رضا تاکر

هدف این پژوهش بررسی تاثیر متغیرهای حاکمیت شرکتی (تمرکز مالکیت، مالکیت نهادی، مالکیت مدیریتی، دوگانگی وظیفه مدیرعامل و کیفیت حسابرسی) بر نسبت کیو توبین و هزینه های نمایندگی است. معیارهای هزینه های نمایندگی در این پژوهش شامل وجوه نقد آزاد، هزینه های عمومی و نسبت فروش به کل دارایی ها می باشد. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل واحدهای تجاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران در دوره زمانی 1381 الی 1389 است . در این تحقیق برای انتخاب حجم نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است بدین صورت که پس از اعمال محدودیت های اعمال شده کلیه شرکت ها به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند که 136 شرکت بوده است. پس از انجام آزمون های فروش کلاسیک مدل رگرسیونی شامل آزمون های آرچ (ناهمسانی واریانس) و آزمون هم خطی و آزمون پایایی دادها، با استفاده از آزمون چاو و آزمون هاسمن به برازش مدل های ترکیبی اثرات مشترک، اثرات ثابت و اثرات تصادفی پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین نسبت کیو توبین و هزینه های نمایندگی با متغیرهای حاکمیت شرکتی ارتباط معنی داری وجود دارد.

در این تحقیق به بررسی تاثیر ویژگی های حاکمیت شرکتی شامل تمرکز مالکیت، سرمایه گذاران نهادی، مالکیت دولتی، مالکیت مدیریتی، دوگانگی وظیفه مدیر عامل و درصد مدیران غیر موظف در هیات مدیره بر عملکرد مالی و ارزش شرکت های بورسی پرداخته شده است. در تحلیل ها از داده های 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله ی زمانی 1387-1384 استفاده شده است. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه ها، روش رگرسیونی داده های ترکیبی است. نتایج تحقیق نشان داد که تمرکز مالکیت و مالکیت دولتی با عملکرد و ارزش شرکت ها دارای رابطه مثبت معنی داری هستند. سرمایه گذار نهادی عمده با ارزش شرکت دارای رابطه ی مثبت و با عملکرد شرکت دارای رابطه ی منفی است. دوگانگی وظیفه مدیر عامل با ارزش شرکت دارای رابطه ی منفی معنی دار بوده و با عملکرد شرکت ها دارای رابطه ی معنی دار نیست. هم چنین ساختار حاکمیت شرکتی که شامل تمام ویژگی های ساختاری مورد بررسی در این تحقیق بود با ارزش شرکت و عملکرد آن دارای رابطه ی مثبت و معنی داری است.

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین پاداش هیأت مدیره و مالکیت نهادی با مدیریت سود، که از طریق اقلام تعهدی اختیاری سنجیده می شود، در سطح شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی سال 1384 تا پایان سال 1388 می باشد. در این تحقیق برای اندازه گیری مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز استفاده شده است. نتایج تحقیق با بکارگیری آزمون داده های ترکیبی اثرات تصادفی بیانگر آن است که بین مالکیت نهادی سهام و مدیریت سود رابطة منفی وجود دارد به عبارت دیگر، با افزایش درصد مالکیت نهادی سهام، انعطاف پذیری شرکت برای مدیریت اقلام تعهدی کاهش می یابد. علاوه براین نتایج حاکی از آن است که بین میزان پاداش هیأت مدیره و مدیریت سود رابطة مستقیم وجود دارد.