مسیحیت صهیونیستی

اشاره :
در قسمت اول این مقاله شما با ارتباط جنبش پروتستانتیسم با مسیحیت صهیونیستی، بنیادهای دین شناختی و تاریخچه پیدایش این جریان در عالم مسیحیت آشنا شدید و در این قسمت نیز با مباحثی چون ارتباط پیوریتنها و صهیونیسم مسیحی، سازمانها و نهادهای صهیونیستی مسیحی و ارتباط صهیونیست ـ مسیحی ها با آمریکا و اسرائیل آشنا می شوید.
پیوریتنها و صهیونیسم مسیحی
صهیونیسم به عنوان پروژه بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس، با انقلاب پیوریتنها در انگلستان که علاقه زیادی به عهد عتیق (تورات) و یهودیان از خود نشان می دادند مورد حمایت گسترده ای قرار گرفت. صهیونیسم مسیحی نام و عنوان حمایت فعالی است که از سوی مسیحیان از جنبش صهیونیسم به عمل می آید.1
این نظریه که: «تشکیل دولت یهودی می تواند نشانه ای بر بازگشت مجدد مسیح باشد» اولین بار در سخنان و نوشته های «الیور کرومول» و «پاول فلگن هاور» از رهبران و تئولوگهای پروتستان قرن 17 مطرح می گردد.2
در این رابطه نقش دیکتاتور پیوریتن انگلستان؛ یعنی کرومول نیز بسیار برجسته بود؛ چرا که وی در قبال تقاضاها و درخواستهای «مناشه بن اسرائیل»3 پیشگویی مذکور را کاملاً محقق کرد و به آنها اجازه داد که در انگلستان؛ یعنی تنها کشوری که در آن هیچ یهودی وجود نداشت، مستقر شوند.
این گروه (پیوریتنها)، بعدها کار مهم تری را نیز انجام دادند و طرح «هواداران یهود»4 را در شالوده آمریکا نهادینه نمودند. اقدامات پیوریتنها پس از پایان قدرت کرومول در انگلستان پایان نیافت، بلکه دیگران آن را ادامه دادند به طوری که «کارن آرمسترانگ»5 نویسنده مشهور انگلیسی، در کتاب خود با نام جنگ مقدس6 می نویسد:
خواسته پیوریتنها در انتقال یهودیان به سرزمینهای مقدس پس از سالهای 1600م. نیز با همان شدت و حدت دنبال می شد.7
حتی پیوریتنها در سال 1649م. که اجازه استقرار و اقامت یهودیان در انگلستان داده شد، خواستار وساطت جهت انتقال یهودیان به سرزمینهای مقدس شدند. پیوریتنها به محض این که محقق شدن پیشگویی «انتشار و استقرار یهودیان در چهار گوشه جهان» را قرین به واقعیت یافتند، نسبت به آغاز دوره مسیح از خود بی تابی نشان داده و تصور کردند که زمان برگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس فرا رسیده است.
البته گفتنی است «کابالائیست ها» آنقدر هم ساده و ناشکیبا نبودند؛ چرا که آنها می دانستند زمان موعود هنوز فرا نرسیده است و کارهای زیادی هست که باید انجام پذیرد و یا به تعبیر آرمسترانگ:
اگر در آن زمان یهودیان بدون درنگ به سرزمینهای مقدس بازمی گشتند یقینا بلافاصله از آنجا اخراج می شدند.8
با این وجود، پیوریتنها از آن تاریخ، پیوسته خود را منتظر بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس نشان می دادند و در جهت تحقق این امر، نهایت تلاش خود را می کردند. چنانکه در سال 1666م. رخداد مربوط به «ساباتای سوی»9 در میان پیوریتنها موجب بروز هیجان گسترده ای شد. جامعه یهودی پس از واقعه «سوی»، در خصوص بازگشت به سرزمینهای مقدس بیش از پیش با یک حالت مملو از تمکین رفتار نمود، اما این مسئله موجب هیچ تأثیر منفی و بازدارنده ای در شدت اشتیاق پیوریتنها در راستای بازگردانیدن یهودیان به سرزمینهای مقدس نگردید.
آرمسترانگ در این مورد می نویسد:
این واقعه نیز پروتستانهای انگلیس را از ضرورت بازگشت یهودیان به سرزمین صهیون بازنداشت؛ چرا که آنها تحت آموزش گسترده و مفصلی در ارتباط با عهد عتیق قرار گرفته بودند و فلسطین را سرزمینی متعلق به یهودیان می انگاشتند و از این فرضیه خود نیز نمی گذشتند.
بدین ترتیب در قرن 18 شاهد سربرداشتن نوعی صهیونیست غیر یهودی10 در میان انگلیسیها هستیم که امروزه این نحوه نگرش در تراژدیهایی که در خاورمیانه به وقوع می پیوندد، نقش بزرگی را ایفا می کند.11
کتاب دو سفر به قدس12 نوشته «ناتانیل کروچ»13 که در سال 1704م. به رشته تحریر درآمد یکی از نمونه های شگفت انگیز و بارز «صهیونیسم غیر یهودی» است که در قرن 18 پدیدار گردیده است.
شایان ذکر است که «کروچ» با به کار بردن نام مستعار «روبرت برتون»14 کتاب مذکور را نوشت و در این کتاب مشاهدات خود را طی دو سفری که به سرزمینهای مقدس داشت، بیان کرد.
در این کتاب بخشی که بیش از دیگر فصول به آن تأکید شده بود و بیشترین بازتاب را در پی داشت، طرح سخن از «تبدیل شدن فلسطین به یک بیابان بی آب و علف» بود؛ چرا که نویسنده یادآور می شود که سرزمین قدس بنا بر آنچه در عهد عتیق ذکر گردیده است، «سرزمین شیر و عسل» بوده، اما وضعیت امروز فلسطین نقطه مقابل تعریفی بود که در تورات مقدس از آن یاد شده بود، و تنها دلیل این وضعیت اسف بار گرفتن این سرزمین از دست صاحبان اصلی آن؛ یعنی یهودیان است» کروچ تنها شرط تبدیل صرف سرزمین مقدس به سرزمین شیر و عسل را بازپس گیری آن توسط یهودیان می داند.
کتاب مذکور بسیار مورد پسند مردم واقع گردید و توانست نحوه نگرش جامعه انگلستان به سرزمینهای مقدس را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.15
به هر حال این هواداری از یهود ـ که برخاسته از سنتهای پیوریتن بود ـ در قرن 20 صهیونیسم مسیحی را به وجود آورد.
شاید دیدگاه «جوسیا وگ وود»16 یکی از نمایندگان مجلس بریتانیا و یکی از شخصیتهای معروف صهیونیسم ـ مسیحی، در شناخت و فهم مبانی فکری این جریان نمونه خوبی باشد. وی که خود در خانواده ای پیوریتن زاده شده بود، در راستای ایجاد یک دولت یهودی در فلسطین هر آنچه از دستش ساخته بود انجام داد.17 وی ضمن اتفاق نظر با جابوتینسکی صهیونیست، نوعی رادیکالیسم را به نمایش گذاشته و از مبارزه مسلحانه یهودیان دفاع نموده بود.
وی جهت یافتن منابع حمایت از دولت یهودی ضمن سفر به آمریکا با ویلسون، رئیس جمهور آمریکا، دیدار نموده و تلاش کرده بود تا آمریکا را در آن شرایط زمانی پرفشار وارد معامله خاورمیانه نماید. وگ وود، به عنوان یک نمونه کامل از یک صهیونیست ـ مسیحی در قرن 19 از نژادگرایی انگلوساکسون که در روند یهودی شدن قرار گرفته بود، حمایت می کرد. این سخنان وود که «در یک طرف عهدی که خداوند با قوم برگزیده خود بست، یهودیان و در طرف دیگر انگلوساکسونها قرار دارند»18 و یا «با بازپس گیری فلسطین توسط یهودیان از (کوه) صهیون نوری پدیدار خواهد گردید»19 از جمله شاهد مثالهای اندیشه انگلوساکسونی او با منشأ پیوریتنی است. این نحوه هواداری از یهودیان که در سنتهای انگلیسی و آمریکایی وجود دارد یکی از دلایل حمایت این دو قدرت از صهیونیسم است.
پروتستانها و صهیونیسم مسیحی
همان گونه که پیشتر نیز اشاره شد مسیحیت صهیونیستی در میان پروتستانها پدیدار شد و از جانب آنان تلاش زیادی برای بازگردانیدن یهودیان به سرزمینهای مقدس انجام پذیرفت.20 به زعم بعضی از منابع، از جمله منابع یهودی حرکت پروتستانتیسم و آغازگر آن، مارتین لوتر، حرکتی یهودی گرایانه توسط فردی یهودی بود. افراد یهودی ای مثل «آبراهام فاریسول»21 لوتر را یهودی پنهان کار متجددی معرفی می نمود که تلاش داشت تا حقیقت دین و عدالت را استوار سازد و نوآوریهای او را اقدامی در راستای بازگشت به یهودیت اعلام دارد.22 به همین جهت نیز حرکت اصلاحی آغاز شده توسط لوتر از سوی یهودیان، خدمتی در راستای تئولوژی (الهیات) یهود مبنی بر آماده سازی زمینه تحقق بهشت زمینی که لازمه آمدن مسیح بود تلقی نموده و او را فردی می انگاشتند که ضمن متمایل نمودن مسیحیان به ترک اندیشه های (به اصطلاح) غلط خویش آنها را نجات داده و در راستای آمدن مسیح اقدام به پیراستن راه می نمود.23
ضربه ویرانگری که توسط لوتر به کلیسای کاتولیک وارد شد از سوی یهودیان مورد حمایت قرار گرفت؛24 چرا که بنا به گفته «خاخام کابالائیست آبراهام ب. الیزرها ـ لوی»25 «لوتر در پنهان، یهودی ای بود که تلاش می کرد تا آرام آرام مسیحیان را به انعطاف وادارد»26 و این تلقیات بود که موجب شد تا مارتین لوتر از سوی کلیسای کاتولیک فردی نیمه یهودی اعلام شود.
پروتستانها با وابستگی به عهد عتیق (تورات)، اعتقاد به بازگشت مسیح و حق حکومت یهودیان بر دنیا را پذیرفتند. براساس اعتقاد پروتستانی، پس از تحقق شروط پیش بینی شده در کتاب مقدس؛ یعنی تشکیل دولت یهود در سرزمینهای مقدس و در اختیار گرفتن قدس و ساخت معبد مقدس، عیسای موعود باز خواهد گشت و این بار یهودیان به وی ایمان خواهند آورد و تحت رهبری عیسی مسیح از قدس بر جهان و دیگر ملتها حکومت خواهند نمود27 و در اثنای حکومت یهودیان، پروتستانها نیز مورد مهر و محبت قرار خواهند گرفت و به ثروتهای چشمگیری دست خواهند یافت؛ اما واقعیت امر این بود که مسیح موردنظر یهودیان با مسیح مسیحیان متفاوت بود. آنها به حضرت عیسی (موعود مسیحیان) باور نداشتند و به همین جهت نیز اقدام به قتل او نمودند و بر این باور خود نیز باقی بوده و هستند. اما برخلاف این واقعیت، یهودیان و شخصیتهای سرشناس آنها به طور ضمنی این اعتقاد مسیحیان را پذیرفته و هیچ عکس العملی در خصوص این باور و اعتقاد پروتستانها که خلاف نظر و اعتقاد یهودیان است از خود نشان ندادند و با خوشحالی و شعف نظاره گر حمایت پروتستانها از طرح و نظریه بازگشت مسیح شدند.28
اندیشه بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس (ارض موعود) نیز بر مبنای پیشگوییهای کتاب مقدس (عهد عتیق) در دوران پسین اصلاحات از سوی دین مداران پروتستان و خصوصا پیوریتنهای انگلیسی مقبولیت قابل توجهی یافت. این تلقی از بازگشت، از قرن 16 از انگلستان به سایر نقاط اروپا نیز تسری پیدا کرد و به ویژه پس از قرن 17 در امریکا بسیار قدرتمند شد.
کسانی که در رأس این سلفی گری مسیحی بودند از رؤسای دولتها خواستار اقدامات سیاسی در خصوص بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس شدند. البته این اقدامات تا قرن 19 هیچ نتیجه علمی ای به بار نیاورد؛ اما در این سده در ساختار این حرکت تغییراتی به وجود آمد و فعالیت و تحرکات مسیحیان یاد شده در ارتباط با بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس بیش از پیش افزایش یافت.29
در اواخر قرن 19 مسیحیان پروتستان جهت تحقق پیشگویی یاد شده پیشنهادهایی را مطرح نمودند.30 همچنین بعضی از مذاهب پروتستان ـ که در این قرن به وجود آمدند ـ ایده بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس را ـ که برگرفته از پیشگوییهای عهد عتیق بود ـ به صورت پایه و بنیان اندیشه های خداشناسی خود درآوردند؛ از جمله فرق و مذاهب پروتستان قابل ذکر در این رابطه عبارتند از:
1. مذهب برادری پلیموس:31 این مذهب توسط جان.ن.داربی32 بنیانگذاری شد و دکترین مبتنی بر کهانتهای کتاب مقدس در خصوص بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس را پذیرفت. بر مبنای این دکترین متعاقب بازگشت و رجعت عیسی مسیح(ع) او و یهودیان وابسته به او از قدس بر کل جهان حکومت خواهند کرد. بسیاری از کلیساهای پروتستان بنیادگرا این نظریه را پذیرفته و از آن پاسداری نموده اند.33
2. ادونتیست ها: این فرقه در سال 1830م. در آمریکا پایه گذاری و به مرور زمان خود به فرقه های مختلفی تقسیم شد. بسیاری از اقلیتهای مذهبی (وابسته به آن) از بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس حمایت نموده و می نمایند.34 نهضت ادونتیسم مشابه نهضتهایی مثل ایروینگ35 و داربی36 بود و به عنوان مشابه آمریکایی آنها سربرداشت. مؤسس آن ویلیام میلر37 (1894-1782م.) کشاورزی انگلیسی بود. او تحصیلات رسمی نداشت، اما کلیه نوشته هایی را که به آنها دسترسی داشت خواند. او مطالعه مشتاقانه ای بر روی کتاب مقدس به ویژه کتاب دانیال و مکاشفه، انجام داد و به بازگشت حتمی مسیح قانع شد. او بازگشت مسیح را طبق فرازهایی از کتاب مقدس مانند رساله دوم پطرس 3:8-10 و دانیال 8:14 و 9:24-27 برای سال 1843م. پیش بینی نمود و در سال 1841م. این نظریه خود را منتشر نمود. با عدم تحقق پیشگویی، انشعاب در این جریان کلیسایی آغاز گردید. از جمله این جریانهای کلیسایی می توان به شاخه های ادونتیستهای تبشیری، کلیسای مسیحی ادونت، کلیسای خدا و عیسی مسیح اشاره کرد.
بزرگ ترین گروه به ظهور رسیده از این نهضت ادونتیستهای روز هفتم اند. علت این که آنها را ادونتیست های روز هفتم می نامند این که، آنها روز هفتم مراسم دینی خود را در روز شنبه برگزار می کنند و می کوشند که در آن روز از کارها دست بکشند ویژگیهای خاص این نهضت از جمله اعتقاد به سلطنت هزارساله مسیح، نگهداری سبت و قوانین مربوط به رژیم غذایی و دقت در عشریه، مسیحیت اولیه ای را که رنگ یهودیت داشته است به خاطر می آورد.38
3. مورمون ها: این فرقه در سال 1830م. در آمریکا و توسط فردی به نام جوزف اسمیت39 (1844-1805م.) پایه گذاری شد. وی در بخش «ویندسور»40 واقع در ایالت «ورمونت»41 به دنیا آمد. وی سواد و معلومات چندانی نداشت. هر چند که وی از سوی پیروان خود یک پیامبر قلمداد می شد، اما رقبای او وی را غالبا کلاهبردار و نیرنگ باز معرفی می کردند. وجه تسمیه این فرقه از نام (به اصطلاح) فرشته ای به نام «مورونی»42 که اسمیت ادعا می کرد در مقابل او ظاهر شده و به او مأموریت تأسیس مجدد کلیسای مسیح در آخرین روزهای جهان را داده برگرفته شده است. این فرقه نیز به بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس و ضرورت این امر به عنوان یکی از شروط بازگشت مسیح معتقد بود و از آن دفاع می کرد. در سال 1841 «اورسون هاید»43 مبلغ مورمون به قدس اعزام شد. وی در آنجا ضمن نیایش صهیونیستی تعلق کلیه سرزمینهای مقدس به یهودیان را با فریاد در کوه زیتون اعلام داشت.44
4. کریستا دلفیان45 این مذهب جدید پروتستان در سال 1844م. توسط جان توماس46 نویسنده کتاب Elpis Israelپایه گذاری شد. این مذهب و معتقدان به آن علنا از بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس حمایت می کردند و یهودیان را نیز مورد حمایت عملی قرار می دادند. به طوری که یکی از پیش کسوتان صهیونیسم به نام «هیبات صهیون»47 نیز مورد حمایت آنها بوده است.48
5. طریقت یهودی مسیحی50 این فرقه در انگلستان پدیدار گردیده و یک طریقت و یک کیش51 است و تحت عنوان British-Israel church of Godفعالیت می نماید.52 علاوه بر اینها چندین نهاد سازمانی مسیحی طرفدار اسرائیل وجود دارند که در جهت تقویت و تحکیم موقعیت رژیم صهیونیستی فعالیت می نمایند که در بخش بعد به آنها اشاره می کنیم.
سازمانها و نهادهای صهیونیستی مسیحی
1. سفارت بین المللی مسیحیت اورشلیم (قدس)53: این نهاد که نام اختصاری آن ICEJ)) است، در آخرین هفته سپتامبر سال 1980م. و بعد از این که 13 کشور سفارتخانه های خود را در این شهر تعطیل نمودند، تأسیس گشت.54 این واقعه پس از اشغال غیر قانونی بخش شرقی بیت المقدس و اعلام آن به عنوان پایتخت اسرائیل که مورد اعتراض افکار عمومی دنیا قرار گرفت، به وقوع پیوست. این تشکیلات با هدف طرح حمایت مسیحیت در اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل به وجود آمد.55 سفارت بین المللی مسیحیت اورشلیم سازمانی است مرکب از «بخشوده شدگان» و «هزاره گرایان»56.
ICEJ بنیان گذار و مؤسس کنگره ای است با نام «کنگره مسیحی ـ صهیونیستی». در اجلاسهای این کنگره هیأتهای مسیحی و اسرائیلی شرکت نموده و در ارتباط با اهداف و برنامه های سازمانی به تصمیم گیری می پردازند. ICEJ مورد حمایت دولت اسرائیل است و کلیه نخست وزیران رژیم صهیونیستی از بدو تأسیس در کلیه جلسات این سازمان شرکت و سخنرانی می کنند.
ICEJ معتقد است که اوامر خداوند را به جای می آورد و در جهت جامه عمل پوشانیدن به پیشگوییهای کتاب مقدس تلاش می نماید. به عنوان مثال اظهارات «جان وان در»57 مسیحی ـ صهیونیست آلمانی در اولین کنگره مسیحی ـ صهیونیستی مبنی بر این که: «این که اسرائیلیها چه می خواهند اصلاً اهمیت ندارد. آنچه خداوند می گوید برای ما اهمیت دارد! خداوند آن سرزمینها را به یهودیان اعطا نموده است».58 بیانگر نوع نگرش این سازمان به موضوع است. این سازمان دارای نگرشی به شدت ضد اسلامی است. به عنوان مثال در بخشی از خبرنامه منتشر شده توسط بخش کنسولگری سفارت بین المللی مسیحیان پیترزبورگ59 چنین آمده است:
علیه روح اسلام دعا کنید، ارواح شیطانی اسلام، مسئول گرفتاریهای ذیل اند:
الف) اسارت معنوی جهان عرب؛
ب) افزایش احساسات ضد سامی در سراسر جهان؛
ج) موضع خصمانه علیه اسرائیل در اغلب کشورهای خاورمیانه و ملل دیگر جهان که اکثرا مسلمان هستند؛
د) استفاده از نظریه حق السکوت نفتی علیه کشورهایی که در جهان طرفدار اسرائیل اند؛
ه) این تمسخری بزرگ علیه خداوند است... که مسجد مسلمانان در مقدس ترین محل در قله موریان60 قرار داشته باشد. این برای سایر عبادتگاهها و معابد مقدس خفت است؛
و، این اسلام است که طی ده سال اخیر در اندیشه از بین بردن مسیحیان بوده و این مسلمانان بوده اند که در لبنان صدها هزار مسیحی را کشته اند.61
این تشکیلات همچنین مخالف تشکیل دولت فلسطین در سرزمینهای (به اصطلاح) ارض موعود بوده و سومین کنگره مسیحی ـ صهیونیستی برگزار گردیده ICEJ تشکیل چنین دولتی را در سرزمینهای اشغالی محکوم نموده است.62 این سازمان همچنین مخالف هرگونه قرارداد و هرگونه درخواست نماینده فلسطین است که موجب ناخشنودی اسرائیل گردد و یا (به اصطلاح) حقوق اسرائیل در آن نادیده گرفته شود.
اکثریت اعضای ICEJ مخالف برخورد معتدل اسرائیل (با فلسطینیان) هستند و از صهیونیسم تلقی ای افراطی دارند.
ICEJ با هدف خدمت به آرمانهای صهیونیسم در سطح دنیا برنامه های وسیعی را تهیه دیده و در دست اجرا دارد. بیشترین فعالیتهای سفارت مذکور در خارج از اورشلیم توسط کنسولگریهای آن که برای اجرای برنامه وسیعی به حمایت از اسرائیل تجهیز گردیده، انجام می گیرد. این کنسولگریها اداره امور سمینارها، سازماندهی فعالیتهایی که برای افزایش فروش محصولات اسرائیل به عمل می آید، دعوت به سخنرانی از سازمانهای صهیونیستی، سازماندهی تورهای مسافرتی، تهیه پیشنهاد برای نوشتن نامه به نمایندگان کنگره و چاپ خبرنامه ها و مقالات را برعهده دارند. علاوه بر این تأمین مالی و حمایت از گروههای دعا برای اسرائیل یکی دیگر از فعالیتهای این کنسولگریهاست. در حال حاضر دفتر این کنسولگری در ایالات متحده آمریکا مشغول فعالیت است.63 علاوه بر آمریکا این سفارت در کشورهای برزیل (دو کنسولگری) کانادا کلمبیا، هندوراس، فیلیپین، نپال، استرالیا، ایسلند جنوبی و نیوزیلند نیز دارای کنسولگری است.64
ICEJ از چهار گوشه دنیا مسیحیان بنیادگرا را در قالب تورهایی به سیاحت اسرائیل (و تماشای بخشی از شریعه غربی) می برد. این تشکیلات همچنین ضمن اقدامی هماهنگ با دولت اسرائیل در تعطیلات عید سایه بانهای65 یهودیان، تورهایی منظم تشکیل داده و هر ساله هزاران مسیحی را به آنجا می برد. این تشکیلات که پیامهای خود را به واسطه این تورها در سطح جهان مطرح می نماید در عین حال از کوچ یهودیان از کشورهای عربی و کشورهای اتحاد شوروی سابق به اسرائیل حمایت می کند.
همچنین ICEJ تأمین کننده کمکها و فعالیتهای اجتماعی است. مثل ایجاد شهرکهای مهاجرنشین در اسرائیل. البته این امر تنها اقدام این تشکیلات نبوده بلکه ICEJ از محل کمکهای جمع آوری شده خود از کلیساهای اتریش، نیوزیلند، آلمان و آمریکا از گروههای تروریست اسرائیل که با هدف ویران سازی مکانهای مقدس اسلامی فعالیت می نمایند، نیز حمایت می کند.
این تشکیلات که مورد تأیید علنی حکومت اسرائیل است دارای مقام و موقعیت بسیار بالایی در قدس و مرکز تظاهرات مسیحی ـ صهیونیستها نیز است. بسیاری از دیگر سازمانهای مسیحی ـ صهیونیستی از سیاستهای آن تبعیت می نمایند و در خصوص خاورمیانه به تحلیلهای مسیحی آن اعتماد دارند.
همچنین ICEJ در حال انتشار مجله ای به عنوان «گزارش خاورمیانه»66 است. این مجله در خصوص وقایع خاورمیانه، موضعی جانبدارانه از اسرائیل دارد. بعضی از عناوین این مجله عبارتند از:
«وظیفه نابودی یهودیان را عرفات به جای هیتلر برعهده گرفت»67
«مسئله خاورمیانه و مسئله فلسطین محور صلح منطقه نیست»68
«توطئه جنگ علیه اسرائیل: اتحاد ایران، عراق، سوریه و ساف»69
مجله مذکور بین دولت خودمختار فلسطین و سازمان آزادی بخش فلسطین، هیچ تفاوتی قائل نبوده و تلقی یکسانی از حکومت فلسطین و سازمانهای تروریستی دارد.
2. بنیاد معبد مقدس اورشلیم70: نام اختصاری آن JTF است و هدف آن تخریب مسجدالاقصی و قُبّة الصخره و ایجاد سومین معبد یهودی به جای آنهاست. بنیاد یاد شده با این هدف از گروههای افراطی یهودی حمایت به عمل می آورد.
این بنیاد از سوی «تری ریسن هو»71 که خود از فرقه مسیحی ûburn-again‎ (تولد نوین) است بنیان گذاری شده است. وی دارای تابعیت مضاعف آمریکایی، اسرائیلی است.
سخنگوی بین المللی این بنیاد فردی است با نام «استانلی گولد فوت»72 که در عین حال یکی از اعضای قدیمی «stern Gang» است.
«Stern Gang» یکی از اولین گروههای چریکی یهودی بود که در صدد تخلیه فلسطین از انگلیسیها و ایجاد و برپایی دولت اسرائیل بوده و در این رابطه اقدامات و عملیات تروریستی بسیاری داشته است.
این تشکیلات که اعراب را اعم از پیر و جوان، زن و مرد به قتل می رساند؛ حتی هتل داوود شاه را بمب گذاری کرد.
این گروهها تنها از سوی اولین نخست وزیر اسرائیل؛ یعنی «دیوید بن گوریون» مورد سرزنش قرار گرفت.
استانلی گلدفوت برخلاف تکذیب ICEJ دریافت کمک مالی توسط JTF از آن سازمان را مورد تأیید قرار می دهد. وی جهت جمع آوری کمک از مسیحیان آمریکا به این کشور سفر کرده بود و در این کشور در بسیاری از برنامه های رادیویی مسیحی شرکت جسته و در کلیساها سخنرانی نموده بود.
کمکهای سالیانه جمع آوری شده توسط بنیاد مذکور، تنها در سال 1986 بالغ بر یک صدمیلیون دلار بوده است.73
علاوه بر گلدفوت و «ریسین هوو» بسیاری دیگر از رهبران فرقه مسیحی بخشوده شدگان اوینجلیک آمریکا برای JTF کار می کنند.
3. انجمن آمریکایی اتحادیه یهودیان و مسیحیان74: یکی دیگر از سازمانهای ایجاد شده توسط ریسن هوو، انجمن آمریکایی اتحاد یهودیان و مسیحیان است. هدف این سازمان جمع آوری کمک مالی برای اسرائیل و رسیدن به اهداف ریسن هوو است.
JTF علاوه بر اقدامات یاد شده، بعضی از عملیات تروریستی یهودی را نیز مورد حمایت قرار می دهد. از جمله آنها می توان به حمله مسلحانه به مسجدالاقصی توسط سه اسرائیلی در سال 1983م. اشاره نمود.
هر چند که این سه اسرائیلی دستگیر شدند، اما کلیه هزینه های مربوط به محاکمه آنها را انجمن یادشده برعهده گرفت و نهایتا نیز آنها در اثر تلاشهای این انجمن آزاد شدند.
این انجمن در حال حاضر مشغول جمع آوری و تأمین هزینه های سومین معبد یهودیان در محل مسجدالاقصی است.
این انجمن همچنین تأمین مالی تشکیلاتی مانند انستیتو Ateret cohanim veshiva را برعهده دارد. این انستیتو برگزار کننده مراسم و آئین قربانی حیوانات است و همچنین آموزش و تربیت راهبهای یهودی را برعهده دارد.
4. دوستان مسیحی بنیاد توسعه جامعه اسرائیل75: نام اختصاری آن CFICDF است و سازمانی است که از مهاجران یهودی حمایت می کند. این سازمان با هدف حمایت مالی و معنوی از اسکان یهودیان مهاجر در شریعه غربی و غزه فعالیت می کند. این تشکیلات آمریکایی، یک روزنامه کوچک نیز منتشر می نماید.76
از جمله سازمانهای دیگر مسیحی ـ صهیونیستی طرفدار اسرائیل می توان به موارد ذیل اشاره داشت:
ـ هیأت کشیشان مایک ایوانز؛
ـ اتحادیه انجیلیان طرفدار صهیون؛
ـ سازمان پلهایی برای صلح77.
گفتنی است که کلیسای بنیادگرایان مسیحی به سه علت مهم شدیدا مورد توجه سازمانهای یهودی قرار گرفتند:
اول، رشد و ترقی بنیادگرایان به خصوص در مقام مقایسه با سقوط شاخه اصلی کلیساهای پروتستان که اهمیت خاصی به آنها بخشیده بود؛
دوم. علوم دینی انجیلیان با ستایش و تمجیدی که از اسرائیل می نمود، زمینه را برای حمایت بنیادگرایان از اسرائیل فراهم می ساخت؛
سوم. بنیادگراهای کلیساها با طرفداران حقوق جدید، همکاری سیاسی نزدیکی داشته و در فعالیتهای آنها به نفع اسرائیل شرکت می نمودند.78
از دیگر نهادهای مسیحی ـ صهیونیستی در این رابطه می توان به شبکه های دیداری و شنیداری اشاره داشت. از جمله برنامه های تلویزیونی حامی صهیونیسم می توان به برنامه تلویزیونی «جک وان ایمپ»79، «پت رابرت استون»80 و «جری فال ول»81 اشاره داشت.82 این شبکه های تلویزیونی در سطوح گسترده ای با بهره گیری از قدرت وسائط ارتباط جمعی، جمعیت قابل توجهی را تحت پوشش خود دارند. به عنوان مثال برنامه های تلویزیونی جری فال ول را در 169 مرکز مختلف آمریکا، 610 هزار خانواده تماشا می کردند و درآمد حاصل از برنامه های تلویزیونی وی فقط در سال 1987، معادل 91 میلیون دلار بوده است.83
از جمله برنامه های تلویزیونی دیگری که در حمایت از اسرائیل پخش می شود برنامه های شبکه تلویزیونی کلوپ 700 و برنامه تلویزیونی «اسرائیل رمز بقای آمریکا» است.
در حال حاضر در آمریکا حمایتهای گسترده ای از جانب جماعتهای دینی در مناطق مختلف آمریکا نسبت به اسرائیل به عمل می آید؛ به عنوان مثال در غرب آمریکا منطقه ای وجود دارد که تعداد زیادی از ایالتها را دربر گرفته و به کمربند انجیلی84 موسوم است. پروتستانهای محافظه کار بر این منطقه حاکمیت دارند. آنها را مسیحیان «ایونگلیکال»85 نیز می گویند. واعظ آنها فردی است به نام پت رابرتسون که در مواضع سیاسی آمریکا تأثیر بسزایی دارد86 آنها برای اسرائیل کمکهای نقدی جمع آوری می نمایند. چندی پیش در مجله اکونومیست درج گردیده بود که مسیحیان «پنته کوستال»87 در ایالت می سی سی پی در حال تولید گاوهایی (ویژه ای) هستند تا پس از پاک سازی ارض موعود از مسلمانان آنها را در جشنهای مربوط به این پیروزیها قربانی نمایند.88
صهیونیست ـ مسیحی ها، آمریکا و اسرائیل
الف) اهمیت سیاستهای جانبدارانه و حمایت گرایانه آمریکا از اسرائیل: ایالات متحده آمریکا همیشه بهترین حامی اسرائیل بوده است. این کشور هیچ گاه اسرائیل را به خروج از مناطق اشغالی خارج از مرزهای بین المللی پذیرفته شده فلسطین اشغالی تشویق ننموده و هیچ گاه ضرورت تشکیل یک دولت فلسطینی را آشکار نساخته است. حتی آمریکا بدون هیچ قید و شرطی هر ساله 5/5 میلیارد دلار به اسرائیل پرداخت می نماید. این مبلغ هیچ گاه با مبالغ (کمکهای) دریافتی دیگر کشورها (از آمریکا) قابل مقایسه نیست و هیچ کشوری نمی تواند مانند اسرائیل مبالغ دریافتی را به صورت دلخواه خود هزینه نماید و دارای چنین آزادی عملی باشد. از زمان تشکیل دولت اسرائیل (در سال 1948م.) تا سال 1996م. این کشور 5/62 میلیارددلار کمک نقدی از آمریکا دریافت داشته است.89 اسرائیل تمامی این مبالغ دریافتی را صرف خرید تسلیحات، توسعه و پیشرفت و همین طور اسکان و استقرار مهاجران یهودی در سرزمینهای شریعه غربی نموده است.
سیاستهای حمایتی غیر متوازن آمریکا و عدم سرزنش سیاستهای توسعه طلبانه اسرائیل در منطقه به طور مستقیم موجب استمرار درگیری و بحران خاورمیانه شده است.90
اسرائیل هنوز پس از گذشت سی سال از قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل مصوب 1967 را که حق موجودیت و امنیت کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله اسرائیل را به رسمیت می شناسد و اسرائیل را موظف می کند کلیه سرزمینهای اشغالی طی جنگ سال 1967 را به اعراب بازپس دهد، تمکین ننموده و به آن عمل نکرده است. در هر دو عهدنامه سازمان ملل (بیانیه مربوط به سرزمین های اشغالی) و عهدنامه ژنو که به امضای آمریکا و اسرائیل رسیده است تصریح شده است مناطقی که با زور اسلحه اشغال گردیده اند باید بازپس داده شوند. آمریکا از سال 1967 به این طرف با حمایتهای مالی خود از اسرائیل موجب گردیده تا قوانین بین المللی توسط اسرائیل نادیده گرفته شده و پایمال گردد؛ چرا که کمکهای مالی اعطایی آمریکا به اسرائیل صرف اسکان مهاجران یهودی و استمرار این سیاست و مسلح شدن هر چه بیشتر این کشور می گردد. اگر نبود کمکها و حمایتهای مالی و دیپلماتیک آمریکا، اسرائیل بسیار پیش از این مجبور به عقب نشینی از سرزمینهای اشغالی می شد.91
ب) تأثیر مسیحیان بر سیاستهای جانبدارانه آمریکا از اسرائیل: حدود 40 میلیون مسیحی پیرو دکترین «بخشوده شدگان» و یا «هزاره گرایان»92 در آمریکا زندگی می کنند که با کلیساهای بنیادگرای اوینجلیک مرتبط اند.93 به زعم آنها حمایت بی قید و شرط از اسرائیل و صهیونیسم جزء اعتقادات دینی آنهاست. عموما کلیساهای بنیادگرای ایونجلیک و یا رهبران سازمانها، همزمان در مسائل سیاسی نیز سر و صدا راه می اندازند. در میان این گروهها، دو گروه به مراتب بیش از سایر گروهها دارای نفوذ و قدرت تأثیرگذاری هستند که یکی از آنها گروه «ائتلاف مسیحی» و دیگر «اکثریت اخلاقی» است. رهبران این گروهها، پت روبرتسون، رالف رید،94 و جری فالول به هر وسیله ممکن حمایت بی قید و شرط خود از اسرائیل و صهیونیسم را بر زبان آورده اند.95
رهبران بنیادگرا (فاندامنتالیست) علاقه کلیسا را به امور سیاسی جلب نموده و در این رابطه نیز عموما موفق هستند. به همین علل جامعه مسیحی راست افراطی در موفقیت و انتخاب نمایندگانی که جانبدار اسرائیل هستند بسیار مؤثر است.
مهم تر از میزان آراء رأی دهندگان بنیادگرا، خرسند شدن رهبران آنها از حضور در مقامات و مسئولیتهای حکومت است که از گذشته تا کنون همچنان ادامه دارد. نمونه ای که در این رابطه بسیار تأمل برانگیز است نفوذ این رهبران بنیادگرا بر روی رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق آمریکا در طول حیات سیاسی اوست. ریگان در مناسبتهای متعددی علاقه زایدالوصف خود به تئولوژی «بخشوده شدگان» را علنا اعلام داشته بود.
محورها و اصول برگرفته از تئولوژی «بخشوده شدگان» که در سیاست خارجی آمریکا قابل مشاهده است عبارتند از:
ـ سیاست جانبداری از اسرائیل؛
ـ آمادگی جهت نبرد هسته ای (نبرد آرماگدون)؛
ـ مقابله با اتحاد شوروی که در تفسیر کتاب مقدس از این دولت به عنوان رهبر نیروهای دجال نام برده شده است.
همه این محورها، اصول رئوس سیاست خارجی رونالد ریگان را تشکیل می دادند و باز این ریگان بود که اتحاد شوروی سابق را «امپراطور شیطانی» نامید و باز جنگ سرد و مسابقه تسلیحاتی در دوران ریگان بود که شدت و سرعت گرفت. ریگان در یکی از سخنرانیهای خود در ارتباط با اسرائیل چنین گفت:
در شرایطی که علائم (رخداد) آرماگدون را نظاره گر هستیم اسرائیل تنها دموکراسی قابل اعتماد است که می توانیم به آن تکیه نماییم.96
این موارد نشانگر آن است که ریگان خود یکی از پیروان و معتقدان تئولوژی «بخشوده شدگان» بوده و سیاستهای او را که در ادامه سیاستهای حمایت و جانبداری از اسرائیل است به وضوح بیان می دارد. ابعاد و تأثیر رهبران «بخشوده شدگان» که در طول 8 سال ریاست جمهوری ریگان در خصوص سیاست خارجی آمریکا در مقام تصمیم گیری بودند بسیار ترسناک است.97
ج) بنیادگرایان مسیحی چرا از اسرائیل حمایت می کنند: گروههای مسیحی آمریکایی همیشه در لابی های حامی اسرائیل حضور داشته و از دستیابی به مقامات و مسئولیتهای مهم حکومتی خوشحال بوده اند. طی ده سال گذشته در رأس حامیان مسیحی اسرائیل، شورای ملی کلیساها (NCC) قرار داشته است. این شورا نمایندگی کلیساهای دارای دیدگاه ملی و میانه را برعهده دارد. وجود روابط بسیار نزدیک بین اسرائیل و گروههای بنیادگرای آمریکایی رخداد جدیدی است. به ویژه ابراز نگرانی حکومت اسرائیل از مواضع NCC در ارتباط با فلسطینیان این سازمان را به صورت تشکیلاتی مخالف با اسرائیل درآورد.
شاید بتوان گفت که جای NCC برای اسرائیل را مسیحیان بنیادگرای آمریکایی به مثابه مسیحیانی استوار و مستحکم گرفت؛ چرا که یهودستیزی در هر زمانی بر بنیادگرایی احاطه داشته و یهودیان از تمایلات بنیادگرایان به ایونجلیک ناخشنود بوده اند؛ اما اسرائیل برای نادیده انگاشتن این اختلافات و یافتن یک متحد برای خود عوامل کلیدی زیادی در دست داشت. «بخشوده شدگان» بنیادگرا امنیت و توسعه قلمرو و سرزمین اسرائیل را مطلقا یک مسئله دینی قلمداد می نمودند. از طرف دیگر اسرائیل نیز این علاقه باطنی «بخشوده شدگان» را به سوی خود جلب می کرد.
«بخشوده شدگان» اسرائیل را به عنوان مرکز اعتقادی خود قلمداد می نمایند و از این که به آنجا بروند و یا از اقتصاد اسرائیل حمایت مالی به عمل بیاورند خوشحال هستند. بعضی از مقامات بلندپایه اسرائیل برای بعضی از رهبران ایونجیلیک خدماتی در حد VIP ارائه داده و همراه با آنها برنامه های تروریستی بسیار سودآوری را ترتیب می دهند.
از جمله این تورها که بسیار نیز مورد توجه است تورهای جری فال ول و ICEJ است. به دلیل قوانین داخلی اسرائیل مدیریت تورهای داخل خاک اسرائیل فقط برعهده افراد اسرائیلی است. این تورها توریستها را بیش از آن که به دیدن مکانهای مرتبط با مسیحیت ببرند جلب مواضع و موقعیت و دیدگاههای جانبدارانه از اسرائیل می نمایند. این سیاست توریستی دارای سودی مضاعف برای اسرائیل است. اولاً توریستها با عشق به اسرائیل باز می گردند و ثانیا با شرکتها و کارخانه های اسرائیلی به داد و ستد می پردازند.98
پی نوشتها:
1. www. Harun yahya. org/ yenimasonik.
2. همان.
3. Menasseh Ben Israel.
4. Judaizer.
5. Karen Armestrong.
6. Holy war.
7. Karen Armestrong, Holy war: the crusades and their Impact on todays world, London: macmilan 1988, p.349.
8. همان.
9. sabetay sevi.
10. Non-jewish zionism.
11. Karen Armestrong, Holy war, p.349.
12. Two Journeys to jerusalem.
13. Nataniel crouch.
14. Robert Burton.
15. همان، صص350-349.
16. Josiah wedg wood.
17. yeni Masonik puzeni.
18. Joshua B. Stein, our Great solicitor: Josiahc. wedgwood and the jews, New Jersey: Associated university press, 1992, p.39.
19. Ibid, p.38.
20. yeni Masonik dezeni.
21. Abraham Farissol.
22. Encyclopedia Judai, vol.11, p.585.
23. همان، ج11، ص1426.
24. همان، ج11، ص584.
25. Abraham B. Eliezer he-levi.
26. همان، ج14، ص21.
27. www. Harun yahya.org/ yeni masonik duzeni.
28. همان.
29. yurt disi mgv. org.tr.
30. همان.
31. Playmouthe Brethren.
32. John. N. Darby.
33. Encyclopedia Judaica, vol. 16, pp.1036, 1152-1153.
34. Encyclopedia Judaica, vol.16, pp.1152-5-3.
35. گفتنی است تا کنون از این فرقه 11 فرقه مذهبی منشعب گردیده است، تکاپوی 2000، تجزیه حیات معنوی، ص414.
36. Irving.
37. Dardy.
38. William Miller.
39. جهان مسیحیت انبار مولند، ترجمه باقر انصاری و مسیح مهاجری، ص297.
40. Joseph Smith.
41. windsor.
42. vermont.
43. Moroni.
44. orson Hyde.
45. همان.
46. christadelphians.
47. John Thomas.
48. Hibbatzion.
49. همان.
50. Judeo-christian.
51. cult.
52. www. net work. 54.com.
53. International christian Embassy Jerusalem.
54. سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل، ص391.
55. www.dostanadolu.net.
56. Milenyalist.
57. Jan vander.
58. www.dostanadolu.net.
59. Pittsburgh.
60. Morian.
61. سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل، ص392-391.
62. www.dostanadolu.net.
63. سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل، ص393.
64. جهت کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: سایت international christian» «Embassy jerusalem .
65. Fest of The tabernacles و یاsuccoth.
66. middleEast Digest.
67. جون 1997.
68. ژانویه 1997.
69. مارس 1997.
70. Jerusalem Temple Foundation.
71. Terry Reisenhoove.
72. Stanle Gold foot.
73. Dostanadolu.
74. The American Forum for Jewish-chrition cooperation.
75. christian rinds of the Israel community Development.
76. dostanadolu.
77. سازمانهای یهودیان آمریکا و اسرائیل.
78. همان، ص391.
79. Jack van Imp.
80. pat Rabertston.
81. Jerry Falwell.
82. همان، ص393.
83. تکاپوی 2000، ص420.
84. Bible-belt.
85. Evangelical.
86. www.net work.54.com/Hide.
87. Pentecostal.
88. مجله اکونومیست (the Econmist)، شماره 6، مورخ آوریل 2002، ص47.
89. در مقام مقایسه گفتنی است که در همان فاصله زمانی یاد شده کمکهای مالی دریافت شده توسط صحرای جنوبی آفریقا، آمریکای لاتین و کارائیب بالغ بر 000ر800ر497ر62 دلار بوده است.
90. www.yautasi.mgv.org.Tr/hiristiyons,yonistler.
91. همان.
92. Milenyalist.
93. Halsell, 145.
94. Ralph Reed.
95. همان.
96. Halsell 47.
97. همان.
98. همان.