چکیده

زمینه: همجواری استان های جنوبی کشور با خلیج فارس و دریای عمان و برخورداربودن از سواحل طولانی حاکی از ظرفیت بسیار بالای کشور در امر گردشگری دریایی است. بنابراین می بایست در تدوین سیاست های ملی و منطقه ای، توجه ویژه ای را نسبت به استان های جنوبی داشت تا بتوان با بهره مندی از پتانسیل های بالقوه آن ها در زمینه گردشگری دریای، بسترهای توسعه اقتصادی آن ها را فراهم نمود. هدف: این پژوهش با هدف شناسایی پیشران های موثر بر آینده بازار گردشگری دریایی سواحل جنوب ایران انجام شده است. روش ها: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ گردآوری داده ها توصیفی- تحلیلی، از نوع اکتشافی با رویکرد کمی- کیفی است. شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، میدانی و مبتنی بر تکنیک پویش محیطی و دلفی است. با مرور ادبیات و بررسی اسناد بالادستی پیشران های اولیه شناسایی شد و در اختیار خبرگان قرار گرفت. تعداد 48 پیشران شناسایی و نهایی شد. در ادامه، پرسشنامه ای به صورت ماتریس تحلیل اثرات متقابل از پیشران های شناسایی شده مرحله قبل برمبنای امتیازدهی بین 0 تا 3 به منظور بررسی میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری پیشران ها بر یکدیگر طراحی گردید و در اختیار خبرگان قرار گرفت تا به عنوان ورودی برای نرم افزار میک مک استفاده شود. نتیجه گیری: داده ها مورد تجزیه و تحلیل، و تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم شاخص ها مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس 10 پیشران به عنوان پیشران های کلیدی انتخاب شدند: سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی، برنامه های بازاریابی، تبلیغات و اطلاع رسانی، زیرساخت ها، بودجه و اعتبارات، همکاری های بین سازمانی، کیفیت تسهیلات و خدمات، برقراری امنیت اجتماعی، بسترهای اجتماعی، زیباسازی و ساماندهی سواحل و برگزاری جشنواره ها و ... می باشد.

تبلیغات