ریحانه عزتی

پژوهش حاضر به آسیب شناسی روان شناختی و بررسی مصرف مکمل های ورزشی مجاز و غیرمجاز در ورزشکاران زن باشگاه های بدنسازی پرداخت. این پژوهشازنوعتوصیفی-تحلیلیبودودردستهمطالعات مقطعیقرار می گیرد. تعداد 484 پرسش نامه حاوی اطلاعات زمینه ای، نگرش و آگاهی نسبت به مصرف مکمل ها و فرم کوتاه خودپنداره بدنی با همسانی درونی90/0 و پایایی زمانی 83/0 تکمیل گردید. از آمار توصیفی جهت تعیین شاخص های گرایش مرکزی استفاده شد. حدود 24 % از بانوان ورزشکار مکمل های ورزشی استفاده می کردند. 61 % آنان توجه همیشگی به مجاز و غیرمجاز بودن مکمل ها داشتند و بیش از 20 % صرفاً با تأیید مربی آن ها را مصرف می کردند. نتایج نشان داد خودپنداره بدنی و مصرف مکمل ها با هم ارتباط معناداری دارند. همچنین به دلیل پایین بودن سطح شناخت بانوان از عوارض مصرف این مواد می توان با آموزش مناسب از اثرات مخرب این مواد به طور مؤثرتری پیشگیری نمود.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه راهبرد های روان شناختی زنان و مردان ورزشکار در رشته های تیمی و انفرادی می باشد. 394 نفر از ورزشکاران دوازدهمین المپیاد ورزشی به تکمیل نسخه دوم پرسش نامه راهبردهای اجرا که دارای همسانی درونی بیش از 70/0 است، پرداختند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که در شرایط تمرین، مردان در هدف گزینی و کنترل توجه بهتر از زنان می باشند و زنان در کنترل هیجان عملکرد بهتری دارند. همچنین، در شرایط مسابقه، مردان در خودکاری و حواس پرتی امتیازات بهتری نسبت به زنان کسب کرده اند. ورزشکاران رشته های تیمی نیز حین تمرین، در مهارت های آرام سازی و کنترل توجه و در حین مسابقه، در مهارت های فعال سازی و خودکاری دارای عملکرد بهتری نسبت به ورزشکاران رشته های انفرادی هستند؛ بنابراین، پیشنهاد می شود در آموزش مهارت های روان شناختی، رشته ورزشی و شرایط تمرین و مسابقه به عنوان عوامل مهم تأثیرگذار مدنظر قرار گیرند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسة فضای انگیزشی ادراک شده ورزشکاران زن و مرد ورشته های ورزشی تیمی بود. 269 نفر از ورزشکاران دوازدهمین المپیاد ورزشی نسخه دوم پرسش نامه فضای انگیزشی ادراک شده در ورزش را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره بین ورزشکاران زن و مرد تنها در خرده مقیاس مجازات برای پیشرفت در بُعد فضای خودمحور تفاوت معناداری نشان داد و بین تیم های والیبال، بسکتبال و فوتبال در بُعد تکلیف محور و دو خرده مقیاس نقش مهم و یادگیری مشارکتی تفاوت معناداری مشاهده شد. می توان گفت مقیاس های بررسی شده از عوامل تأثیرگذار بر سطح آمادگی روانی ورزشکاران بوده و به مربیان و روان شناسان ورزشی پیشنهاد می شود، فضای حاکم بر تیم های ورزشی را با توجه به جنسیت و نوع رشته ورزشی به عنوان یکی از عوامل کارآمد بر عملکرد ورزشی در نظر داشته باشند.