ملیحه فتحی جناقرد

هدف پژوهش حاضر بررسی مقدماتی ویژگی های روانسنجی مقیاس چند بعدی رفتار بی توجهی در کودکان بود. جامعه آماری این مطالعه کلیه دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه شهر اردبیل (سال تحصیلی 94-93) بودند. نمونه مورد مطالعه با استفاده از نمونه گیری در دسترس (203 دختر و 197 پسر) انتخاب شدند و به پرسش نامه پاسخ دادند. اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ضریب همسانی درونی مقیاس 74/0 و اعتبار خرده مقیاس ها قابل قبول بودند. ضریب روایی مقیاس نیز مطلوب بود. همچنین تفاوت آماری معناداری بین دختران و پسران براساس خود گزارشی آنها از رفتار بی توجهی والدین وجود داشت. دختران بیشتر مورد رفتار بی توجهی والدین قرار گرفته بودند. براساس مدل تحلیل عاملی تاییدی سه عامل به دست آمد: نیازهای جسمانی، حمایت عاطفی و نظارت والدین. براساس نتایج به دست آمده می توان گفت که مقیاس بی توجهی به کودکان (MNBS-CR)، ابزاری روا و معتبر برای سنجش رفتار بی توجهی والدین است و می تواند در پژوهش های داخلی مورد استفاده قرار گیرد.