مریم رضایی اسحاق وندی

روش پژوهش از لحاظ هدف «بررسی تاثیر طرحواره آسیب پذیری در افراد گروه خونی A در بیماری کرونا» کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی-از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به گروه خونی A در سال 1399 بستری در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه بود. روش نمونه گیری به طور تصادفی طبقه ای متناسب شامل 50 نفر از بیماران زن و مرد انتخاب شدند. از آنجا که تعداد افراد در زیر گروه در تحقیقات علمی-مقایسه است نبایستی کمتر از 30 نفر باشد ولی برای روایی و اعتبار بیرونی یافته ها حجم از زیر گروه 50 نفر انتخاب شد که جمعاً 100 نفر میباشند که پرسشنامه طرحواره آسیب پذیری را تکمیل کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه طرح واره ها (YSQ)یانگ (1994) بود. جهت بررسی تفاوت در متغیر طرحواره ناسازگار به تفکیک در افرادی که طرحواره های ناسازگار دارند و در افرادی که طرح های ناسازگار ندارند درگروه خونی A در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای مطالعه اثر مداخله بر کاهش تعداد خطاهای طرحواره و تعدیل اثر آن بر گروه خونی A در گروه هایی که دارای طرحواره ناسازگار هستند و گروهی که طرحواره ناسازگار ندارند از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد متغیر طرحواره های ناسازگار تأثیر معناداری بر متغیر گروه خونی داشته است (89/24F= و P<./001). بنابراین نتایج مبنی بر آن است که طرحواره ها بر گروه خونی A تاثیر دارند.