اکرم یغماییان

هدف این پژوهش تحلیل محتوای موضوعی مقاله های نشریه ای که در دست دارید، یعنی فصلنامه نوآوری آموزشی، طی سال های 1394-1382 است. در این پژوهش 50 شماره از این فصلنامه با روش تحلیل محتوای موضوعی که یکی از روش های انجام پژوهش های علم سنجی است مورد بررسی قرار گرفت و از 14 مقوله اختصاص یافته مدخل نوآوری آموزشی در «اصطلاح نامه اریک» در طبقه بندی موضوع اصلی مقاله ها استفاده شد. جامعه پژوهش مقاله های تألیفی این نشریه از شماره 5 تا 55 و شامل 365 مقاله است. بررسی گرایش های موضوعی نویسندگان مقاله ها مشخص کرد که در چهارده محور موضوع های پژوهشی اعلام شده فصلنامه، موضوع دوم (مبانی نظری و اصول علمی و یافته های دانش روان شناسی تربیتی...) با 32/32 درصد بیشترین و پس ازآن، موضوع های پنجم (نظریه ها و رویکردهای نو در طراحی برنامه های درسی) و هشتم (مدیریت و برنامه ریزی کلاس درس و مدرسه) قرار دارند و به موضوع نهم (آینده پژوهی در آموزش وپرورش) اصلاً پرداخته نشده است. تعداد هفت ویژه نامه موضوعی در این بازه زمانی منتشرشده است. موضوع بهبود آموزش با 35/34 درصد و موضوع آموزش وپرورش با 30 درصد بیشترین حوزه موضوعی فصلنامه است. تعداد 778 نویسنده در تدوین مقاله ها مشارکت داشته اند و 30/46 درصد نویسندگان رشته های تحصیلی خود را اعلام کرده اند و این مقدار تعامل بین رشته ای را نشان می دهد.  

ارجاع به منابع مورد استفاده، اثر تألیفی یا تحقیقی را معتبر می سازد و از صداقت علمی مؤلف حمایت می کند. به منظور تعیین میزان درستی ارجاع به منابع علمی در آثار علمی، استفاده از یک شیوه استاندارد رفرنس دهی در داخل و تنظیم فهرست منابع ضروری است. شیوه های ارجاع دهی متفاوتی وجود دارد اما با توجه به کاربرد گسترده روش انجمن روان شناسی آمریکا (APA) در علوم اجتماعی در این مقاله سعی شده است به شرح مختصری از این روش پرداخته شود. در ابتدا شیوه رفرنس دهی در متن، نحوه تدوین فهرست منابع و نکات کلیدی آن، و در پی آن به صورت گسترده تری، همراه با مثال، به چگونگی استناد منابع مختلف پرداخته شده است.