پرستارى در اسلام
آرشیو
چکیده
متن
ءپرستارى، به معناى کمک به رفع نیازهاىجسمى و روانى بیمار است و در کشورهاىغربى پس از کارهاى پرستارى فردى به نامفلورانس نایشنگل آغاز مىگردد، و قدمتى بهطول چند صد سال دارد.
در اسلام پرستارى از شروع جنگهاىاولیه در صدر اسلام در میادین جنگها شروعگردیده و تاریخ هزار ساله دارد.
در بعضى روایات، از پرستارى پیامبرانى نامبرده شده که قبل از ظهور اسلاممىزیستهاند.
لزوم پرستارى
امام صادقعلیه السلام:
«المؤمن فى تبارهم و تراحمهم و تعاطفهمکمثل الجسد اذا اشتکى تداعى له سائرهبالسهر و الحمى» (1)
مؤمنان در احسان و نیکى به یکدیگر ومهرورزیدن و مهربانى به هم، مانند پیکرىهستند که هرگاه عضوى از آن به دردآید،اعضاى دیگر نیز به بىخوابى و تب با اوهمدردى مىکنند.
در جامعه اسلامى، افراد نسبتبه یکدیگرنباید و نمىتوانند بىتفاوت باشند، وپایه واساس زندگى بر محبت و رسیدگى به یکدیگرمىباشد، به خصوص نسبتبه سالمندان یابیماران این تعهد و احسان باید صورت پذیرد.
پرستارى از دیدگاه ائمهعلیهم السلام
در موقعیتهاى متفاوت پیامبر و ائمهگرامىعلیهم السلام رهنمودهاى فراوانى در این امرارائه فرمودهاند. از جمله سخنانى کهپیامبرصلى الله علیه وآله در آخرین روزهاى عمربابرکتشان در مسجد مدینه فرمودند: چنیناست: «من قام على مریض یوما و لیلة بعثهالله مع ابراهیم الخلیلعلیه السلام فجاز علىالصراط کالبرق اللامع و من سعى لمریضفى حاجة فقضاها خرج من ذنوبه کیومولدته امه» (2)
کسى که یک روز و یک شب پرستارىبیمارى را به عهده بگیرد، خداوند او را باابراهیم خلیلعلیه السلام محشور مىکند، پس همچون درخشش برقى از صراط عبور مىکند وکسى که در برطرف کردن نیازهاى مریضتلاش کند و نیاز او را برآورد، همانند روزى کهاز مادر متولد شده است از گناهانش پاکمىگردد.
این رهنمودها نشانگر اهمیت رسولگرامىصلى الله علیه وآله بر پرستارى بوده و تاکید ایشان رابر همیارى در جامعه نشان مىدهد.
امام صادقعلیه السلام عن رسول اللهصلى الله علیه وآله: «منسعى لمریض فى حاجة قضاها اولم یقضهاخرج من ذنوبه کیوم ولدته امه...» (3)
کسى که براى برآوردن نیاز بیمارى تلاشکند، خواه نیازاو برآورده شود یا نه همانندروزى که از مادر متولد شده است از گناهانپاک مىگردد.
علاوه براهمیت موضوع تاکید بر عملانجام شده توسط پرستار دارد که مهم نیستو عمل استحال خواه منجر به نتیجه دلخواهگردد یا خیر، و شرط پاداش پرستار را منوط بهبهبودى نیاروده و با ایجاد انگیزه بسیار راسخدر این امر به پرستارى تشویق مىفرمایند.
پرستارى بزرگان
یوسفعلیه السلام
یکى از پیامبران که نسبت پرستارى به اوداده شده حضرت یوسفعلیه السلام مىباشد، علامهمجلسى در کتاب بحارالانوار آوردهاند: (4)
امام صادقعلیه السلام: یکى از عواملى که موجبشد حضرت یوسفعلیه السلام را فردى نیکوکاربدانند، این بود که در زندان به امر بیماران وپرستارى از آنان اهتمام مىروزید و از آنانمراقبت مىنمود.
با استناد به این حدیث مىتوان بر ارزش وتکریم پرستارى پىبرد. امام صادقعلیه السلام یکىاز عوامل رشد و تعالى حضرت یوسفعلیه السلام رادر مراقبت از بیماران ذکر نموده است.
پیامبرصلى الله علیه وآله
حضرت علىعلیه السلام، گوشهاى از پرستارىپیامبرگرامىصلى الله علیه وآله را در شبى که وجود مبارکایشان مبتلا به تب بوده یادآورىمىنمایند. (5)
علىعلیه السلام: شبى تب وجودم را فراگرفت وخواب را از من ربود. بدین جهت رسولخداصلى الله علیه وآله تا صبح نیز بیدار بود و شب را بینمن و نماز تقسیم مىکرد. پس از نماز نزد منمىآمد و جویاى حال من مىشد و با نگاهکردن به من از وضعیتبیمارىام اطلاعمىیافت و شیوه پیامبرصلى الله علیه وآله تا طلوع صبح اینچنین بود. پس از آن که حضرت با اصحابنماز گذاردند در حق من دعا کردند که خدایا!على را شفا ده و سلامتى بخش که به خاطربیمارىاش تا صبح نخوابیدم.
علىعلیه السلام
امام حسینعلیه السلام: چون فاطمه زهراعلیها السلامدخترگرامى رسول خداصلى الله علیه وآله بیمار شد بهعلىعلیه السلام سفارش نمود، بیمارى او را پنهانکنند و اجازه ملاقات به کسى ندهند. حضرتاین گونه عمل کرد و خود عهده دار پرستارىاز فاطمهعلیها السلام شد و اسماء ایشان را یارىمىکرد. (6)
فاطمهعلیها السلام
در جنگ احد دندان پیامبراسلامصلى الله علیه وآلهشکست و کلاهخود برسرایشان زخم واردکرد، در آن هنگام فاطمهعلیها السلام خون جراحتپیامبر را مىشست و علىعلیه السلام با سپرآبمىآورد، چون فاطمه مشاهده کرد خون بندنمىآید، تکه حصیرى را سوزاند و خاکستر آنرا روى زخم گذارد تا خون بند آید.
... گروهى از زنان از جمله فاطمهعلیها السلام وبعضى از زنان پیامبر گرامىصلى الله علیه وآله آب و غذا بردوش حمل مىکردند و به مجروحان جنگآب مىدادند و آنها را مداوا مىکردند. (7)
مریمعلیها السلام
درد و ناراحتى درفاطمه آغاز مىشود و اوبیمار مىگردد، آنگاهخداوند، حضرت مریم رابراى پرستارى ازحضرتش فرو مىفرستد ومریم از ایشان پرستارىمىکند و با فاطمه دربیمارىاش انسمىگیرد. (8)
زینبعلیها السلام
على بن الحسینعلیه السلام:شبى که فرداى آن پدرمبه شهادت رسید، مننشسته بودم و عمهامزینب در نزد من بود و ازمن به گونهاى نیکوپرستارى مىکرد. (9)
رفیده
یکى از اصحاب پیامبر گرامى اسلامصلى الله علیه وآله بهنام سعدبن معاذ جراحتسختى در جنگخندق برداشته بود، به دستور پیامبرصلى الله علیه وآله درمسجد، درخیمه زنى به نام رفیده، سعد راقرار داده و رفیده در این خیمه مجروحانجنگ را مداوا مىکرد و به پرستارى و مراقبتاز آنان مىپرداخت. (10)
نسیبه
یکى از پرستاران فداکار و نمونه زمانرسول اکرمصلى الله علیه وآله بود. با این که زخمهاىزیادى از جنگ احد در بدن داشت، هنگامىکه پیامبرصلى الله علیه وآله فرمان حرکتبه سوى دشمنرا داد، با بستن زخمهاى خود تلاش فراوانىکرد که همراه مسلمین شرکت جوید ولىخونریزى فراوان توان رفتن را از او ربودهبود. (11)
ام سلیمه و ام عطیه
انس بن مالک نقل مىکند: بعد از جنگاحد علىعلیه السلام را نزد پیامبرصلى الله علیه وآله آوردند، درحالى که شصت و چند زخم و جراحتبر بدنداشت. در این وقت پیامبرصلى الله علیه وآله بهام عطیه وام سلیمه دستور داد زخمهاى حضرت رامداوا کنند و زخمهاى ایشان چنان بود که ایندو گفتند: به خاطر فراوانى زخمها و خونریزىشدید برجان علىعلیه السلام بیمناک شدیم. (12)
پرستارى ناتوانان جسمى
از مصادیق بارزپرستارى کمک و نگهدارىافرادى مىباشند که داراى ناتوانى جسمىهستند، از نوزاد شیرخوار تا افراد مسن،پیامبراسلامصلى الله علیه وآله براى افرادى که این امر بهعهده آنان مىباشد، پاداش ویژهاى یادآورىشدهاند:
قال رسول اللهصلى الله علیه وآله:
«من اعان، ضعیفا فى بدنه على امره،اعانه الله على امره و نصب له فى القیامةملائکة یعینونه على قطع تلک الاهوال وعبور تلک الخنادق من النار، حتىلایصیبه من دخانها و على سمومها و علىعبورالصراط الى الجنة سالما امنا» (13)
هرکس انسانى را که ناتوانى جسمى دارد،یارى کند، خداوند او را در کارهایش یارىمىدهد و در قیامت فرشتگانى را مىگمارد تااو را در پیمودن مسیرهولناک قیامت و عبور ازگودالهاى آتش و بر عبور از صراط به سوىبهشتبا سلامت و امنیت کامل یارى دهند.
تقویت روحى
از عوامل مهم در بهبودى یک بیمار، توجهکامل پرستار به عوامل روانى مىباشد،برخوردهاى محبتآمیز، صبر و حوصله درشنیدن حرفهاى بیمار، تحمل در شنیدن،نالههاى بیمار، دادن امید بهبودى و بالابردنروحیه، به بیمار مىتواند نقش مهمى درپیشرفتبه سوى سلامتى وى داشته باشد.
پیامبر گرامى اسلامصلى الله علیه وآله:
«اذا دخلتم على المریض، فنفسوا له فىالاجل فان ذلک لایرد شیئا و هو یطیبالنفس.» (14)
هرگاه بر بیمار وارد شدید، او را به سلامت وطول عمر امیدوار سازید، گرچه این امیدوارساختن در قضا و قدر مؤثر نیست ولى بیمار رادلخوش مىسازد و باعث آرامش وى مىگردد.
پرستارى در عاشورا
چرا تولد زینبعلیها السلام روز پرستار نامیدهشده؟ آیا در پرستارى ایشان تفاوتى مشاهدهمىگردد؟
بانگاهى به عاشورا مىبینیم مجروحانجنگى از خود برجاى گذاشته است که قابلدرمان نمىباشند که راهى براى ادامه حیاتپیدا کنند، بلکه مجروحانى مىباشند بهفاصله کمتر از یک ساعت جان داده و بهشهادت نایل مىآمدند، ولى زنان در همینفرصت محدود در کنار زخمیان مىماندند،خون از سر و روىشان پاک مىکردند، دلداریشان مىدادند.
در این میانه حضرت زینبعلیها السلام مسؤولیتىبسیار گرانبارتر از دیگر زنان داشت، علاوهبرپرستارى روحى وجسمى از امام سجادعلیه السلامکه در معرض خطر مستقیم دشمنان قرارداشتند به امور رسیدگى زنان عزیز از دستداده، غارت شده مىپرداختند، از جانب دیگرسخنان و برخورد کوبندهاش با خصم درجریان انتقال کاروان از کربلا تا کوفه را بهعهده داشته، با بررسى جریانات واقع شدهدرمىیابیم که پرستار به معناى واقعى در اینبرهه صورت گرفته است.
علاوه بر کمک به التیام زخمهاى جسمى،برآلام و دردهاى روحى ایشان با سرافرازى وقدمهاى استوار مرحم مىنهاد و کاروان را بهپیش مىبرد، نمونه این گونه پرستارى را نهتنها در اسلام، بلکه در جهان نیز آن از هم اززنى که خود برادر، پسران،... را از دست دادهمشاهده نگردیده است.
پاداش پرستارى
درتاریخ صدر اسلام دیده مىشود کهپیامبرصلى الله علیه وآله همواره گروهى از زنان را همراهخود به جنگها، جهت پرستارى و مداواىمجروحین مىبرده است ونمونههاى فراوانىدیده شده، که پیامبرصلى الله علیه وآله پاداشهاى مادىبه آنان عطا مىفرموده:
در بحار الانوار آمده است: رسول خداصلى الله علیه وآله:گروهى از زنان را با خود به جنگ مىبرد، تا بهمداواى مجروحان بپردازند و از انفال به آنانمىبخشید.» (15)
عن الصادقعلیه السلام عن آبائه قال: «قالرسولاللهصلى الله علیه وآله من سعى لمریض فى حاجة، قضاهااو لم یقضها، خرج من ذنوبه کیوم ولدتهامه.» (16)
پیامبرخداصلى الله علیه وآله فرمودند: کسى که براىرفع نیازهاى بیمارى تلاش کند خواه آن نیازبرآورده شود یا نشود، همانند روزى که از مادرمتولد شده است از گناهان پاک مىگردد.
امام خمینىقدس سره و پرستارى
«این شغل پرستارى از شغلهاى بسیارشریفى است، که اگر چنانچه انسان با وظایفانسانى و شرعى خودش بکند، این یکعبادتى است که در فراز عبادتهاى درجه اولاست.... پرستارى از بیمار امر بسیار مشکلىاست. لکن خیلى ارزشمند است. اگر انسان بایک بیمار به طور محبت، به طور برادرى، بهطور خواهرى، مراعات احوال او را بکند و اینبراى انجام یک وظیفه انسانى - الهى باشد ازعبادات بسیار، ارزشمند است.» (17)
«... بیماران احتیاج دارند به محبت، بیشاز آن که احتیاج به دوا دارند، یک مریضى که ازخانهاش آمده است در بیمارستان، اینمریض خودش را مثل این که یک غریبمىداند، اگر چنانچه این پرستارها با اوملایمت، با رفتار انسانى، با محبت، مثل برادرو خواهر با او رفتار کنند، این حس غربت از اومنفصل مىشود و آرامش برایش حاصلمىشود و این آرامش روحى در بهبود او کمکمىکند.» (18)
پىنوشتها:
1 - بحارالانوار، ج 74، ص 274.
2 - همان، ج 76، ص 368.
3 - همان، ج 81، ص 217.
4 - همان، ج 12، ص 230.
5 - همان، ج 43، ص 173.
6 - همان، ص 211.
7 - مغازى، ج 1، ص 249.
8 - بحارالانوار، ج 43، ص 173.
9 - ارشاد، شیخ مفید، ج 45، ص 1.
10 - سیره ابن هشام، ج 2، ص 250.
11 - مغازى، ج 1، ص 270.
12 - بحارالانوار، ج 41، ص 3.
13 - همان، ج 75، ص 21.
14 - همان، ج 81، ص 225.
15 - همان، ج 16، ص 184.
16 - همان، ج 81، ص 217.
17 - صحیفه نور، ج 12، ص 81.
18 - همان، ص 82.
منابع:
1 - نگرشى اسلامى به فرهنگ پرستارى، اکبر اسدى.
2 - نقش زنان در تاریخ عاشورا، دکتر على قائمى.
در اسلام پرستارى از شروع جنگهاىاولیه در صدر اسلام در میادین جنگها شروعگردیده و تاریخ هزار ساله دارد.
در بعضى روایات، از پرستارى پیامبرانى نامبرده شده که قبل از ظهور اسلاممىزیستهاند.
لزوم پرستارى
امام صادقعلیه السلام:
«المؤمن فى تبارهم و تراحمهم و تعاطفهمکمثل الجسد اذا اشتکى تداعى له سائرهبالسهر و الحمى» (1)
مؤمنان در احسان و نیکى به یکدیگر ومهرورزیدن و مهربانى به هم، مانند پیکرىهستند که هرگاه عضوى از آن به دردآید،اعضاى دیگر نیز به بىخوابى و تب با اوهمدردى مىکنند.
در جامعه اسلامى، افراد نسبتبه یکدیگرنباید و نمىتوانند بىتفاوت باشند، وپایه واساس زندگى بر محبت و رسیدگى به یکدیگرمىباشد، به خصوص نسبتبه سالمندان یابیماران این تعهد و احسان باید صورت پذیرد.
پرستارى از دیدگاه ائمهعلیهم السلام
در موقعیتهاى متفاوت پیامبر و ائمهگرامىعلیهم السلام رهنمودهاى فراوانى در این امرارائه فرمودهاند. از جمله سخنانى کهپیامبرصلى الله علیه وآله در آخرین روزهاى عمربابرکتشان در مسجد مدینه فرمودند: چنیناست: «من قام على مریض یوما و لیلة بعثهالله مع ابراهیم الخلیلعلیه السلام فجاز علىالصراط کالبرق اللامع و من سعى لمریضفى حاجة فقضاها خرج من ذنوبه کیومولدته امه» (2)
کسى که یک روز و یک شب پرستارىبیمارى را به عهده بگیرد، خداوند او را باابراهیم خلیلعلیه السلام محشور مىکند، پس همچون درخشش برقى از صراط عبور مىکند وکسى که در برطرف کردن نیازهاى مریضتلاش کند و نیاز او را برآورد، همانند روزى کهاز مادر متولد شده است از گناهانش پاکمىگردد.
این رهنمودها نشانگر اهمیت رسولگرامىصلى الله علیه وآله بر پرستارى بوده و تاکید ایشان رابر همیارى در جامعه نشان مىدهد.
امام صادقعلیه السلام عن رسول اللهصلى الله علیه وآله: «منسعى لمریض فى حاجة قضاها اولم یقضهاخرج من ذنوبه کیوم ولدته امه...» (3)
کسى که براى برآوردن نیاز بیمارى تلاشکند، خواه نیازاو برآورده شود یا نه همانندروزى که از مادر متولد شده است از گناهانپاک مىگردد.
علاوه براهمیت موضوع تاکید بر عملانجام شده توسط پرستار دارد که مهم نیستو عمل استحال خواه منجر به نتیجه دلخواهگردد یا خیر، و شرط پاداش پرستار را منوط بهبهبودى نیاروده و با ایجاد انگیزه بسیار راسخدر این امر به پرستارى تشویق مىفرمایند.
پرستارى بزرگان
یوسفعلیه السلام
یکى از پیامبران که نسبت پرستارى به اوداده شده حضرت یوسفعلیه السلام مىباشد، علامهمجلسى در کتاب بحارالانوار آوردهاند: (4)
امام صادقعلیه السلام: یکى از عواملى که موجبشد حضرت یوسفعلیه السلام را فردى نیکوکاربدانند، این بود که در زندان به امر بیماران وپرستارى از آنان اهتمام مىروزید و از آنانمراقبت مىنمود.
با استناد به این حدیث مىتوان بر ارزش وتکریم پرستارى پىبرد. امام صادقعلیه السلام یکىاز عوامل رشد و تعالى حضرت یوسفعلیه السلام رادر مراقبت از بیماران ذکر نموده است.
پیامبرصلى الله علیه وآله
حضرت علىعلیه السلام، گوشهاى از پرستارىپیامبرگرامىصلى الله علیه وآله را در شبى که وجود مبارکایشان مبتلا به تب بوده یادآورىمىنمایند. (5)
علىعلیه السلام: شبى تب وجودم را فراگرفت وخواب را از من ربود. بدین جهت رسولخداصلى الله علیه وآله تا صبح نیز بیدار بود و شب را بینمن و نماز تقسیم مىکرد. پس از نماز نزد منمىآمد و جویاى حال من مىشد و با نگاهکردن به من از وضعیتبیمارىام اطلاعمىیافت و شیوه پیامبرصلى الله علیه وآله تا طلوع صبح اینچنین بود. پس از آن که حضرت با اصحابنماز گذاردند در حق من دعا کردند که خدایا!على را شفا ده و سلامتى بخش که به خاطربیمارىاش تا صبح نخوابیدم.
علىعلیه السلام
امام حسینعلیه السلام: چون فاطمه زهراعلیها السلامدخترگرامى رسول خداصلى الله علیه وآله بیمار شد بهعلىعلیه السلام سفارش نمود، بیمارى او را پنهانکنند و اجازه ملاقات به کسى ندهند. حضرتاین گونه عمل کرد و خود عهده دار پرستارىاز فاطمهعلیها السلام شد و اسماء ایشان را یارىمىکرد. (6)
فاطمهعلیها السلام
در جنگ احد دندان پیامبراسلامصلى الله علیه وآلهشکست و کلاهخود برسرایشان زخم واردکرد، در آن هنگام فاطمهعلیها السلام خون جراحتپیامبر را مىشست و علىعلیه السلام با سپرآبمىآورد، چون فاطمه مشاهده کرد خون بندنمىآید، تکه حصیرى را سوزاند و خاکستر آنرا روى زخم گذارد تا خون بند آید.
... گروهى از زنان از جمله فاطمهعلیها السلام وبعضى از زنان پیامبر گرامىصلى الله علیه وآله آب و غذا بردوش حمل مىکردند و به مجروحان جنگآب مىدادند و آنها را مداوا مىکردند. (7)
مریمعلیها السلام
درد و ناراحتى درفاطمه آغاز مىشود و اوبیمار مىگردد، آنگاهخداوند، حضرت مریم رابراى پرستارى ازحضرتش فرو مىفرستد ومریم از ایشان پرستارىمىکند و با فاطمه دربیمارىاش انسمىگیرد. (8)
زینبعلیها السلام
على بن الحسینعلیه السلام:شبى که فرداى آن پدرمبه شهادت رسید، مننشسته بودم و عمهامزینب در نزد من بود و ازمن به گونهاى نیکوپرستارى مىکرد. (9)
رفیده
یکى از اصحاب پیامبر گرامى اسلامصلى الله علیه وآله بهنام سعدبن معاذ جراحتسختى در جنگخندق برداشته بود، به دستور پیامبرصلى الله علیه وآله درمسجد، درخیمه زنى به نام رفیده، سعد راقرار داده و رفیده در این خیمه مجروحانجنگ را مداوا مىکرد و به پرستارى و مراقبتاز آنان مىپرداخت. (10)
نسیبه
یکى از پرستاران فداکار و نمونه زمانرسول اکرمصلى الله علیه وآله بود. با این که زخمهاىزیادى از جنگ احد در بدن داشت، هنگامىکه پیامبرصلى الله علیه وآله فرمان حرکتبه سوى دشمنرا داد، با بستن زخمهاى خود تلاش فراوانىکرد که همراه مسلمین شرکت جوید ولىخونریزى فراوان توان رفتن را از او ربودهبود. (11)
ام سلیمه و ام عطیه
انس بن مالک نقل مىکند: بعد از جنگاحد علىعلیه السلام را نزد پیامبرصلى الله علیه وآله آوردند، درحالى که شصت و چند زخم و جراحتبر بدنداشت. در این وقت پیامبرصلى الله علیه وآله بهام عطیه وام سلیمه دستور داد زخمهاى حضرت رامداوا کنند و زخمهاى ایشان چنان بود که ایندو گفتند: به خاطر فراوانى زخمها و خونریزىشدید برجان علىعلیه السلام بیمناک شدیم. (12)
پرستارى ناتوانان جسمى
از مصادیق بارزپرستارى کمک و نگهدارىافرادى مىباشند که داراى ناتوانى جسمىهستند، از نوزاد شیرخوار تا افراد مسن،پیامبراسلامصلى الله علیه وآله براى افرادى که این امر بهعهده آنان مىباشد، پاداش ویژهاى یادآورىشدهاند:
قال رسول اللهصلى الله علیه وآله:
«من اعان، ضعیفا فى بدنه على امره،اعانه الله على امره و نصب له فى القیامةملائکة یعینونه على قطع تلک الاهوال وعبور تلک الخنادق من النار، حتىلایصیبه من دخانها و على سمومها و علىعبورالصراط الى الجنة سالما امنا» (13)
هرکس انسانى را که ناتوانى جسمى دارد،یارى کند، خداوند او را در کارهایش یارىمىدهد و در قیامت فرشتگانى را مىگمارد تااو را در پیمودن مسیرهولناک قیامت و عبور ازگودالهاى آتش و بر عبور از صراط به سوىبهشتبا سلامت و امنیت کامل یارى دهند.
تقویت روحى
از عوامل مهم در بهبودى یک بیمار، توجهکامل پرستار به عوامل روانى مىباشد،برخوردهاى محبتآمیز، صبر و حوصله درشنیدن حرفهاى بیمار، تحمل در شنیدن،نالههاى بیمار، دادن امید بهبودى و بالابردنروحیه، به بیمار مىتواند نقش مهمى درپیشرفتبه سوى سلامتى وى داشته باشد.
پیامبر گرامى اسلامصلى الله علیه وآله:
«اذا دخلتم على المریض، فنفسوا له فىالاجل فان ذلک لایرد شیئا و هو یطیبالنفس.» (14)
هرگاه بر بیمار وارد شدید، او را به سلامت وطول عمر امیدوار سازید، گرچه این امیدوارساختن در قضا و قدر مؤثر نیست ولى بیمار رادلخوش مىسازد و باعث آرامش وى مىگردد.
پرستارى در عاشورا
چرا تولد زینبعلیها السلام روز پرستار نامیدهشده؟ آیا در پرستارى ایشان تفاوتى مشاهدهمىگردد؟
بانگاهى به عاشورا مىبینیم مجروحانجنگى از خود برجاى گذاشته است که قابلدرمان نمىباشند که راهى براى ادامه حیاتپیدا کنند، بلکه مجروحانى مىباشند بهفاصله کمتر از یک ساعت جان داده و بهشهادت نایل مىآمدند، ولى زنان در همینفرصت محدود در کنار زخمیان مىماندند،خون از سر و روىشان پاک مىکردند، دلداریشان مىدادند.
در این میانه حضرت زینبعلیها السلام مسؤولیتىبسیار گرانبارتر از دیگر زنان داشت، علاوهبرپرستارى روحى وجسمى از امام سجادعلیه السلامکه در معرض خطر مستقیم دشمنان قرارداشتند به امور رسیدگى زنان عزیز از دستداده، غارت شده مىپرداختند، از جانب دیگرسخنان و برخورد کوبندهاش با خصم درجریان انتقال کاروان از کربلا تا کوفه را بهعهده داشته، با بررسى جریانات واقع شدهدرمىیابیم که پرستار به معناى واقعى در اینبرهه صورت گرفته است.
علاوه بر کمک به التیام زخمهاى جسمى،برآلام و دردهاى روحى ایشان با سرافرازى وقدمهاى استوار مرحم مىنهاد و کاروان را بهپیش مىبرد، نمونه این گونه پرستارى را نهتنها در اسلام، بلکه در جهان نیز آن از هم اززنى که خود برادر، پسران،... را از دست دادهمشاهده نگردیده است.
پاداش پرستارى
درتاریخ صدر اسلام دیده مىشود کهپیامبرصلى الله علیه وآله همواره گروهى از زنان را همراهخود به جنگها، جهت پرستارى و مداواىمجروحین مىبرده است ونمونههاى فراوانىدیده شده، که پیامبرصلى الله علیه وآله پاداشهاى مادىبه آنان عطا مىفرموده:
در بحار الانوار آمده است: رسول خداصلى الله علیه وآله:گروهى از زنان را با خود به جنگ مىبرد، تا بهمداواى مجروحان بپردازند و از انفال به آنانمىبخشید.» (15)
عن الصادقعلیه السلام عن آبائه قال: «قالرسولاللهصلى الله علیه وآله من سعى لمریض فى حاجة، قضاهااو لم یقضها، خرج من ذنوبه کیوم ولدتهامه.» (16)
پیامبرخداصلى الله علیه وآله فرمودند: کسى که براىرفع نیازهاى بیمارى تلاش کند خواه آن نیازبرآورده شود یا نشود، همانند روزى که از مادرمتولد شده است از گناهان پاک مىگردد.
امام خمینىقدس سره و پرستارى
«این شغل پرستارى از شغلهاى بسیارشریفى است، که اگر چنانچه انسان با وظایفانسانى و شرعى خودش بکند، این یکعبادتى است که در فراز عبادتهاى درجه اولاست.... پرستارى از بیمار امر بسیار مشکلىاست. لکن خیلى ارزشمند است. اگر انسان بایک بیمار به طور محبت، به طور برادرى، بهطور خواهرى، مراعات احوال او را بکند و اینبراى انجام یک وظیفه انسانى - الهى باشد ازعبادات بسیار، ارزشمند است.» (17)
«... بیماران احتیاج دارند به محبت، بیشاز آن که احتیاج به دوا دارند، یک مریضى که ازخانهاش آمده است در بیمارستان، اینمریض خودش را مثل این که یک غریبمىداند، اگر چنانچه این پرستارها با اوملایمت، با رفتار انسانى، با محبت، مثل برادرو خواهر با او رفتار کنند، این حس غربت از اومنفصل مىشود و آرامش برایش حاصلمىشود و این آرامش روحى در بهبود او کمکمىکند.» (18)
پىنوشتها:
1 - بحارالانوار، ج 74، ص 274.
2 - همان، ج 76، ص 368.
3 - همان، ج 81، ص 217.
4 - همان، ج 12، ص 230.
5 - همان، ج 43، ص 173.
6 - همان، ص 211.
7 - مغازى، ج 1، ص 249.
8 - بحارالانوار، ج 43، ص 173.
9 - ارشاد، شیخ مفید، ج 45، ص 1.
10 - سیره ابن هشام، ج 2، ص 250.
11 - مغازى، ج 1، ص 270.
12 - بحارالانوار، ج 41، ص 3.
13 - همان، ج 75، ص 21.
14 - همان، ج 81، ص 225.
15 - همان، ج 16، ص 184.
16 - همان، ج 81، ص 217.
17 - صحیفه نور، ج 12، ص 81.
18 - همان، ص 82.
منابع:
1 - نگرشى اسلامى به فرهنگ پرستارى، اکبر اسدى.
2 - نقش زنان در تاریخ عاشورا، دکتر على قائمى.