چکیده

دیوان عالی کشور، عالی ترین مرجع قضایی در ایران است که به منظور نظارت بر اجرای صحیح قوانین در محاکم و ایجاد وحدت رویه قضایی که طبق قانون به آن محول می شود، براساس ضوابطی که رئیس قوه قضاییه تعیین می کند، تشکیل شده است. مطابق ماده 3 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آن ها مصوب مهرماه 1367، دیوان عالی کشور، مرجع بررسی، نقض یا ابرام احکام دادگاه کیفری یک و حقوقی یک و مدنی خاص و دادگاه انقلاب، دیوان عالی کشور است. رسیدگی در شعب دیوان عالی کشور به صورت شکلی است و شعبه دیوان عالی کشور پس از بررسی پرونده و حکم دادگاه و تطبیق موارد با قانون، اگر حکم دادگاه را صحیح و منطبق با قانون و موازین شرعی تشخیص دهد، آن را ابرام می کند و رسیدگی قضایی خاتمه می یابد. یافته های این مقاله در بررسی عملکرد نظارتی دیوان نشان می دهد که بر طبق ماده ۳۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی، این دیوان ضمن رسیدگی به پرونده قضایی، اگر از قضات پرونده تخلف مشاهده کند، باید اعمال قانون کند و این موضوع نیازمند نظارت توأم قضایی و انتظامی است زیرا نظارت انتظامی و قضایی جداگانه معنا ندارد زیرا منجر به اطاله دادرسی و سوءاستفاده اشخاص می شود. از طرفی دیگر، دیوان به علت تعدد مراجع نظارتی از وحدت نظارت برخوردار نیست؛ بنابراین دیوان عالی کشور باید به صورت جامع و متمرکز نظارت خود را اعمال کند. در حال حاضر، دیوان در بحث اطاله دادرسی، تزلزل آرای قضایی و مشکلات قضایی مردم وارد نمی شود و ظرفیت هایش در این زمینه ها بدون استفاده و متروک مانده است.

Analyzing the dimensions and components of evaluating the supervisory performance of the Supreme Court on the good implementation of laws with an Islamic and Quranic perspective in the courts.

The Supreme Court of Iran is the highest judicial authority in Iran, which was formed in order to monitor the correct implementation of laws in the courts and to establish the unity of the judicial procedure assigned to it according to the law, based on the criteria determined by the head of the judiciary. According to Article 3 of the Law on Determining the Appeals of Court Judgments and the Procedure for Handling them, approved in October 1367, the Supreme Court is the authority for reviewing, violating or upholding the judgments of the First Criminal Court, the First Legal Court, and the Special Civil Court and the Revolutionary Court. Proceedings in the branches of the Supreme Court of Iran are formal, and after examining the case and the court verdict and comparing the cases with the law, if the Supreme Court judges the verdict to be correct and in accordance with the law and Shariah standards, it approves it and the judicial proceedings are terminated. Finds. The findings of this article in the review of the court's supervisory performance show that according to Article 392 of the Civil Procedure Law, this court, while examining the judicial case, if it observes a violation by the judges of the case, it must apply the law and this issue requires judicial and disciplinary supervision. Because separate disciplinary and judicial supervision does not make sense because it leads to the delay of proceedings and abuse of persons. On the other hand, the court does not have the unity of supervision due to the multiplicity of supervisory authorities; Therefore, the Supreme Court should exercise its supervision comprehensively and centrally.

تبلیغات