مرضیه اردستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری و بهداشت روانی در کودکان مبتلا به سرطان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، 185 کودک 6 تا 14 سال است که از پرسشنامه های اختلال رفتاری کودکان و بهداشت روانی کودکان (CSI-4) استفاده شده است. برای مقایسه میزان شیوع اختلال های رفتاری در بین کودکان مبتلا به سرطان با نسبت ادعا شده در کودکان غیرمبتلا به سرطان از روش مقایسه یک نسبت با نسبت ادعا شده و بررسی تفاوت سطح میانگین های بهداشت روانی آنان روش مقایسه میانگین ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میزان شیوع بیش فعالی- پرخاشگری در کودکان مبتلا به سرطان12 درصد می باشد. بنابراین در گروه مورد سنجش پرخاشگری و بیش فعالی آنها پایین تر از معیار جامعه بوده و اضطراب- افسردگی 91 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار داشته و سطح اضطراب- افسردگی آنها بالاتر از معیار جامعه می باشد. تحلیل داده ها نشان می دهد که ناسازگاری اجتماعی 6 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار دارد. بنابراین در گروه مورد سنجش ناسازگاری اجتماعی آنها پایین تر از معیار جامعه است. و رفتارهای ضداجتماعی 15 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار دارد. از اینرو می توان گفت گروه مورد سنجش رفتارهای ضداجتماعی آنها پایین تر از معیار جامعه است و کمبود توجه و حواس پرتی 15 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد است. پس گروه مورد کمبود توجه و حواس پرتی آنها بالاتر از معیار جامعه می باشد. میانگین سطح بهداشت روانی کودکان مبتلا به سرطان 57/6 و معیار آن در کودکان غیرمبتلا 71 است. بنابراین سطح بهداشت روانی آنان با یکدیگر متفاوت نیست.