بررسی زمینه های اجتماعی – سیاسی پیوند عناصر اسطوره ای با درون مایه های رمانتیسم سیاه در اشعار نصرت رحمانی
آرشیو
چکیده
رمانتیسم سیاه که از آن با عناوینی چون منفعلانه، بیمار و سرطانی یاد می شود، از شاخه های مهم مکتب رمانتیسم است که پس از کودتای 28 مرداد در ایران به صورت گسترده ای در عرصه شعر و نثر حضور دارد. نصرت رحمانی به عنوان یکی از نماینده های شاخص جریان رمانتیسم سیاه در ایران شناخته می شود. نگارندگان در این جستار برآنند تا با بررسی اشعار نصرت رحمانی، ضمن نشان دادن بازتاب مضامین رمانتیسم سیاه در عناصر اسطوره ای شعر او، به تحلیل دلایل این امر بپردازند. بر اساس یافته های این پژوهش، شکست نهضت ملی که با نابودی آرمان های اجتماعی روشنفکر ایرانی همراه است در سال های پس از کودتا به رمانتیسم سیاه و بدبینانه در اندیشه و شعر نصرت رحمانی می انجامد. از این رو، مضامینی چون مرگ اندیشی، یأس و بدبینی، بیان خیانت و تمسخر عشق، شیطان گرایی، تصویر فضاهای وهمناک و نظایر آن که از جمله مضامین رمانتیسم سیاه هستند، در باززایی عناصر اسطوره ای شعر نصرت رحمانی بسیار تأثیر گذاشته اند؛ عناصر اسطوره ای،همانند سیمرغ، قاف، لیلی، شیرین، بیژن، حلاج و... در شعر رحمانی به تناسب نگاه سیاه بینانه او، شکست خورده و متفاوت با گذشته به تصویر کشیده می شوند.Investigating the socio-political backgrounds of the Bond between Mythical Components and the Themes of Black Romanticism in Nosrat Rahmani’s Poetry
Known as passivity, malady, and cancer, Black romanticism is one of the chief branches of romanticism. This type of romanticism has widely been present in prose and poetry since 28 Mordad coup d'état. Authors in this article endeavor to examine Nosrat Rahmani’s poetry to demonstrate the presence of black romanticism in mythical elements within Nosrat Rahmani’s poetry. Moreover, the article seeks to delve into the reasons behind this presence. Based on the findings of this article, the failure of the National Movement led to the shattering of Iranian intellectuals’ ideals. This gloomy disappointment after the coup d’état resulted in the emergence of black and pessimistic romanticism in Nosrat Rahmani’s poetry. Black romanticism manifests itself through motifs such as reflection of death, frustration, pessimism, treason, deriding of love, satanism, and gothic atmosphere. These themes play a prominent role in the recreation of mythical elements in Nosrat Rahmani’s poetry. As a result, the mythical elements such as Simorgh, Ghaf, Leili, Shirin, Bijan, and Hallaj are depicted as defeated and different from their former positive images due to the poet’s pessimism.