در سایهسارمساجد (4)
آرشیو
چکیده
متن
خداوند هرکسى را شایسته مسجدسازى نمىداند . اراده الهى براین تعلق گرفته که بنیاد مساجد به دست افراد شایسته تحقق یابد(انما یعمر مساجدالله من امن بالله و الیوم الاخر و اقامالصلوه و اتى الزکاه و لم یخش الاالله . . .)
مساجد را تنها کسى مىتواند بنا کند که ایمان به خدا و روزقیامت داشته باشد و نماز به پا دارد و جز از خدا ترسد . . . .
بنابراین ، ساختن دل و درستى اعمال اساس رفتار مسجدسازان استو مشرکان و کافران براى ساختن خانه خدا شایستگى ندارند .
(ماکان للمشرکین ان یعمروا مساجدالله شاهدین على انفسهمبالکفر . . .)
مشرکان در حالى که شاهد برکفرشان هستند ، حق ساختن مساجد خدارا ندارند ; . . . منافقان هم که نور ایمان بر دلهایشاننتابیده . شایستگى مسجدسازى ندارند ، زیرا مساجد را پایگاهىبراى رسیدن به اهداف پلید خود قرار مىدهند و تخم نفاق و اختلافمیان مسلمانان مىپاشند .
(والذین اتخذوا مسجدا ضرارا و کفرا و تفریقا بین المومنین .
. . لاتقم فیه ابدا لمسجد اسس على التقوى من اول یوم احق انتقوم فیه . . .)
کسانى که براى زیان رساندن و (ایجاد و تقویت) کفر و تفرقهبین مومنان مسجد ساختند ، هرگز در آن نماز برپا نکن . آن مسجدىکه از آغاز اساسش برتقوا نهاده شده ، براى اقامه نماز سزاوارتراست . . . . مسجدى که منافقان بنیان نهند ، شایسته تخریب وسوختن و زبالهدان شدن است ; زیرا کانون شیاطین و اهداف شیطانىاست .
منزلت مسجدیان
عبادت جوهره ایمان است و در زدودن آلودگى و افزون شادابى روحنقشى تعیین کننده دارد . با عبادت انسان در گلستان رحمت الهىگردش مىکند . در روایات آمده است که از معصوم (علیهم السلام)پرسیدند : «و ما ریاض الجنه ؟»
حضرت فرمود : «المساجد .» در محراب عبادت انسان به معراجمىرود (الصلاه معراج المومن)
و زائر ملکوت الهى مىشود . خداوند مىفرماید : (ان بیوتى فىالارض المساجد فطوبى لمن تطهر فى بیته ثم زارنىفى بیتى و حق على المزوران یکرم الزائر)
خانههاى من در زمین مساجدند . خوشابه حال کسى که در خانهاشطهارت بگیرد و مرا در خانهام زیارت کند . بر عهده زیارت شونده(صاحب خانه) است که زائر (میهمان) را تجلیل و احترام کند .
مسجد میعادگاه عاشقانى است که مىخواهند با روح و قلبى پاک بهمحضر خدا بشتابند و محبوب وى گردند .
(فیه رجال یحبون ان یتطهروا والله یحب المطهرین)در مسجد مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه باشند و خداپاکیزگان را دوست دارد .
آرى ، مسجد اقیانوس بىکرانى است که هر کس در آن غوطه خورد ازآلودگى و پلیدى پاکیزه مىگردد ، قلبش صفا مىپذیرد و در آستانحضرت دوست محبوب مىشود . على (ع) فرمود : «الجلسه فى الجامع خیرلى من الجلسه فى الجنه لان الجنه فیهارضى نفسى و الجامع فیه رضى ربى»
نشستن (و بودن) در مسجد نزد من از نشستن در بهشت محبوبتراست . زیرا که در بهشتبودن (سبب) خشنودى من است و در مسجدبودن سبب رضاى پروردگار .
جایگاه و منزلت مسجدیان نزد خداوند چنان است که حتى مردگاننیز در حسرت آن به سر مىبرند .
(ما من یوم الا و ملک ینادى فىالمقابر : من تغبطون ؟ فیقولون: اهل المساجد یصلون و لانقدر و یصومون و لانقدر)
هیچ روزى نیست مگر اینکه فرشتهاى میان اهلقبور فریاد مىزند :شما مردگان بر (کار) چه کسانى غبطه مىخورید ؟ (و آرزوى عملچه کسانى دارید ؟) مردگان مىگویند : بر اهلمسجد نماز مىخوانندو روزه مىگیرند در حالى که ماناتوانیم .
مساجد را تنها کسى مىتواند بنا کند که ایمان به خدا و روزقیامت داشته باشد و نماز به پا دارد و جز از خدا ترسد . . . .
بنابراین ، ساختن دل و درستى اعمال اساس رفتار مسجدسازان استو مشرکان و کافران براى ساختن خانه خدا شایستگى ندارند .
(ماکان للمشرکین ان یعمروا مساجدالله شاهدین على انفسهمبالکفر . . .)
مشرکان در حالى که شاهد برکفرشان هستند ، حق ساختن مساجد خدارا ندارند ; . . . منافقان هم که نور ایمان بر دلهایشاننتابیده . شایستگى مسجدسازى ندارند ، زیرا مساجد را پایگاهىبراى رسیدن به اهداف پلید خود قرار مىدهند و تخم نفاق و اختلافمیان مسلمانان مىپاشند .
(والذین اتخذوا مسجدا ضرارا و کفرا و تفریقا بین المومنین .
. . لاتقم فیه ابدا لمسجد اسس على التقوى من اول یوم احق انتقوم فیه . . .)
کسانى که براى زیان رساندن و (ایجاد و تقویت) کفر و تفرقهبین مومنان مسجد ساختند ، هرگز در آن نماز برپا نکن . آن مسجدىکه از آغاز اساسش برتقوا نهاده شده ، براى اقامه نماز سزاوارتراست . . . . مسجدى که منافقان بنیان نهند ، شایسته تخریب وسوختن و زبالهدان شدن است ; زیرا کانون شیاطین و اهداف شیطانىاست .
منزلت مسجدیان
عبادت جوهره ایمان است و در زدودن آلودگى و افزون شادابى روحنقشى تعیین کننده دارد . با عبادت انسان در گلستان رحمت الهىگردش مىکند . در روایات آمده است که از معصوم (علیهم السلام)پرسیدند : «و ما ریاض الجنه ؟»
حضرت فرمود : «المساجد .» در محراب عبادت انسان به معراجمىرود (الصلاه معراج المومن)
و زائر ملکوت الهى مىشود . خداوند مىفرماید : (ان بیوتى فىالارض المساجد فطوبى لمن تطهر فى بیته ثم زارنىفى بیتى و حق على المزوران یکرم الزائر)
خانههاى من در زمین مساجدند . خوشابه حال کسى که در خانهاشطهارت بگیرد و مرا در خانهام زیارت کند . بر عهده زیارت شونده(صاحب خانه) است که زائر (میهمان) را تجلیل و احترام کند .
مسجد میعادگاه عاشقانى است که مىخواهند با روح و قلبى پاک بهمحضر خدا بشتابند و محبوب وى گردند .
(فیه رجال یحبون ان یتطهروا والله یحب المطهرین)در مسجد مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه باشند و خداپاکیزگان را دوست دارد .
آرى ، مسجد اقیانوس بىکرانى است که هر کس در آن غوطه خورد ازآلودگى و پلیدى پاکیزه مىگردد ، قلبش صفا مىپذیرد و در آستانحضرت دوست محبوب مىشود . على (ع) فرمود : «الجلسه فى الجامع خیرلى من الجلسه فى الجنه لان الجنه فیهارضى نفسى و الجامع فیه رضى ربى»
نشستن (و بودن) در مسجد نزد من از نشستن در بهشت محبوبتراست . زیرا که در بهشتبودن (سبب) خشنودى من است و در مسجدبودن سبب رضاى پروردگار .
جایگاه و منزلت مسجدیان نزد خداوند چنان است که حتى مردگاننیز در حسرت آن به سر مىبرند .
(ما من یوم الا و ملک ینادى فىالمقابر : من تغبطون ؟ فیقولون: اهل المساجد یصلون و لانقدر و یصومون و لانقدر)
هیچ روزى نیست مگر اینکه فرشتهاى میان اهلقبور فریاد مىزند :شما مردگان بر (کار) چه کسانى غبطه مىخورید ؟ (و آرزوى عملچه کسانى دارید ؟) مردگان مىگویند : بر اهلمسجد نماز مىخوانندو روزه مىگیرند در حالى که ماناتوانیم .