بررسی تطبیقی نظارت بر رفتار مالی نمایندگان مجلس در ایران، ایالات متحده امریکا، انگلستان، و فرانسه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به واسطه اهمیت اصل نظارت در بستر حقوق عمومی، حفاظت از اعتماد جمعی به نمایندگان، و اصل برابری همه شهروندان در قبال قانون می توان گفت نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس امری بدیهی به شمار می رود. همان گونه که نظارت بر رفتار بقیه کارگزاران نظام اهمیت دارد، با توجه به اینکه روش های نظارت بر رفتار نمایندگان بسیار مهم هستند و در کارآمدی نهاد نظارت حرفه ای نقش کلیدی ایفا می کنند، پس قانون گذار نیز باید توجه خاصی به آن داشته باشد و این مسئولیت مهم را به واسطه تحلیل و معرفی این روش ها عملی سازد. پژوهشگران در نوشتار پیش رو قصد دارند به این پرسش جواب دهند که روش های نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس در امریکا، انگلستان، فرانسه، و ایران کدام اند ؟ در این بستر، این کشورها از شیوه های اعلام منظم و اتفاقی منفعت، محدود بودن نمایندگان در جهت دریافت عایدی های خارج از مجلس، و در همین حین شیوه های نظارت غیر مالی مانند شکایت مردم از نقض قواعد مرتبط با رفتار نمایندگان و مدیریت شیوه تعامل نمایندگان با لابی ها به همراه توجه به منزلت و شأن نمایندگان بهره می گیرند. در کشور ایران نیز نهادهای قانون گذار باید با در نظر گرفتن فرهنگ حقوقی دردسترس از این روش ها بهره مند شوند و در نهایت بتوانند الگوی مناسبی از نظارت را ارائه دهند.A Comparative Study of Monitoring Financial Behavior Of MPs In Iran, United States of America, England and, France
Due to the importance of the principle of oversight in the context of public law, the protection of collective trust in representatives, and the principle of equality of all citizens before the law, it can be stated that oversight of the behavior of members of parliament is a given necessity. Just as oversight of the behavior of other officials in the system is important, the methods of monitoring the conduct of representatives are crucial and play a key role in the effectiveness of the oversight institution. Therefore, lawmakers should pay special attention to this and fulfill this important responsibility by analyzing and introducing these methods. The paper presented here aims to answer the question of what the methods of oversight over the behavior of members of parliament are in the United States, the United Kingdom, France, and Iran. In this context, these countries employ techniques such as regular and random declarations of interests, restrictions on representatives regarding receiving benefits outside of parliament, and non-financial oversight methods, such as public complaints about violations of rules related to representatives' conduct and managing representatives' interactions with lobbyists, while also considering the dignity and status of the representatives. In our country, legislative bodies should utilize these methods, taking into account the available legal culture, and ultimately be able to present an appropriate model of oversight.