عبدالله ایرانی

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه خلاقیت و ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان رودان در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از 1285 نفر تشکیل شده بودند. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران تعداد 352 نفر برآورد شد. این بررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفته و جهت جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه استاندارد ویژگی های شخصیتی (مک کری و کاستا، 1985)، پیشرفت تحصیلی (فام و تیلور، 1999) و خلاقیت (تورنس، 1962) بهره گرفته شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید که نتایج حاصل نشان داد: بین خلاقیت و ویژگی های شخصیتی با پیشرف تحصیلی دانش اموزان در سطح کمتر از 05/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین مؤلفه های خلاقیت (سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری) با پیشرف تحصیلی دانش اموزان در سطح کمتر از 05/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین ابعاد ویژگی های شخصیتی برون گرایی، انعطاف پذیری، دل پذیر بودن و وجدانی بودن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح کمتر از 05/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از طرفی دیگر بین مؤلفه روان رنجوری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد.