تغییر اقلیم و تولد کشاورزی: گذار فرهنگی از جستجوی غذا به تولید غذا در جنوب غربی آسیا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دگرگونی های فرهنگی جوامع انسانی به عوامل گوناگونی بستگی دارد که یکی از مهم ترین آن ها تغییر اقلیم است. این پدیده با تغییر شکل محیط زیست می تواند امکانات معیشتی را گسترش دهد و یا محدود نماید. پژوهش های دیرین اقلیم و باستان شناسی نشان می دهند که تمایل جوامع انسانی به تغییر نظام معیشتی خود، بی ارتباط با دگرگونی های اقلیمی و محیطی نبوده است. این مقاله با بهره گیری از علوم مزبور، قصد دارد، به منظور شناخت وضعیت محیطی و زمان احتمالی آغاز فعالیت های کشاورزی در جنوب غربی آسیا، به ویژه ایران، به بررسی شرایط اقلیمی اواخر پلیستوسن و اوایل هولوسن بپردازد. به نظر می رسد، چالش های معیشتی مرتبط با نوسانات اقلیمی پی درپی در اواخر پلیستوسن بر درک بهتر انسان از توانایی ها و ضعف های خود و نیز امکانات بالقوه طبیعت پیرامونش افزوده است، به طوری که توانسته است، با پشت سر گذاشتن دشوارترین تنش زیستی این دوره، موسوم به رویداد دریاس جوان (۹/۱۲ – ۷/۱۱ هزارسال پیش)، در اوایل هولوسن اولیه (۷/۱۱ – ۵/۱۰ هزار سال پیش)، از طریق کشت غلات مبادرت به تولید غذا نمایند. روند افزایش رطوبت طی هولوسن اولیه در مناطق قارّه ای (برخلاف مناطق نزدیک به دریا) بسیار آهسته صورت گرفته و این وضعیت، به احتمال زیاد، مانع توسعه امکانات زیست محیطی همگام با افزایش جمعیت بوده است. بنابراین، محتمل است که ابداع کشاورزی در مناطق قارّه ای برای سازگاری با دشواری های معیشتی در اوایل هولوسن اولیه رخ داده است. وقوع این پیشرفت بزرگ در مسیر دگرگشت فرهنگی انسان، بازتاب دهنده نقش مؤثر اراده او در کاهش فشارهای طبیعت است.Climate change and the Birth of Agriculture: The cultural transition from foraging to food production in Southwest Asia
The cultural transformations of human societies depend on various factors, one of the most important of which is climate change. This event can expand or limit livelihoods by changing the environment. Paleoclimate and archaeological studies show that the tendency of human societies to change their subsistence system was not unrelated to climate and environmental changes. Using these studies, this article examines the climatic conditions of the late Pleistocene and the early Holocene to identify the environmental situation and the probable time of the beginning of agricultural activities in Southwest Asia, especially Iran. It seems that the subsistence challenges associated with the continuous climate change of the late Pleistocene have increased man's understanding of his strengths and weaknesses, as well as the potential of nature around him so that he has been able to overcome the most difficult biological tension of this period, called the Younger Dryas(12.9–11.7kaBP) event, and then, in the early-early Holocene(11.7–10.5kaBP), he began to produce food through the cultivation of cereals. The process of increasing humidity during the early Holocene in the continental regions (as opposed to near the sea) was very slow, and this situation, most likely, hindered the development of environmental facilities in parallel with population growth. Thus, it is likely that the invention of agriculture in continental regions to adapt to livelihood difficulties occurred in the early-early Holocene. The occurrence of this great progress in the path of human cultural transformation reflects the effective role of his will in reducing the pressures of nature.
تبلیغات
