هاجر راستی

با رواج اسلام در ایران و گسترش مذهب شیعه در قرون اولیه اسلامی، شهرها و روستاهای ایران به مراکزی برای زندگی اهل بیت و فرزندان ایشان و پس از وفات، آرامگاه هایشان به محلی برای زیارت مشتاقان تبدیل شده است به طوری که این مکان ها یکی از جنبه های مهم فرهنگی و اجتماعی در زندگی مردم را به حساب می آید. شیراز یکی از شهرهای مهم ایران است که وجود بقعه ی حضرت احمد بن موسی(ع) از لحاظ اجتماعی، تأثیرات شگرفی بر این شهر داشته است. در پی تأسیس مدرسه های علمی، علما و سادات از شهر های مختلف به این شهر مهاجرت کرده و بقعه مکانی برای تجمع سادات شد، از این رو بقعه احمدبن موسی(ع) در زندگی قشرهای مختلف اجتماعی، ایجاد نهادهای اجتماعی نقش چشمگیری داشته است. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از روش کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی به برررسی آثار اجتماعی بقعه احمدبن موسی(ع) بر شهر شیراز بپردازد.