آرماگدون، عوام فریبی و انتظار مهدی (ع)

چند ماه قبل در ستونی در صفحه دو روزنامه اطلاعات به اجمال به دستان پشت پرده صهیونیسم مسیحی در اجرای سناریوی حمله به عراق اشاره کردم . همچون اغلب موارد جز شمار معدودی از آگاهان به این مساله واکنش نشان ندادند و آسوده از کنار آن گذشتند . چند روز پیش و پس از پخش مصاحبه تلویزیونی یکی از مشهورترین کشیشان صهیونیست از سوی شبکه CBS آمریکا، برخی روزنامه ها به اظهارات وی واکنش نشان دادند و او را از هم پیمانان سیاسی بوش خواندند . اما این بار نیز کسی از حقایق پشت پرده این بازی سخنی نگفت . از آنجا که این بنده از جمله کسانی بوده ام که برای نخستین بار در ده ساله اخیر از نقش پنهان مسیحیت صهیونیستی سخن گفته ام و دو واژه «آرماگدون » و «پروتستانتیسم صهیونی » نخستین بار از طریق مقالات مختلف این نویسنده به ادبیات ژورنالیستی ایرانی راه یافته و مع الاسف توسط برخی تندروان موج سوار بر انحراف تفسیر و تبلیغ شده است، بر خود فرض می دانم به نکات ناگفته ای در این باره اشاره کنم .
سخن به گزافه نگفته ایم اگر دول غربی را در پیگیری مساله «آخر الزمان » از ما شیعیان به مراتب فعال تر بدانیم . بازخوانی پرونده «میشل نوستر آداموس » از سوی اورسن ولز در فیلم «مردی که آینده را دید» ، تنها یکی از حلقه های مشهور این تلاش است که اخیرا برخی جامعه شناسان و کارشناسان امور ارتباطی کشورمان هم بر آن تفطن یافته اند . حال آنکه این زنجیره حلقه های دیگری هم دارد که برخی به پیش از ساخت این فیلم - در دهه هشتاد - و بعض دیگر به حوادث قریب الوقوع ماه های آینده مربوط می شود . طراحی «جنگ ستارگان » از سوی دولت ریگان نیز از جمله حلقات مشهود این تئوری است که پس از روی کار آمدن دولت بوش پسر، دوباره در دستور کار مقامات کاخ سفید قرار گرفته است . در مقاله ای که چهار سال پیش ترجمه کردم (1) و تا کنون و بدون اطلاع این نویسنده در چندین و چند جا به چاپ مجدد رسیده است، به این موضوع اشاره شده که مؤسسات دینی راستگرایان مسیحی از سال های دهه 80 میلادی، مردم کشورهای غربی را به ایمان جمعی به وقوع حادثه ای بزرگ در سرزمین شام توجه داده اند . بنا به پیش بینی این گروه از مفسران که از جمله مشاوران عالی کاخ سفید محسوب می شوند، در آینده لشکری از به اصطلاح دشمنان مسیح که بدنه اصلی آن از میلیون ها نظامی تشکیل یافته، از عراق حرکت می کند و پس از گذشتن از رود خشک فرات به سوی قدس رهسپار می شود; اما نیروهای مؤمن به مسیح راه این لشکر را سد کرده، همگی در دره ای به نام آرماگدون (یا همان هرمجدون) با همدیگر برخورد خواهند کرد . به پیشگویی و بلکه برنامه ریزی نظامی این دول و به منظور تسریع در روند ظهور مسیح یهودی، وقوع نبردی هسته ای در این منطقه اجتناب ناپذیر است . جنگی جهانی که به مرگ میلیون ها نفر غیر یهودی و غیر مسیحی بینجامد . چیزی شبیه اعتقاد غلط برخی افراد در کشور خود ما که تسریع ظهور حضرت حجت (عج) را به دامن زدن به فساد و تباهی منوط می دانند .
جالب توجه این است که اغلب نظریات تئوری پردازان به نام آمریکایی در جهت توجیه منطقی این رویداد جهت گرفته که به عنوان نمونه می توان به نظریه مشهور هانتینگتون با عنوان «برخورد تمدن ها» اشاره کرد . نکته مهم و جالب توجه دیگر، حضور برخی اسامی در میان باورمندان به این تئوری است که از جمله سیاستگزاران فعلی ایالات متحده محسوب می شوند و البته از حدود سه دهه پیش به این سو - یعنی از اوایل دهه 70 میلادی - در جهت تحقق این نقشه تلاش می کرده اند . فی المثل دانلدرامفلد و بوش پدر و پسر که هر دو از همفکران دو کشیش صهیونیست هتاک به پیامبر اسلام (ص) یعنی جری فال ول و پت رابرتسون هستند . انتخاب بوش پدر و پسر به ریاست جمهوری ایالات متحده به پیشنهاد و حمایت فال ول صورت گرفته است و فال ول همان کسی است که در طول سی سال گذشته رهبری موج نوی صهیونیسم مسیحی را در ایالات متحده به عهده داشته است . دو شبکه تلویزیونی پت رابرتسون و جری فال ول به طور متوسط قریب به بیست میلیون خانوار را تحت پوشش دارند و این در حالی است که اغلب ناظران، شمار معتقدان به وقوع جنگ هسته ای آرماگدون را تا هفتاد میلیون نفر تخمین می زنند .
عمده دلیل باورمندان به الهیات آرماگدون، وجود آیاتی در کتاب مکاشفات یوحناست که به تلویح از وقوع جنگی در دره مجدو و با حضور سپاهیانی از ملل مختلف سخن می گویند . از آنجا که از جمله این حاضران سپاهیانی از بابل - عراق کنونی - و همچنین شمال آفریقا هستند و هم از آنجا که در کتب «عهد عتیق » و «جدید» سخنی از نژاد زرد گفته شده، امروزه برای تطبیق این عناوین بر دول یا ملت های کشورهایی چون عراق و ایران و لیبی و سودان و از سوی دیگر چین و کره شمالی تلاش معتنابهی صورت می گیرد . چنانکه حتی نظریه پردازانی رسمی چون هانتینگتون عمده دلیل لزوم اتحاد ملل غربی را، نزدیکی قریب الوقوع تمدن های کنفوسیوسی و اسلامی می دانند . دوست عزیز ما جناب سید امیر حسین اصغری در مقاله ای جداگانه به تطبیق این تئوری ها اقدام کرده اند و تلاقی خطوط اصلی نظریات تافلر، فوکویاما و هانتینگتون را با تبلیغات کشیشان صهیونیست آمریکایی نشان داده اند .
نکته مغفول عنه همه این جهت گیری ها، انطباق کامل پیشگویی های دو کتاب یوحنا (سنت جان) یعنی مکاشفات و انجیل، بر وجود مقدس امام عصر (عج) است که در ادامه مطلب به اجمال به آن اشاره خواهیم کرد، اما پیش از ورود به آن بحث تحلیلی اشاره به سابقه ای تاریخی ضروری به نظر می رسد .
قوم یهود از دیرباز در آرزوی تحقق حکومت جهانی خود تلاش می کرده اند . از جمله تمهیدات این قوم در جهت تسریع حاکمیت جهانی یادشده، تشکیل انجمن های سری و فرقه های مذهبی خاص بوده است . فراماسونری و فرقه هایی چون بابیه و بهائیه (که این دومی هم اینک نیز در اسرائیل پایگاه دارد) از جمله این انجمن ها و فرقه ها هستند . مع الاسف اندیشوران دیگری از سایر اقوام - به خصوص دین مسیح - هر از گاهی به شعارهای این گروه از تندروان یهودی فریفته شده و با ورود برخی آموزه های یهودی به دین خود به این روند سرعت بخشیده اند . نمونه این التقاط را در قرن نخست میلادی و پس از عروج عیسی (ع) شاهدیم که «پولس رسول » عامل اصلی آن به شمار می آید . در مقاله ای دیگر درباره نقش پولس، در تبعید و انزوای نخستین وارث عیسی (ع) یعنی پترس (سن پیتر) یا همان شمعون - جد گرامی حضرت نرجس (ع) - سخن گفته و به تفصیل درباره تطابق حادث سقیفه با آنچه در کلیسای سن پیتر گذشت به بحث و بررسی پرداخته ام . این نفوذ همه جانبه عناصر تلمودی در کیش مسیحی به نحوی است که پس از ظهور نبی مکرم اسلام (ص) و علی رغم ذکر نام شریفش در کتب عهد عتیق و جدید، یهودیان و مسیحیان بسیاری از پذیرش آن حضرت سر می پیچند و عربی بودن و نه عبری بودن آن نبی مکرم را عمده دلیل این سرپیچی معرفی می کنند . همین حادثه در آینده نیز به وقوع خواهد پیوست . به عبارتی ورود عناصر یهودی در کیش مسیحی به حدی است که از موعود منتظر ادیان چهره ای مشوه ارائه داده و مردمان را به انتظار پادشاهی اسرائیلی کشانده است . بی مناسبت نیست که در آستانه سال دو هزار و با طرح مساله Y2k و پیشگویی های نوستراداموس، تب مهاجرت به سرزمین قدس شدت گرفت و عده معتنابهی از فرقه های اهل کلرادو و اوکلاهما به این سرزمین مقدس سفر کردند . در چند سال گذشته و تحت تاثیر تبلیغات صهیونیستی، شمار بسیاری از فیلم سازان غربی به همین واقعه پرداخته اند و سری فیلم های جنگ های ستاره ای جورج لوکاس، یا آثاری از قبیل روز استقلال، آرماگدون، ترمیناتور و به ویژه فیلم سینمایی ماتریکس به تبلیغ مجدد همین عناوین و در پوششی از داستان های علمی - تخیلی پرداخته اند . فی المثل از سرزمین موعود فیلم ماتریکس یاد می کنیم که همان zion یا «صهیون » است! این روند که با ساخت فیلم های عظیمی چون «ده فرمان » و «بن هور» در آستانه تشکیل دولت صهیونیستی آغاز شده، در دو سال گذشته شتابی روزافزون گرفته و همه آنچه در جهان واقع و پس از حادثه یازدهم سپتامبر اتفاق افتاده، ترجمان عملی همان سناریوست .
این البته امر تازه ای نیست . دویست و اندی سال قبل نیز چنین حرکتی توسط کشیشی مسیحی به نام ویلیام میلر انجام گرفت که متعاقب آن گروه کثیری از مسیحیان «ادونتیست » به ظهور قریب الوقوع عیسی (ع) در ماه مارس سال 1844 میلادی باور یافتند . این تاریخ به علت عدم وقوع پیش بینی میلر به نام «حسرت بزرگ » The great disappointment خوانده می شود . نمونه دیگر، تلاش چند ده ساله فردی به نام «شبتابن صبی » ، خاخام صهیونیست خوش سیمایی است که سال 1648 را سال ظهور مسیح یهودی می دانست . شبتای اعلام کرده بود که روح الهی در او حلول کرده و او را نجات بخش اسرائیل و بنیانگذار دولت یهود خوانده است . جالب آنکه شبتای پس از سفرهای گوناگون به کشورهای مختلف، عاقبت به عثمانی می رود و با اختیار نامی اسلامی خود را «محمدباب » می خواند! این «باب » ، البته با سید باب معروف که فردی ایرانی بوده متفاوت است . سفر او به ازمیر با اعتقاد روزافزون مسیحیان به ظهور قریب الوقوع موعود منتظر همراه می شود و شبتای با سوء استفاده از این جو، خود را مسیح یهودیان و عیسویان هر دو می خواند . بنا به اعتقاد پیروان شتبای، او کسی بود که در سال 1666 عاقبت به ارض موعود خواهد رفت و ولت یهود را در آنجا پایه گذاری خواهد کرد . این دوران همچنین با ظهور خاخام دیگری به نام «نجمه کوهین » مصادف است که او نیز خود را مسیح یهود خوانده و پیروان خود را به تشکیل دولت اسرائیل به عنوان مرکزی برای حکومت جهانی یهود دعوت می کرد .
به نظر می رسد این حوادث تاریخی در دو دهه اخیر به نحوی به جامعه غربی بازگشته و متاسفانه گروهی از هموطنان مسلمان ما را هم زیرکانه فریب داده است . این نویسنده به عنوان یکی از محققان مساله مهدویت، از موج سواری جماعتی که به گمان انتظار وجود مقدس امام عصر، روحی فداه، به آسیاب دشمن آب همکاری می ریزند، به شدت اظهار برائت کرده و همه کارشناسان فن را به لزوم بحث از آسیب شناسی قضیه مهدویت و پالایش این مبحث از عناصر تلمودی هشدار می دهم . استقبال از جنگ در شرایطی که دشمن صهیونیستی خود را تا بن دندان مسلح کرده و بر اندیشه خام گروهی متعصب سوار گشته، نه نشان شجاعت، بلکه بهانه دادن به دست گروهی است که قائمه مسیحیان جهان را در جهت وقوع یک جنگ صلیبی نوآیین، ساماندهی کرده اند . در این بحران صحبت از «صلح جهانی » و معرفی چهره حقیقی و معصوم امام عصر به عنوان موعود «مشترک » ادیان، وظیفه ای است بس سترگ که مع الاسف به شدت به آن بی اعتنایی می شود . جامعه جهانی در حال حاضر نیازمند درکی متقابل درباره مساله موعود و فهم وحدت این موجود منتظر است . این بنده در بسیاری از مقالات خود به انطباق موعود منتظر مسیحیان بر امام عصر ما (عج)، تاکید کرده و به همدلی همه ادیان در این باره فرا خوانده ام .
در این مقام نیز همگان را به مفاهمه در این باره فرا می خواند و گویندگان مذهبی و نویسندگان کتب و مقالات عامه پسند را از پرداختن به موضوعات اختلافی و یا افتادن در دام فعالیت های تبلیغی رسانه های غربی پرهیز می دهم . هدف فعلی دشمن ایجاد اختلاف در میان پیروان ادیان از طریق برخوردهای دینی و معرفی حجج ساختگی برای منتظران مسیح و مقتدای او مهدی است . امروزه کم نیستند سایت های رایانه ای و رسانه های دیداری و شنیداری متعددی که افراد شناخته شده یا کم و بیش ناشناخته ای را به عنوان امام عصر معرفی می کنند . چنانکه از سوی دیگر تلاش بر تخریب چهره این افراد و ستاندن محبوبیت آنهاست . در این حالت توجه ساده اندیشان به گروهی خاص از افراد به عنوان مصادیق خاص جلب و پس از شکست محتمل یا تخریب وجهه او، کلیت اندیشه انتظار زیر سؤال می رود . چیزی که در شب ژانویه سال دو هزار میلادی و در بسیاری کشورهای جهان با آن مواجه بودیم .
صهیونیسم یهودی و مسیحی از یک سو با معرفی چند سال آینده به عنوان دوران ظهور، سیستم سیاسی حاکم بر ایالات متحده را به عنوان یگانه منجی بشریت تبلیغ می کند و از سوی دیگر با تراشیدن موعودهای دروغین، اذهان خام ساده اندیشان را به سوی دست نشاندگان مزدور خود متوجه می سازد . تقابل بن لادن با ایالات متحده بی تردید یک بازی سیاسی است که نمونه نازل آن را در پیروزی موقت اعراب در صحرای سینا شاهد بودیم . پیروزی ظاهری و موقتی که نتیجه باطنی آن حاکمیت چند ساله انور سادات رئیس جمهور معدوم مصر و امضای قرارداد صلح کمپ دیوید بود . قرارداد صلحی که پیروزی صوری اعراب در جنگ با اسرائیل مقدمة الجیش آن و عامل خواب خرگوشی مسلمانان محسوب می شد . همین بازی در اثنای جنگ کویت تکرار شد و ساده اندیشی تحلیل گران ناآگاه که صدام و بوش پدر را در برابر هم می دیدند، به استقرار نیروهای نظامی غرب در کل منطقه خلیج و ترکیه انجامید . اگر انورسادات فراماسونری بود که در قالب قهرمان نبرد با اسرائیل جلوه کرد، صدام نیز مزدوری است که از آبشخور سیستم سیاسی غرب تغذیه می شود .
در شرایط خطیر حاضر که ساخت بنای سلیمان (هیکل) سرعتی روزافزون به خود گرفته و اسرائیلیان کاشف گوساله زردی که چند سال پیش در اورشلیم (بیت المقدس) پیدا شد، در جهت تحقق آن تلاش می کنند، همنوایی با منادیان علائم ظهور صهیونی، همراهی با نظریه پردازان سیاسی غربی است . این همه از ساده اندیشی دینداران عوام حکایت می کند که معرفت امام زمان را با دامن زدن به احساسات عمومی برابر می گیرند . در متون دینی ما اگر چه بر علایم ظهور تاکید شده; اما در عین حال توقیت زمان ظهور کفر و قائل به آن کذاب دانسته شده است و شاید به همین علت بر لزوم کتمان دیدار یار غایب از سوی مشافهان و تکذیب مدعیان از سوی مستمعان تا به این اندازه تاکید کرده اند . اشتباه تاریخی شیعیان تندرو در زمان امام صادق (ع) باعث شد تا در یک فریب عمومی، حکومت عباسی بر جان و مال و ناموس مسلمانان حاکم شود و علی رغم منع مؤکد امام صادق (ع) از همراهی با منادیان سیاه جامه عباسی، علویانی از زمره سادات حسنی آتش بیار این معرکه شوند . امام که از فرقه پروری دشمنان آل محمد (ص) خبر داشتند، ضمن رد دعوت ابومسلم خراسانی این دسته از سادات ساده اندیش را از همکاری با عباسیان بازداشتند; اما دریغ و درد که به این هشدار توجهی نشد و بلکه خود شیعیان - تحت تاثیر اندیشه انتظار و شبهه مصداقی - به فرق مختلف تقسیم شدند . آیا جز این است که محمد حنیفه همان امام منتظر دانسته شد و یا فرقه اسماعیلیه در عوض قبول امامت امام هفتم (امام کاظم (ع)) برادر متوفای آن حضرت را به عنوان مهدی منتظر به امامت برگزیدند؟ شرایط کنونی شیعیان به ویژه در عراق به دوران حساس انتقال دولت اموی به عباسی بسیار شبیه است و دریغ است که آگاهان به همان راهی بروند که ساده اندیشان عهد عباسی با قبول شعار «الرضا من آل محمد (ع)» به آن سو کشیده شدند .
ماه های آینده آبستن حوادثی است که عبور از آنها جز به درایت شیعیان منتظر از یک سو و قائمه مسیحیان با ایمان از سوی دیگر ممکن نیست . مهدی و مسیح به همه آزاداندیشان جهان تعلق دارند و ایجاد هرگونه تقابل صوری در پیروان آنها همان خواسته ای است که طراحان تز حکومت جهانی صهیون دنبال می کنند .
پی نوشت ها:
× برگرفته از روزنامه اطلاعات، 4 آبان ماه 1381 .
1 . ر . ک: مجله موعود، سال دوم ش 12، بهمن و اسفند 1377 .