آمنه ادیب نیشابوری

زنجیره تأمین شبکه ای متشکل از چندین بخش و روابط میان آن هاست. برای تحقق بهبود مداوم زنجیره تأمین، لازم است عملکرد زنجیره تأمین به طور مستمر ارزیابی گردد. یکی از نکات مهم در ارزیابی عملکرد، شناسایی نقاط ضعف زیرواحدها، درنظر گرفتن روابط میان واحدها در مدیریت سیستم و ایجاد تعادل میان بخش هاست. در این مقاله، روش تحلیل پوششی داده های شبکه ای برای ارزیابی عملکرد مورد استفاده قرار گرفته است. شناسایی واحدهای ناکارا در زنجیره تأمین و بهبود عملکرد آن ها دارای اهمیت زیادی است. از آنجایی که زنجیره تأمین از واحدهای مختلفی تشکیل شده، بهبود همزمان چند واحد غیرممکن است. از اینرو تعیین اولویت برای بهبود واحدها ضروری می باشد. بعلاوه انتخاب واحدهای الگو، برای ایده گرفتن در مورد چگونگی بهبود واحدهای ناکارا دارای اهمیت است. بنابراین، در این مقاله، با استفاده از داده های فازی، یک روش سیستماتیک برای الگوبرداری زنجیره تأمین معرفی می شود، که علاوه بر ارزیابی عملکرد کل زنجیره تأمین و تعیین واحدهای تصمیم گیری کارا و ناکارا، کارایی هریک از بخش های زنجیره تأمین را نیز محاسبه می کند. ما از این روش برای ارزیابی عملکرد زنجیره تأمین لوله های پلی اتیلنی استفاده می کنیم و به این ترتیب ارتباطات و فرآیندهای بخش های داخلی زنجیره تأمین آنرا بررسی می کنیم. در پایان با استفاده از روش الگوبرداری، اولویت بهبود برای سطوح مختلف زنجیره تأمین تعیین می گردد.