آمنه سهرابی

در سال های اخیر مطالعه در مورد الگوهای هزینه یابی، موجب آشکارشدن کمبودهای موجود در این الگو ها و تلاش جهت بهبود آن ها شده است. با این وجود، به علت اهمیت موضوع، بهای تمام شده و مزیتی که شناسایی آن در برنامه ریزی و درجه بندی سازمان ها دارد، در این پژوهش سعی شده است که نقش کارکرد هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا در مقایسه با مدل های سنتی هزینه یابی در شرکت خدماتی برکت تل ارزیابی شود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و تحلیل داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مرکز تماس شرکت برکت تل به عنوان نمونه موردمطالعه درنظر گرفته شده است. برای گردآوری داده ها از اسناد و دفاتر مالی شرکت بهره گرفته شد و در نهایت با محاسبه هزینه توسط مدل TDABC و روال جاری سنتی آن، از آزمون آماری تی استیودنت جهت مقایسه دو نمونه استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا جهت محاسبه بهای تمام شده خدمات در شرکت برکت تل نسبت به مدل سنتی کارا تر است؛ همچنین این روش می تواند توسط مدیران برای شناسایی ظرفیت ها و هزینه های بلااستفاده در راستای اهداف گوناگون به کار گرفته شود.