Etude de la métaphore dans la traduction des Ghazals de Hâfiz par Charles Henri de Fouchécour (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
La présente étude a permis de réaliser l’évaluation des métaphores traduites de Divan de Hâfez proposées par De Fouchécour afin d’avoir une vision générale sur la manière d’emploi de la métaphore dans les deux langues française et persane. Nous avons profité des parties les plus importantes et les plus utiles des idées de Meschonnic dans ses différents ouvrages, pour vérifier la manière d’agir de métaphore, son effet sur le sens et nous avons l’intention de vérifier les points communs et les points différents d’emploi de la métaphore dans les deux langues française et persane. Le principe de base c’est que le travail du traducteur doit avoir la même qualité que celui de l'auteur. Pour cela, l'objectif de ce travail de recherche est de trouver les stratégies possibles pour traduire les figures du sens et aussi on va constater des solutions trouvées par De Fouchécour pour en relever des moyens dans la voie de la traduction des figures de sens. Le travail proposé est articulé autour de trois parties: la première présente quelques principes des idées d’Henri Meschonnic, la seconde consiste en des remarques sur les figures du sens en français et en persan et la troisième présente l’analyse des ghazals.بررسی ترجمه استعاره در غزل های حافظ توسط شارل هانری دو فوشه کور
مقاله ی حاضر به مطالعه و بررسی استعاره های دیوان حافظ می پردازد که شارل هانری دو فوشه کور به فرانسه ترجمه کرده است؛ از آنجا که استعاره یکی از آرایه های اصلی در شعر حافظ می باشد، هدف این مقاله یافتن چشم اندازی کلی در مورد نحوه عملکرد استعاره در دو زبان فرانسه و فارسی بر اساس ایده های نظریه پرداز فرانسوی هانری مشونیک می باشد که مهمترین و نیز مفیدترین آن ها را برای نگارش این مقاله از آثار مختلف او استخراج کرده ایم تا نحوه عملکرد استعاره، تًأثیر آن روی معنا و همچنین نقاط مشترک و متفاوت استفاده از این آرایه در دو زبان فارسی و فرانسه بررسی شود. بر اساس این دیدگاه که کار مترجم باید دقیقاً همان کیفیت کار نویسنده اثر را دارا باشد، ما در این مقاله درپی شناسایی راهکارهای ممکن برای ترجمه ی آرایه های بیان هستیم و نیز نوآوری که دوفوشه کور برای ترجمه این آرایه ها به کار برده است. مقاله پیش رو در سه بخش نگاشته شده است: در بخش اول به معرفی چند اصل از نظریات هانری مشونیک پرداختیم، در بخش دوم در مورد آرایه های بیان در فارسی و فرانسه مطالبی بیان شده و در بخش سوم غزل ها تحلیل شده اند