تحلیل اثر سرمایه گذاری دولتی و خصوصی بر رفاه اقتصادی در ایران طی 5 دهه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رفاه را نمی توان از عوامل متعددی از جمله رشد اقتصادی، سرمایه گذاری و هزینه های دولتی جدا کرد. مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران پیشین نمایانگر نتایج متناقضی در ارتباط بین سرمایه گذاری و رفاه است. در این پژوهش، نخست رفاه اقتصادی ایران با تمرکز بر ابعاد چهارگانه جریان مصرف، انباشت ثروت، توزیع درآمد و امنیت اقتصادی در دوره زمانی 1350 تا 1140 محاسبه شد که دارای میانگین ۳/۴۱ در دوره زمانی پژوهش است. سپس اثر سرمایه گذاری دولتی و خصوصی بر رفاه اقتصادی با رهیافت خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. روند حرکتی شاخص ترکیبی رفاه بیانگر آن است که رفاه اقتصادی از سال 1355 تا انتهای جنگ روندی نزولی داشته است و پس از آن و در بلندمدت روندی صعودی همراه با نوسانات متعدد را آغاز کرده است. یافته های حاصل از برآورد الگو در بلندمدت حاکی از آن است که سرمایه گذاری دولتی و خصوصی بر رفاه اقتصادی اثری مثبت داشته است و از نظر اندازه، میزان تاثیرگذاری سرمایه گذاری دولتی بر رفاه به مراتب بیش از سرمایه گذاری خصوصی است. همچنین مطابق با انتظار درآمد سرانه و رشد اقتصادی بطور مثبت بر رفاه اثرگذارند و تورم اثری منفی بر آن دارد. در مجموع اگر چه سرمایه گذاری دولتی نسبت به خصوصی از اثرگذاری بزرگتری بر رفاه اقتصادی همراه است؛ ولی اندازه اثرگذاریِ آن بر رفاه کمتر از اثرگذاریِ نامطلوب تورم است. بنابر نتایج پیشنهاد می شود که سیاستگذار اقتصادی ضمن کنترل و کاهش تورم، جهت تامین مالی سرمایه گذاری از روش های تورم زا اجتناب کند.Analysis of the Effect of Public and Private Investment on Economic Well-being in Iran during 5 Decades
Well-being cannot be separated from several factors including economic growth, investment and government spending. Studies conducted by previous researchers show contradictory results in the relationship between investment and well-being. In this research, Iran's economic well-being was calculated by focusing on the four dimensions of consumption flow, wealth stocks, income distribution and economic security in the period from 1350 to 1401, which has an average of 41.3 in the research period. Then, the effect of public and private investment on economic well-being was investigated and tested with the autoregressive distributed lag approach. The moving trend of the Economic well-being index shows that economic well-being has had a downward trend since 1355 until the end of the war, and after that, in the long term, it has started an upward trend with numerous fluctuations. The findings of the long-term estimation of the model indicate that public and private investment has a positive effect on economic well-being, and in terms of size, the impact of public investment on well-being is far more than that of private investment. Also, according to the expectation, per capita income and economic growth have a positive effect on well-being, and inflation has a negative effect on it. In general, although public investment has a greater favorable effect on economic well-being than private investment; But the size of its favorable effect on welfare is less than the unfavorable effect of inflation. According to the results, it is suggested that the economic policymaker should avoid inflationary methods in order to finance investment while controlling and reducing inflation.
تبلیغات
