فاطمه تقی زاده قصبه

امروزه مثبت گرایی یکی از عوامل مهم موفقیت سازمانی است. مدیران مثبت نگر انگیزه کارکنان خود را ارتقا بخشیده و با ارائه افقی روشنتر زمینه رشد و تعالی سازمانی را فراهم می نمایند. رفتار سازمانی مثبت و رشد افکار مثبت، باعث افزایش عملکرد کارکنان، کارایی، بهبود بهره وری، رضایت خاطر، توسعه اقتصادی  اجتماعی و بالا رفتن سطح رفاه می شود، هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر توسعه مثبت گرایی در مدیران گروههای آموزشی در دانشگاههای کشور بود. مطالعه از نوع پیمایشی بوده. و جامعه پژوهش را مدیران گروههای آموزشی استان گیلان بعنوان مورد مطالعه تشکیل می دادند. مشارکت کنندگان در این پژوهش با استفاده از روش تمام شماری انتخاب شده و شامل 150 نفر از مدیران گروههای آموزشی دانشگاههای استان گیلان بودند. در ابتدا از طریق مرور ادبیات پژوهش 139 مولفه مثبت نگری استخراج و از طریق فرایند دلفی به 69 مولفه و در نهایت پس از تلفیق و حذف موارد تکراری 49 مولفه ی مستخرج در قالب 8 بعد تنظیم و پرسشنامه پژوهش مبتنی بر آن تنظیم شد. سپس پرسشنامه در اختیار مدیران آموزشی قرار گرفته پس از تکمیل و گردآوری بر مبنای آزمون فریدمن و تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی (کلاستر) تحلیل شدند. در نهایت هشت مولفه(امید، تاب آوری، کیفیت زندگی، شادی، بخشش، خودکارآمدی، سرمایه روان شناختی، خوشبینی) شناسایی و از بین آنها به ترتیب شادی، خودکارآمدی و سرمایه روان شناختی در بین مولفه های ارائه شده دارای بیشترین اولویت و تاثیر در مثبت گرایی مدیران معرفی شدند.