ثریا افتخاری غریب دوستی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه بین ابعاد شخصیت با شادی در میان دانشجویان است. روش: روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده است.شخصیت دانشجویان به کمک پرسشنامه ای ترکیبی از دو الگوی Big–5 و MBTI مورد سنجش قرار گرفته و تاثیر آن بر شادی دانشجویان بررسی شده است. شادی دانشجویان به کمک مقیاس شادی آکسفورد که روایی آن در ایران بارها مورد تایید قرارگرفته است، در نمونه ای طبقه ای و تصادفی از 310 آزمودنی به کمک تحلیل رگرسیون مطالعه شد. یافته ها: یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب بین ابعاد روان ر نجوری، برون گرایی، وظیفه شناسی، احساسی بودن و قضاوتی بودن، با شادی، رابطه معناداری وجود دارد و سه بُعد سازگاری،گشودگی و حواس گرایی از الگوی رگرسیون حذف شده اند. همچنین نتایج نشان می دهد که تقریباً 45 درصد تغییرات متغیر شادی توسط ابعاد شخصیت، پیش بینی می شوند. نتیجه گیری: به منظور توسعه شادی در میان دانشجویان، طبق نظر محققان مختلف می توان تاکید داشت که، تا حدی می توان در تعدیل ویژگی های شخصیتی نفوذ کرد؛ لذا چنانچه توسعه شادی یکی از اهداف مدیران باشد، می توانند از طرق مختلف در آن تاثیر بگذارند و به کمک شیوه های مدیریتی به توسعه ویژگی هایی از قبیل ثبات عاطفی(در مقابل روان رنجوری)، برون گرایی، وظیفه شناسی و احساسی بودن بپردازند.