مسعود سلطان زالی

این پژوهش با هدف بررسی الگوهای زمانی نقدشوندگی در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. در این تحقیق با استفاده از حدود 6 میلیون داده مربوط به 33 شرکت عضو شاخص 30 شرکت بزرگ، دفتر سفارشات بازسازی شده و آزمون ها بر مبنای حدود 1.8 میلیون داده ی دقیقه ای انجام گردیده است. نتایج نشان می دهد روند شکاف عرضه و تقاضا در میان روز L شکل و در روزهای هفته نسبتاً مطابق الگوی U شکل می باشد. عمق بازار در میان روز دارای روند صعودی و در روزهای هفته دارای الگوی U شکل می باشد. در مورد ارتفاع بازار الگوی مشخص و معنی داری مشاهده نشد. در مجموع می توان گفت نقدشوندگی در ساعات اولیه بازار در کمترین حد خود بوده و در انتهای بازار به بالاترین حد می رسد. این نتیجه را می توان به توجه همزمان معامله گران سفارش محدود به عنوان تأمین کنندگان نقدشوندگی به دو بعد قیمتی و مقداری نقدشوندگی نسبت داد. این رفتار را می توان با تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی بر بازار تفسیر نمود.

این تحقیق در پی یافتن پاسخ این سوال است که آیا استفاده از روش های تحلیل تکنیکی در بورس اوراق بهادار تهران سودمند می باشد یا خیر؟ بدین منظور یکی از ساده ترین و در عین حال پرکاربردترین روش های تحلیل تکنیکی یعنی میانگین متحرک مورد استفاده قرار گرفته است. این بررسی از طریق آزمودن قواعد معاملاتی متعدد میانگین متحرک بر روی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران از تیرماه سال 1371 تا پایان شهریور ماه سال 1383، صورت پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که روش های میانگین متحرک دارای قابلیت پیش بینی می باشند و می توانند الگوهای قیمتی را به منظور انجام معاملات سودمند شناسایی نمایند. علاوه بر این، تحقیق حاضر این فرضیه که روش های معاملاتی تکنیکی نسبت به استراتژی خرید و نگهداری بازده بیشتری ایجاد می نمایند را تایید نمود. طبق نتایج تحقیق به نظر می رسد سودمندترین قاعده، میانگین متحرک 5 روزه می باشد. این قاعده معاملاتی با ایجاد متوسط بازدهی سالانه حدود60 درصد در مقایسه با متوسط بازدهی سالانه نزدیک به 36 درصدی روش خرید و نگهداری درهمین دوره، بهترین عملکرد را داشته است.