فریده سمیعی

پیدایش دبیر درایران سابقه ای بس طولانی دارد.با توجه به ضرورت و اهمیت حضوردبیران در دربار، شاهان نقش ها و وظایف خاص به آنها می بخشیدند و با شرایط و ویژگی های منحصر به فرد خود، در طبقه ای خاص قرارمی گرفتند.شاهنامه و تاریخ بیهقی دو روایتگر معاصر، تاریخ ایران را با صداقت و دقت در دو عهد متفاوت ساسانی و غزنوی به تصویر می کشند و به معرفی نقش و وظایف دبیران در دربار می پردازند از شرایط و وظایف یکسان آنها می توان دریافت که دبیری پیشه ای با اهمیت و برای جامعه ی دربار ضروری محسوب می شده است .  این مقاله با هدف شناخت نقش و ویژگی های دبیران درمقایسه با آنچه که تاریخ بیهقی و شاهنامه از آن  روایت می کنند به رشته تحریر درآمده تا نشان دهنده آن باشد که دبیران از عصر ساسانی تا غزنوی با ویژگی های متعدد خود نقش و وظایف خاص داشته اند؛ نه تنها بعد زمان، ویژگی های آنان را از بین نبرده و آیین های آن ها را منسوخ نکرده، بلکه رو به تکامل هم نهاده است.