سازوکارهای ایجاد همگرایی در فرآیند رسیدگی به ورشکستگی در گروه شرکت ها
آرشیو
چکیده
هر چند توسل به داوری، شیوه ای مرسوم و مطلوب در حل اختلافات تجاری بین المللی است، اختلافات مربوط به ورشکستگی، به دلیل ارتباط با نظم عمومی اقتصادی و تجاری، همچنان در صلاحیت نهادهای قضایی و اجرایی و دولتی هستند؛ از این رو، توسل به یک نهاد واحد برای رسیدگی را منتفی می سازد و عملاً رسیدگی به این دعاوی، در چارچوب نهادهای متعدد و مستقل صورت می پذیرد. این مسئله در رابطه با ورشکستگی در گروه های شرکتی پیچیدگی های بیشتری دارد. تسهیل اختلافات در این باره، به ایجاد هماهنگی و همکاری میان نهادهای نقش آفرین در این حوزه، شامل دادگاه ها، مدیران تصفیه و دیگر بازیگران نیاز دارد. به دلیل عدم موفقیت در ایجاد نهادهای یکپارچه، آنسیترال، قانون نمونه ای را برای ایجاد هماهنگی در رسیدگی به ورشکستگی در گروه شرکت ها تدوین کرده است. در نتیجه با توجه به ضرورت فهم و دستیابی به دستاوردهای این قانون، در تحقیق حاضر به روش توصیفی و تحلیلی، از یک سو به بررسی ابعاد و بسترسازی برای ایجاد ارتباط و هماهنگی میان نهادها و پیشبرد رسیدگی های هماهنگ و مؤثر، در عین استقلال نهادهای رسیدگی کننده ذیل قانون نمونه آنسیترال پرداخته شده و از سوی دیگر بررسی تمهیدات پیش بینی شده در مراحل مختلف رسیدگی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.Mechanism to Creat Convergence in the Process of Dealing with Bankruptcy in the Group of Copanies
Although resorting to arbitration is a common and desirable method for resolving international commercial disputes, insolvency disputes, remain within the jurisdiction of judicial, executive, and governmental institutions due to their connection to general economic and commercial public order. Therefore, resorting to a single institution for adjudication is ruled out and practically, these disputes resolution are dealt within the framework of multiple and independent institutions. This issue is more complicated regarding enterprise group insolvency. Facilitating disputes in this regard requires coordination and cooperation among role-playing institutions in this field including courts, liquidators, and other stakeholders. Due to the failure to establish uniform institutions, UNCITRAL has drafted a model law to coordinate insolvency proceedings in enterprise group. Consequently, regarding the necessity of understanding and achieving this model law results, this research, through a descriptive and analytical method, studies the dimensions and infrastructures for establishing communication and coordination among institutions and advancing coordinated and effective proceedings, while addresses adjudicating institutions independence under the UNCITRAL Model Law. On the other hand, it examines the anticipated arrangements for various stages of the proceedings