زهرا سیاه سر

انقلاب ها در برهه های مختلفی از تاریخ در جوامع مختلف روی داده اند و هر یک به فراخور جامعه و فرهنگی که در آن شکل گرفته اند، دارای ماهیت و ایدئولوژی های متناسب با خود بوده اند. جامعه ایران نیز در سال 1357ه.ش، انقلاب اسلامی را تجربه کرد که ایدئولوژی آن، مذهب اسلام بود. به تناسب این ایدئولوژی، جامعه ایران شاهد نقش آفرینی گروه ها و اقشار مختلف، مقارن با جریان انقلاب اسلامی گردید. در این میان زنان نیز در این انقلاب دارای مشارکت بودند. در جامعه الجزایر نیز در سال 1954م، انقلاب روی داد که در این انقلاب نیز زنان نقش آفرینی داشتند. مسئله ای که اینجا می توان مطرح کرد نقش عناصر فرهنگی و مذهبی در مشارکت زنان در جریان این دو انقلاب است و اینکه بعد از انقلاب زنان چه جایگاهی در این جوامع یافتند؟ این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های کتابخانه ای به رشته تحریر در آمده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که زنان در ایران با حضور در مراسم های فرهنگی نقش محوری در ایجاد سازماندهی و همراهی در جریان انقلاب ها داشته اند. در ایران و الجزایر حقوق زن موضوع بحث های جدی، با ماهیت سیاسی- دینی شده است. عموماً زنان روشنفکر ایرانی بعد از انقلاب ایران یک نمونه قدرتمند از فعالیت های جنسیتی را در چهارچوبی اسلامی فراهم کردند. با این حال به علت تسلط برخی گزاره های فرهنگی و مذهبی نقش و حضور زنان در جوامعی چون ایران و الجزایر بعد از پیروزی انقلاب محدود بود. اهداف پژوهش: 1.بررسی عناصر فرهنگی و مذهبی مشارکت زنان در انقلاب اسلامی ایران و الجزایر. 2.بررسی جایگاه و نقش زنان در گفتمان های بعد از انقلاب. سؤالات پژوهش: 1.چه عناصر فرهنگی و مذهبی در مشارکت زنان در انقلاب اسلامی ایران و انقلاب الجزایر نقش داشت؟ 2. زنان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و انقلاب الجزایر چه نقش و جایگاهی در جامعه داشتند؟