سلام بر«پیام بر» عاشورا

سلام بر زینب، پیامبر خون شهیدان کربلا. سلام بر تجلى دوباره على علیه السلام در زبان و کالبد و پیام خواهر حسین علیه السلام. سلام بر آنکه‏« گوهر عفاف‏»و« فرهنگ صورى‏» را در راه خدا به زنان جامعه ما آموخت. اى بانوى قهرمان کربلا! اى آینه فاطمه‏نما! اى تندیس صبر و وفا، اى چکیده فضیلت‏ها و عصاره خوبى‏ها! حماسه عاشورا،وامدار همیشه توست، خاطره حماسه آفرینى‏هایت زینت‏بخش تاریخ کربلاست. حضور صبورانه‏ات در تداوم‏« نهضت‏حسینى‏»، آموزنده جهاد و مقاومت و حیا و عفت است، در عین قیام به تکلیف و پاسدارى از انقلاب و عمل به وظیفه سیاسى اجتماعى! تو در آن روز خون و شرف، به تماشاى زیباترین جلوه‏هاى هستى ایستادى و با آن ایتسادگى‏ات در برابر جباران و فریبکاران، جلوه زیبا و ماندگار «عمل به تکلیف‏» و حمایت از رهبرى و وفا به آرمان ولایت و امامت را به تماشا گذاشتى.
تو، اى صبور زن مقاوم، اى مادر و خواهر و دختر شهید، هفتاد و دو ستاره را با چشم دیدى و بر پیکر خورشید و حنجر خونین بوسه زدى.
در اوج قدرت دشمن، على‏وار خطبه خواندى. با خطبه‏هایت، غرور جاهلى امویان را درهم شکستى و یزید را به هراس افکندى. آرى!... «نهضت‏حسینى‏»، جدا از کتاب‏« صبر زینبى‏» قابل مطالعه و بررسى نیست. تو بودى که موج خونهاى مقدس کربلا را فراتر از آن دشت‏خون گرفته و سرخ، تا ساحل بیدارى ملت‏ها رساندى.
تو بودى که با اسارت آزادى بخش خویش، براى چندمین بار سند جنایت آل امیه را به همگان نشان دادى و دفتر ننگین آل ابو سفیان را در پیشگاه عقل همه فرزانگان گشودى.
تو بودى که‏« کتاب سرخ شهادت‏» را تفسیر کردى. تو بودى که پیام رسان خونهاى عاشورا شدى. آرى!... اى زینب! تو مدرس بشریت و تاریخى. هنوز هم طنین سخنان بیدارگرت، در گوش تاریخ است. زنان و دخترا نما اینک بیش از هر زمان دیگر، به درسهاى حجاب و عفاف تو نیازمندند و به زبان حقگو و عدالت‏گستر و باطل ستیز تو محتاج!
«شهادت‏»،میراث گرانباهى شما خاندان شرف بود. «کرامت‏»، درسى بود از رفتار تو، که هرگز از یاد نمى‏رود. «بزرگوارى‏» و «متانت‏»، تابلویى درخشان بود که در مرحله پس از عاشورا، در پیش نگاه همگان نهادى تا جلوه‏هاى متعالى دین را در آن بنگرند.
اى زینت عقل و عفاف! اى بانوى حیا و صبورى! اى عقیله بنى‏هاشم، اى دختر على! کدام دل است که مهر تو را نداشته باشد. کدام بانوى نجیب و عفیف است که در پاکدامنى و تدین، وامدار تو نباشد. کدام مادر شهید و خواهر شهید است که شکوه صبر و طاقت تو را، آرام بخش دل داغدیده خویش نسازد؟ تو«مسکن الفؤاد» دلهاى سوخته و مرهم جانهاى زخمى از فراق و شهادتى. کدام خانواده جانباز است که از تو، راه و رسم پرستارى و فداکارى نیاموخته است؟ کدام دفتر دل و دیوان عشق است که رابطه ویژه تو و برادرت سید الشهدا را در همه عمر نشناسد و تاوان عشق به ولایت را نیاموزد؟
کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوى خویش نساخته‏اند؟ کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوى خویش نساخته‏اند؟ اى زینب! نامت‏بلند و جاودانه باد. یادت، که هماره قرین عزت و شرف است، براى ما پرچمى باد، نشانه آزادى و بیدارى. و مزارت، که قبله‏گاه عشاق است، براى همیشه، خرمى معنویت و صفا را نگاهبان باد.