سپیده پورعبدالعلی

امروزه در برخی از بخش های سازمان شهرداری مواردی از کاهش مسئولیت پذیری و یا نقصان در پذیرش مسئولیت-های کارکنان در انجام امور محوله مشاهده می شود. فلذا این تحقیق جهت بررسی و تحلیل مسئولیت پذیری کارکنان با تاکید بر مدیریت زمان و مدیریت استراتزیک منابع انسانی به انجام رسیده است. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت از نوع کاربردی و از جهت نوع روش، توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه کارکنان سازمان شهرداری اردبیل تشکیل می دهد که تعداد آنها برابر 1207 نفر می باشد. جهت تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده که در نتیجه آن 291 نفر به صورت تصادفی مورد پرسشگری قرار می گیرند. به منظور گردآوری داده-های مورد نیاز، از پرسشنامه مسئولیت پذیری هاریسون گاف، پرسشنامه مدیریت زمان مسیحایی و پرسشنامه مدیریت استراتژیک منابع انسانی هانگ و چانگ استفاده شد. برای تحلیل فرضیات از معادلات رگرسیون ساده و چندگانه در قالب نرم افزارSpss استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد، مدیریت زمان و مدیریت استراتژیک منابع انسانی در میزان مسئولیت پذیری کارکنان تاثیر مثبت معنی داری دارد. همچنین ضریب بتا نشان می دهد که مدیریت زمان 37/0 و مدیریت استراتژیک منابع انسانی 59/0 از تغییرات مربوط به میزان مسئولیت پذیری کارکنان را پیش بینی می کند.