راهبرد جمهوری اسلامی ایران بر استقرار امنیت در منطقه خلیج فارس
آسیب پذیری داخلی کشورها از یک سو و تهدیدهای خارجی منطقه ای و فرامنطقه ای از سوی دیگر، نقش بسزایی در بی ثباتی و ناامنی در سطح ملی، منطقه ای و جهانی دارد. منطقه حساس خلیج فارس نیز از این قاعده مستثنا نیست و عوامل داخلی و همچنین تنش های موجود بین کشورهای منطقه این قابلیت را دارد که ثبات و امنیت آن را آسیب پذیر کند. ورود عوامل خارجی فرامنطقه ای به منطقه نیز تهدیدزا بوده و در تقویت آسیب های درونی و تهدیدهای بیرونی نقش پررنگی داشته اند؛ چنانکه از دیرباز چالشی جدی برای کشورهای ساحلی خلیج فارس ایجاد کرده اند. مهمترین عاملی که توان برهم زدن ثبات سیاسی و امنیت خلیج فارس را دارد رقابت شدید بین کشورهای این منطقه است. امنیت خلیج فارس از مسائل اساسی بین المللی، منطقه ای و ملی کشورهای منطقه از جمله ایران است و حضور قدرت های خارجی در منطقه بر پیچیدگی امنیت خلیج فارس می افزاید. هدف این پژوهش بررسی امنیت پایدار و اجرای سیاست های منطقه ای و تأمین منافع ملی کشورهای حوزه خلیج فارس به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای است. یافتههای پژوهش حاضر با بررسی عوامل امنیت و ناامنی در منطقه خلیج فارس نشان از آن دارد که آنچه سبب ایجاد امنیت و ثبات در این منطقه می شود، تمرکز بر الگوی معادله روابط بین واحدهای سیاسی بر اساس وابستگی متقابل امنیتی بین تمام کشورهای حوزه خلیج فارس است که امنیت را در سطح خلیج فارس ایجاد می کند و آسیب های داخلی و تهدیدهای خارجی نسبت به آن را مرتفع می سازد.