علیرضا طغیانی

این مقاله مسائل برنامه ریزی خطی کاملاً فازی که در آن ها همه پارامترها و متغیرها فازی هستند، مورد بحث قرار می دهد. جواب بهینه فازی زمانی واقعی است که در همه محدودیت های مدل صدق کند، یک جواب بهینه قطعی نمی تواند جواب بهینه مسئله ای فازی باشد. روش های جدید یافتن جواب بهینه مسائل برنامه ریزی خطی کاملاً فازی با محدودیت های مساوی و نامساوی از جمله روش دهقان و همکاران، روش لطفی و همکاران، روش مؤمنی و همکاران و روش کومار و همکاران مطرح، بررسی و مقایسه می شوند. همچنین استفاده از متغیرهای کمکی فازی برای معادله کردن محدودیت های نامساوی فازی مطرح شده است. از آن جایی که کار با اعداد مثلثی فازی راحت تر است، برای مثال های عددی از اعداد مثلثی فازی معمول و یا اعداد مثلثی فازی LR استفاده شده است. برای نشان دادن مزایا و معایب روش های مطرح شده، مثال های عددی مختلفی حل می شوند.