مریم رضایی انور

معماری و تزئینات وابسته به آن در ایران زمین همواره دارای اهمیت بوده و در ادوار مختلف دارای ویژگی های خاص خود است. هنر کاشی کاری به دنبال تکامل شیوه های سفالگری به وجود آمد و مانند سایر هنرها در اثر گذر زمان دچار تغییرات شایان توجهی شده است، لذا بررسی آن امری ضروری برای علاقمندان و پژوهشگران این هنر می باشد. زمانی که صحبت از کاشی کاری به میان می آید همه به دنبال آن هنر در عصر صفوی می گردند. این مقاله درصدد پاسخ به این سوال هاست که آیا نقوش کاشی کاری از حیث طرح در این دوره دارای تنوع می باشند؟ آیا کاربرد این هنر تغییری یافته است؟ تهران در زمان قاجار به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد در نتیجه در این مقاله کاشی کاری این شهر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای بررسی دقیق تر، کاخ گلستان در تهران به عنوان نمونه انتخاب شده است. روش تحقیق این مقاله توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و براساس منابع دست اول می باشد. نتایج این بررسی ها نشان می دهند که طرح کاشی کاری در این دوره از تنوع بیشتری برخوردار است و کاربرد آن ها نیز علاوه بر امکان مذهبی (به خصوص دوره صفوی) در مکان هایی مانند مدارس، خانه های اعیانی، تکایا، مراکز آموزشی و کاخ ها نیز دیده می شوند.