حسین مسیگل

در فاصله ی سال های 1845 تا 1849، قحطی عظیم ایرلند که علت آن یک قارچ بیماری زای گیاهی سبب نابودی بخش عظیمی از سیب زمینی ایرلند شد و فجایع بزرگی را رقم زد که دنیا را تکان داد. این قحطی، تغییرات زیادی را در اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایرلند و بریتانیا سبب شد، و سیاست زیرکانه ی آمریکا در جذب مهاجران ایرلندی روابط و معادلات فرهنگی و سیاسی بین این سه کشور را برای همیشه تحت تأثیر قرار داد. علاوه بر آن، عقاید مذهبی متعصبانه ی ایرلندی ها و پایبندی به خرافات و افسانه ها، آن ها را در رویارویی با قحطی ناتوان ساخته بودو کشفیات جدید دانشمندان پایه های چندین نظریه ی علمی متعصبانه را به لرزه درآورد. در این مقاله، سعی شده است تا به صورت دقیق به هم کنش عوامل درگیر پیش و پس از این اتفاق پرداخته شود و درهم-تنیدگی عوامل سیاسی، اجتماعی، مذهبی و فرهنگی در این کشور نشان داده شود. ادبیات ایرلند و بریتانیا نیز به تأسی از این اتفاق دگرگون گشت. همچنین ظهور علم بیماری شناسی گیاهی، به عنوان ثمره ی چندین قرن جستجوی دانشمندان در خلال بروز این قحطی نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. لزوم توجه دانشمندان علوم انسانی در حوزه های اجتماعی، تاریخ و اقتصاد به عوامل اثرگذار بیولوژیک مانند تأثیر موجودات خسارت زا به محصولات کشاورزی در شکل گیری تحولات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی از دیگر نکاتی است که در انتها برآن تأکید می شود.