ولی امیدی پور

قرآن کریم، به عنوان برترین پیام خداوند و معجزه ی جاودان پیامبر(ص) از همان آغاز نزول، کانون توجه مسلمانان بوده است و به علت اعجاز بلاغی و هنری اش همواره اهل هنر، بویژه شاعران برای انتقال مفاهیم و اندیشه های خود از آن بهره برده اند. توجه ویژه شاعران و ادیبان به آیات نورانی این کتاب و معارف و مبانی و احکام دلپذیر آن بستری را فراهم کرده است تا شاعران و نویسندگان مسلمان برای نمایش دوباره زیبایی های هنری و جلوه های اعجاز آن کوشش های زیادی را مبذول داشته و تألیف و تصنیف های فراوانی را به رشته تحریر درآورند. با توجه به تاثیرپذیری زیاد شاعرعرب ابن زیدون، نگارندگان پژوهش حاضر برآنند تا با روش توصیفی- تحلیلی، میزان این تأثیرپذیری را در دیوان اشعار این شاعر اندلسی مورد تحلیل و بررسی قرار دهند. بدین منظور در این پژوهش انواع تأثیر پذیری واژگانی، گزاره ای، گزارشی (مضمونی)، تلمیحی، تصویری وسبکی (شیوه ای) شاعر مذکور از قرآن کریم ارائه خواهد شد. نتیجه پژوهش بیانگر این است که شاعر گاه از آیات و عبارات قرآنی به طور صریح و گاه به عنوان رمزی برای انتقال مفاهیم خویش مدد می گیرد. همچنین از تصاویر قرآنی برای ترسیم صحنه هایی از دوران زندان خویش بهره می برد.