طاهره رحمانی

طرح مسئله: یکی از مشکلات زیست محیطی در مناطق غربی ایران، فعالیت طوفان های گرد و غبار و ریزگردها در اتمسفر شهرهاست. این پدیده از سال ۱۳۶۷ بیشتر استان های غرب و جنوب کشور را درگیر ساخته است. گرد و غبار بر اثر دلایل مختلفی چون دخالت های بشری در استفاده غیرمنطقی از منابع آب های سطحی و زیرزمینی، تخریب پوشش گیاهی، تضعیف خاک ناشی از فرایندهای کشاورزی و بعضی عوامل  طبیعی مانند خشکسالی و تغییرات آب و هوایی روی می دهد. پژوهشحاضرباتوجهبهماهیتمسئلهوموضوع،ازنوعتوصیفی-تحلیلیو مطالعات کاربردی با تأکید بر روش های کمّی است. هدف: در این زمینه هدف پژوهش حاضر، بررسی مخاطرات اقلیمی حادث شده ناشی از ریزگردها در استان های شمال غرب کشور برای ماههای مختلف سال به همراه شناسایی تداوم و فراوانی آنها و همچنین مشخص کردن منشأ اصلی گرد و غبارهای واردشده به منطقه پژوهش است. روش: تمامی فرایندها و تجزیه و تحلیل داده ها در محیط GIS ، EXCELL همراهبا مدل   Krigingزمین آماری ارزیابی شد. این تکنیک نقاط مجهول را براساس خودهمبستگی بین نقاط اندازه گیری شده و ساختار فضایی آنها پیش بینی می کند. در این ارزیابی نخست داده های کسب شده از آمارهای ایستگاههای مدنظر تعیین، دوباره این داده ها در محیط نرم افزار اکسل مرتب و سپس با استفاده از مدل   Krigingهریک از داده های مدنظر درون یابی شد. نتایج: نتایج بررسی ها نشان داد وسعت خسارات این پدیده فقط به تهدید زمین های کشاورزی، صنعتی و... محدود نبوده است؛ بلکه با مختل کردن زندگی عادی مردم آشکارا به تهدید جدی زیست محیطی تبدیل شده و واکنش افکار عمومی را به دنبال داشته است. خشکسالی های اخیر، جنگ تحمیلی، کشاورزی، سدسازی، جنگ آب و سیاست انتقال آب از مناطق پرآب به مناطق کم آب در خوزستان و ایلام، دو منطقه اثرپذیر از ریزگردها، از عوامل مؤثر بر پدیده ریزگردها در غرب و جنوب ایران اند.

رشد سریع شهرنشینی و تمرکز بخش عمده ای از جمعیت در کلانشهرها سبب شده است مدیران شهری در تأمین برخی از نیازها و زیرساخت های مورد نیاز شهروندان با بحران مواجه شوند. آرامستان یا گورستان از کاربری های ضروری سکونتگاه های انسانی است که در کلانشهرها به دلیل افزایش سریع جمعیت و بالا بودن نرخ مرگ و میر و نیز لزوم رعایت استاندردهای خاص، با محدودیت در تخصیص کاربری مواجه است. با توجه به تعدد آرامستان های شهر شیراز و محدودیت های ظرفیتی و زیست محیطی در عرصه شهر و نیز روند رو به رشد متوفیان در شهر، مطالعه حاضر به بررسی معیارهای مکان یابی آرامستان و انطباق نتایج با مطالعات طرح مجموعه شهری شیراز پرداخته است. برای شناسایی معیارها از پژوهش های پیشین استفاده شده است. به این منظور معیارها در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی پیاده سازی و با ترکیب وزن دار لایه های مرتبط پهنه های مناسب برای استقرار آرامستان جدید شهر شناسایی شده است. به منظور تدقیق، یافته های پژوهش با نتایج مطالعات طرح مجموعه شهری شیراز مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده صحت معیارهای مورد استفاده و مناسب بودن پهنه های پیشنهادی برای استقرار آرامستان جدید شهر شیراز است.

هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی معلمان اسچانن موران (2001)، پرسشنامه خودپنداره دولت آبادی (1386) و پرسشنامه بهزیستی عاطفی مرتبط با شغل ون کاتویک و همکاران (2000) است که دارای روایی صوری و محتوایی است و ضریب پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 0.83، 0.91 و 0.80 می باشد. جامعه تحقیق شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد 260 نفر می باشد. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، نمونه ای برابر با 150 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی طبقه ای می باشد. تحلیل داده ها با آزمون معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار Lisrel انجام شد. با توجه به نتایج آماری، قدرت رابطه میان بین خودکارآمدی با بهزیستی عاطفی برابر 57/0 محاسبه شده است، خودپنداره با بهزیستی عاطفی برابر 46/0 محاسبه شد. آماره آزمون نیز 7.90 و 6.62 بدست آمده است که بزرگ تر از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5% یعنی 96/1 بوده و نشان می دهد همبستگی مشاهده شده معنادار است؛ بنابراین با اطمینان 95% بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد رابطه وجود دارد.