عقیل منصوری لطفعلی

هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر معنویت سازمانی در واحدهای دانشگاه جامع علمی کاربردی استان تهران بود.روش پژوهش حاضر کاربردی؛ آمیخته (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی، و توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری بخش کیفی 10 نفر از صاحبنظران و خبرگان دانشگاهی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. در بخش کیفی نیز از میان جامعه آماری 3950 نفری کارکنان، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، 354 نفر در نظر گرفته شدند. برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای، مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد. به منظور سنجش پایایی مصاحبه از پایایی باز آزمون و روش توافق درون موضوعی استفاده شد. به منظور سنجش روایی پرسشنامه های محقق ساخته نیز از روایی صوری، محتوا و سازه استفاده شد و همچنین به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی (هر دو بزرگتر از ۰٫۷) استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن ابزار اندازه گیری بود. داده های حاصل از مصاحبه و بخش کیفی از طریق تحلیل محتوا مورد تحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد عوامل اثرگذار بر معنویت سازمانی در واحدهای دانشگاه جامع علمی کاربردی استان تهران عبارت اند از دو دسته عوامل سازمانی (ایمان، ارتباط و خودتعالی) و عوامل فردی (همدردی، سازگاری ارزش ها ، کار معنادار و نگرش مثبت).