موسی بحریه

دولت های مختلف در اقصی نقاط جهان، با اتخاذ سیاست های مالی تهاجمی، به دنبال واکنش دهی مناسب به بحران کرونا (کووید 19) هستند. آن ها اهدافی همچون افزایش هزینه های جاری خدمات درمانی، انتقال درآمد، پرداخت های کمکی با هدف افزایش سطح رفاه، پرداخت یارانه های دستمزدی به شرکت ها با هدف حفظ کارکنان و به حداقل رساندن بیکاری کوتاه مدت را دنبال می کنند. اصولاً ایجاد یک واکنش مالی مناسب، امری ضروری و به موقع است. البته ماهیت واکنش های اتخاذی توسط دولت ها، در اقصی نقاط جهان، کاملاً متفاوت است. مقاله حاضر پس از توصیف آثار بحران کرونا بر اقتصاد کلان جهان، کسری های بودجه و سطوح بدهی دولتی، با مراجعه به دوره های تاریخی قابل مقایسه قبلی و اتخاذ نگاه انتقادی، واکنش های مالی ایجاد شده در سطح جهانی را مورد ارزیابی قرار می دهد. با توجه به تحلیل های صورت گرفته، این نتیجه گیری حاصل می شود که برخی واکنش های مالی، بیش ازحد مطلوب انبساطی بوده اند و در ساختارها و شکل های نامناسبی متجلی شده اند. در ادامه کار، به مخاطرات آتی بالا رفتن سطوح بدهی های دولتی، ناشی از کرونا، در سطح اقتصاد کلان تأکید می شود. مؤلفان به عنوان نتیجه گیری بر این باور هستند که "تحریک مالی"، به جای"محرک مالی"، راهکار صحیح و مناسب برای رسیدگی به آثار مالی بشدت خطرناک بحران کرونا محسوب می شود.

مقاله حاضر این دیدگاه را مطرح می کند، که استفاده از سازه های مختلف برای سنجش مدیریت ریسک شرکت، تا حدودی در ایجاد نتایج متضاد و بحث برانگیز نشات گرفته از مطالعات تجربی مختلف نقش داشته است. علاوه براین، محققان بر این باور هستند که ماهیت فراگیر مدیریت ریسک شرکت، به این معنی است که اجرا و پیاده سازی آن در شرکت، روی جنبه های مختلف عملکردشرکت تاثیرگذار است. لذا، مناسب ترین شاخص قابل تعریف برای اندازه گیری آن، باید از جامعیت کافی برخوردار باشد تا تمامی سیگنال ها، خروجی ها، و اثرات ناشی از ویژگی های شرکت راتحت پوشش قرار بدهد. ثانیاً، ماهیت تخصصی فعالیت های بانکی و ریسک های مربوطه، نیازمند شاخص های است که با ویژگی های این بخش سازگار باشند، در این مقاله مدل مدیریت ریسک شرکت مخصوص بخش بانکداری تدوین ودرهمین راستا، یک متدولوژی جامع، و یک رویکرد چندبُعدی را پیشنهاد می دهیم. در متدولوژی پیشنهادی، دومدل مهم دریکدیگرترکیب می شوند : مدل مدیریت ریسک شرکت برای بخش بانکداری، و مدل CAMELS برای ارزیابی عملکرد بانک ها. بدین ترتیب با ترکیب کردن این دو مدل، رویکرد جامع و فراگیری برای تعیین شاخص های مدیریت ریسک شرکت مخصوص صنعت بانکداری حاصل شده است. مدل فعلی ماهیت نوآورانه ای دارد و شیوه های مدیریت ریسک بانکی را تا جایی که امکان داردبهبود می بخشد.