سمیرا شهرکی

امروزه سدسازی و ایجاد سازه های بزرگ آبی در جهان به نمادی از توانمندی و توسعه اقتصادی، برای کشورها تبدیل شده اند. در بیشتر کشورها از جمله ایران برنامه ریزی ها و سرمایه گذاری های گسترده ای را به منظور ایجاد سازه های مهندسی بویژه سدها انجام داده اند. اما مسئله ی عمده ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، پیامدهای حاصل از اجرای این طرح ها و ارزشیابی آثار اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی این طرح هاست. از آنجا که عمده ترین محدودیت اجرایاین طرح ها، سرمایه و منابع تامین سرمایه می باشد و سرمایه گذاری در زمینه های اقتصادی و زیست محیطی، بهبود شرایط برای توسعه پایدار را فراهم می نماید. مهمترین ملاک تعیین برتری طرح ها مقایسه میزان اثرات مثبت طرح ها با توجه به میزان هزینه ها می باشد. سد کهیر در 110 کیلومتری شهرستان چابهار و پنج کیلومتری روستای کهیر قرار دارد، این سد از نوع بتن کوبنده غلطکی و با هدف تامین آب شرب، صنعت و کشاورزی شهرهای چابهار و کنارک در حال اجرا است. در این تحقیق به ارزیابی زیست محیطی این سد پرداخته شده است. از آن جا که این طرح در حال اجرا می باشد، اقلام هزینه ها و منافع مورد نیاز برای ارزیابی زیست محیطی بایستی پیش بینی شود، با توجه به عدم قطعیت و نا دقیق بودن اقلام پیش بینی شده، از رویکرد فازی و در محاسبه از روش نسبت منفعت به هزینه استفاده شده است. داده های مورد نیاز با توجه به میزان پیشرفت طرح با همکاری سازمان آب منطقه ای سیستان و بلوچستان جمع آوری شده است. در مطالعه زیست محیطی طرح کلیه اثرات در زمینه های فیزیکی، بیولوژی و بالاخره اجتماعی و فرهنگی ارزیابی شده است، تمامی اثرات آن ها در ارزیابی کمی شده است.نتایج بدست آمده نشان دهنده تاثیرمثبت احداث سد بر محیط زیست منطقه می باشد.