رضا فتح الله زاده

اصلاح صنعت تولید برق در استرالیا یکی از مؤلفه های اساسی در تحول وسیع اقتصادی است که در دستور کار دولت استرالیا قرار دارد. چنین اصلاحی، آنطور که توسط حامیان آن ادعا می شود، راندمان تولید صنعت برق را افزایش داده و باعث کاهش قیمت برق و شتاب بخشیدن به رشد اقتصادی کلی خواهد شد. این ادعا بر اساس نتایج یک سری مطالعات تجربی است که در طول دهه گذشته توسط گروه های پژوهشی مختلف انجام گردیده و تمرکز آن نیز روی ارزیابی دستاوردهای مربوط به اصلاح صنعت تولید برق بوده است. چهارچوب کلی این مطالعات اساساً از یک روش دو مرحله ای تبعیت می کند. اولین مرحله فوائد مربوط به افزایش راندمان تولید را اندازه می گیرد. در این مرحله معمولاً از تکنیک های تحلیلی پیشرفته نظیر آنالیز شاخص، آنالیز داده ها و روش های آماری نامنظم استفاده می شود. سپس این افزایش راندمان ها در مرحله بعد مورد استفاده قرار می گیرند تا اثرات کلان اقتصادی آن در یک چهارچوب تعادل عمومی قابل محاسبه ارزیابی شود. این مقاله یک بررسی کلی از این مطالعات را ارائه داده و در مورد این نکته که این چهارچوب برای درک واقع بینانه اثرات کلان اقتصادی اصلاح مذکور ناکافی است بحث می کند.