ابوالفضل دلاروی

وضعیت نشریات تخصصی علوم سیاسی در ایران بسیاری از ویژگی ها و گرایش های این رشته در کشور را بازتاب می دهد. انتشار این نشریات با فاصله ای طولانی پس از تاسیس این رشته آغاز شده و با وقفه هایی نیز همراه بوده است. تاریخچه کوتاه این نشریات بر اساس تعداد، تنوع و محتوا را می توان به سه دوره متمایز (یک دوره قبل از انقلاب و دو دوره بعداز انقلاب) تقسیم بندی کرد.بر این اساس، بررسی وضعیت و محتوای این نشریات نشان می دهد رشته علوم سیاسی در ایران شدیداً آموزش محور و تا حدود زیادی متکی به منابع و متون خارجی بوده و فعالیت های پژوهشی- آن هم از نوع روشمند، بنیادی و کاربردی- در آن از جایگاه و سابقه چندانی برخوردار نبوده است. گرایش به موضوعات کلی و انتزاعی و مباحث نظرورزانه در این رشته، بر موضوعات و مباحث انضمامی و کاربردی - به ویژه در مورد مسائل سیاسی ایران- غلبه داشته است. از لحاظ هویت و پارادایم علمی، این رشته از استقلال چندانی برخوردار نبوده و از این لحاظ تحت الشعاع رشته های حقوق، جامعه شناسی و فلسفه بوده است. با این وجود، در سال های اخیر، نشانه های استقلال نسبی از لحاظ هویت و پارادایم علمی و همچنین گرایش هایی به افزایش اهمیت فعالیت های پژوهشی و تلاش جهت انجام پژوهش های روشمندتر و کاربردی تر از جمله درمورد مسائل سیاسی کشور در این رشته به چشم می خورد.