علیرضا صفروندی

باتوجه به ارتباط مستقیم بین کیفیت حسابرسی وکیفیت گرارشگری مالی، این پژوهش به بررسی چگونگی تأثیر طول دوره تصدی حسابرسی بر قابلیت پیش بینی سود حسابداری با تأکید بر میزان دقت (سطح خطا)سود پیش بینی شده مدیریت می پردازد. با استفاده از داده های شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران، نتایج پژوهش نشان می دهد، در سال های اولیه دوره تصدی حسابرسی، میزان دقت سودهای پیش بینی شده مدیریت افزایش(خطای پیش بینی کمتر) و پس از آن کاهش (خطای پیش بینی افزایش) می یابد. این نتایج با فرضیه "تخصص حسابرس" که گویای افزایش کیفیت حسابرسی در سال های اولیه دوره تصدی به دلیل افزایش شناخت حسابرس از صاحبکار و فرضیه "استقلال حسابرس" که گویای کاهش در کیفیت حسابرسی در سال های بعدی طول دوره تصدی است، مطابقت دارد. نتایج این پژوهش شواهد تجربی درباره ی چرخش اجباری مؤسسات حسابرسی فراهم می آورد.