عبدالله مهرپناهی

در این مقاله به بررسی نقش پارامترهای تاثیرگذار در تعیین خصوصیات سیستم تبدیل انرژی بازتوانی به عنوان روشی تجربه شده و تعمیم پذیر می تواند راهکار موثری برای احیای شبکه نیروگاه های بخار کشور محسوب شود. نگاهی به تجربه سایر کشورها در زمینه انجام روش های گوناگون بازتوانی و بررسی مقایسه ای بین این روش ها و سایر روش های متداول ساخت نیروگاه های حرارتی می تواند به عنوان مرجعی در تصمیم گیری های آتی مد نظر قرار گیرد. در این مقاله، ابتدا به معرفی کلی روش های بازتوانی نیروگاه های بخار پرداخته شده و پس از آن پتانسیل-های موجود در ناوگان بخار کشور برای انجام بازتوانی با توجه به شرایط کلی آنها بیان شده است، همچنین چگونگی انتخاب روش مناسب از میان روش های مختلف بازتوانی جهت اعمال بر نیروگاه ها با توجه به معیارهای موجود مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در نهایت در این بخش پارامترهای فنی ـ اقتصادی سیکل های بهینه شده در هر کدام از روش های بازتوانی بیان می شود. از طرف دیگر با توجه به حجم قابل توجه سرمایه گذاری آتی صنعت برق کشور برای ساخت نیروگاه های گازی، به مقایسه هزینه برق تولیدی این نوع از نیروگاه ها با روش-های بازتوانی می پردازیم. مبنای انجام محاسبات، هزینه های مشابه در نیروگاه های سیکل ترکیبی است. در واقع مقاله سعی دارد تا با انجام مقایسه ای فنی ـ اقتصادی میان روش های متداول ساخت نیروگاه-های حرارتی و روش های بازتوانی نیروگاه های بخار، مقادیر تخمینی برای هزینه تولید توان در آنها را به دست آورده و آنها را با هم مقایسه نماید. به این ترتیب به معیاری جهت مقایسه هزینه برق تولیدی در سه سناریوی روش های بازتوانی نیروگاه-های بخار، احداث نیروگاه های گازی و نیروگاه های سیکل ترکیبی دست خواهیم یافت.