سید امیرحسین عابدی

اغلب متون ادب فارسی به همت نولکشور در هند به چاپ رسیده و از این جهت حق بزرگی برگردن زبان و ادبیات فارسی دارد. چاپ کتاب و بخصوص مثنوی معنوی پیامدهای مبارکی را نیز به همراه داشته از جمله این پیامدهای خجسته مثنوی منظومی است که خود نولکشور سروده و در آن شرح مهاجرت مولوی از بلخ به روم، و چگونگی ملاقات او با عطار، آشنایی او با برهان الدین ترمذی، بر خورد او با شمس تبریزی و چگونگی سرودن مثنوی معنوی را به نظم در آورده است.

مقاله حاضر به قصد معرّفی یک نسخة خطی مصوّر از دیوان حافظ که در موزة انستیوت غالب دهلی نو به شماره24/11/1954 نگهداری می شود، نوشته شده است. متأسفانه این نسخه از آخر ناقص است. دو صفحة اوّل آن مطلّا و مذهّب می باشد و پس از هر غزل، قطعه و رباعی، یک رباعی خیّام هم به خط ریز نوشته شده است. در این مقاله نسخة یاد شده با 19 نسخه مقایسه شده و اختلافات بین آنها ذکر شده است.