عباس رئیسی سرتشنیزی

مدارس ازجمله مراکزی به شمار میروند که ازنظر مکانی با جرائم در ارتباط هستند. هدف این پژوهش بررسی رابطه مکان مدارس و جرائم ارتکابی علیه دانش آموزان در شهرکرد است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و ابزار آن پرسش نامه است. جامعه آماری را مدیران و معلمان مدارس متوسطه دوم در شهرکرد تشکیل داده اند که (۲۰۰) نفر آن ها در (۲۵) مدرسه متوسطه دوم با روش نمونه گیری تصادفی موردمطالعه قرارگرفته اند. روش تجزیه وتحلیل داده ها آزمون های آنووا و همبستگی در نرم افزار SPSS، معادلات ساختاری و الگوریتم ها در GIS بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین مؤلفه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و کالبدی مکان مدارس با جرائم ارتکابی ازجمله استعمال مواد، جرائم رفتاری-اخلاقی، سرقت و جرائم رسانه ای ارتباط معناداری وجود دارد. با بهبود هرکدام از این مؤلفه ها، میزان جرائم ارتکابی کاهش می یابد و برعکس. بین (۱۲) جرم شناخته شده، بیشترین جرم مربوط به دعوا و درگیری با میانگین (۳/۸۸)، جرائم مرتبط با فضای مجازی با میانگین (۳/۷۷) و آزار و اذیت جسمی-روحی با میانگین (۳/۷۶) بوده است. هم چنین جرائم رسانه ای و استعمال مواد به ترتیب بیشترین و کمترین تکرار را داشته اند.