حسین فلاح

مصرف انرژی ساختمان به شدت به مشخصات حرارتی پوسته خارجی آن وابسته است. در این میان، پنجره ها به دلیل مقاومت حرارتی کم در کنار عبور مستقیم انرژی تابشی، تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات حرارتی پوسته ساختمان دارند، بنابراین تعیین نسبت بهینه پنجره به دیوار در هر اقلیم اهمیت بسیار زیادی دارد. هدف از این پژوهش تعیین متغیرهای تاثیرگذار بر نسبت بهینه پنجره به دیوار در جبهه جنوبی شهر کرمان براساس مشخصات حرارتی پوسته ساختمان است. روش تحقیق، ترکیبی از برداشت میدانی و شبیه سازی نرم افزاری است. در برداشت میدانی، نسبت پنجره به دیوار جنوبی در ۲۶ تک فضا مربوط به ۱۶ نمونه از خانه ها و مدرسه های تاریخی شهر کرمان اندازه گیری، ترسیم و تحلیل شدند. نتایج نشان داد نسبت پنجره به دیوار ۵ تا ۱۵٪ بیشترین فراوانی را بین نمونه های برداشت شده داشته است. در شبیه سازی نرم افزاری، ضریب انتقال حرارت پنجره و دیوار و همچنین ضریب بهره حرارتی خورشیدی با درنظرگرفتن بار حرارتی سالیانه تحلیل، و درنهایت نسبت ۳۰٪ به عنوان نسبت بهینه پنجره به دیوار مشخص شد. درمجموع می توان نتیجه گرفت اگر صرفاً تحلیل حرارتی را مد نظر داشته باشیم، نسبت بهینه پنجره به دیوار در جبهه جنوبی دیوار در شهر کرمان، در صورت استفاده از شیشه های تک جداره برابر ۱۵٪ و در صورت استفاده از پنجره دوجداره برابر ۳۰٪ می شود، مشروط بر آن که ضریب بهره حرارتی خورشیدی پنجره از ۴/۰ کمتر نباشد. نتایج پژوهش همچنین وابستگی زیاد بار حرارتی سالیانه ساختمان به ضریب بهره حرارتی خورشیدی پنجره ها را نشان داد. بر این اساس، درنهایت پیشنهاد اضافه شدن این شاخص به مشخصات حرارتی پنجره ها در پیوست ۹ مبحث ۱۹ ارایه شده است.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عملکرد مراکز آموزش فنی و حرفه ای استان یزد، و توسعه چارچوب مفهومی ارزیابی این مراکز به اجرا درآمده است. از آنجایی که سطح کارایی، معیار مناسبی برای درک چگونگی مصرف منابع در مراکز آموزش فنی و حرفه ای است، در این مطالعه نیز، کارایی نسبی 13 مرکز آموزش فنی وحرفه ای استان یزد در سال 1389، با استفاده از رویکرد ترکیبی کارت امتیازی متوازن و تحلیل پوششی داده ها محاسبه شده است. روش تحقیق این مطالعه توصیفی تحلیلی بوده و از مستندات و آمارهای کتابخانه ای نیز استفاده شده است. یافته ها نشان داده است که تنها، مرکز صدوق در هر چهار منظر BSC دارای کارایی یک بوده و مرکز تفت نیز با کارایی 592/ . کم ترین کارایی را داشته است. امتیاز عملکرد کل مراکز نیز در منظر مالی869/ .، مشتری 848/ .، فرایندهای داخلی 763/ . و رشد و یادگیری 733/ . بوده است. استفاده از رویکرد ترکیبی BSC و DEA در این پژوهش به شناسایی بخش هایی که برای بهبود عملکرد سازمانی ضروری است، کمک کرده و فرصت هایی را برای یادگیری دوطرفه بین واحدها فراهم می کند. همچنین با انجام این پژوهش، مجموعه ای از پیشنهادها در رابطه با کاربرد موفقیت آمیز ادغام DEA و BSC ، به منظور بهبود مستمر فرآیند یادگیری با ارائه راه حل هایی برای افزایش سطح کیفی عملکرد واحدهای ناکارا و تعیین اندازه بهینه مراکز در هر چهار منظر، ارائه می گردد.