شیعیان اندونزى

مذهب شافعى مذهب فراگیر در اندونزى است وآن نزدیک‏ترین مذهب به‏شیعه در میان دیگر مذاهب اهل سنت است. چه مذهب شافعى نسبت‏به‏مذهب اهل‏بیت(علیهم السلام) خیلى‏شبیه‏تر و در پاره‏اى از مسایل‏عین تعالیم اهل‏بیت(علیهم السلام) است و این افزون بر علاقمندى‏خود صاحب مذهب به اهل‏البیت(علیهم السلام) است. این امر موجب‏مى‏شود که تبلیغ تشیع در اندونزى بسیار آسان‏تر گردد و عملا شیعه‏پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى در ایران به صورت بسیارچشمگیرى در اندونزى به ویژه در میان دانشجویان و روشنفکران‏منتشر شود. به نحوى که اکنون در بسیارى از شهرها و جزایراندونزى روند رو به رشد گرایش اسلامى و شیعى مشاهده شود. همان‏طور که مى‏دانید اندونزى از هزاران آبخوست (جزیره) کوچک و بزرگ‏تشکیل شده است و در دیدارهایى که از آبخوستها شد مشاهده گردیدکه مذهب تشیع در بسیارى از آنان رواج یافته و شیعیان در آنجاگروه نسبتا بزرگى را تشکیل مى‏دهند.
تاریخ تشیع در اندونزى به صورت چشمگیر و فراگیرش، یعنى تشیع‏به عنوان یک پدیده در حد یک کشور پس از پیروزى انقلاب اسلامى‏مطرح گردیده است ولى با این همه تشیع و شیعیان پیش از انقلاب‏اسلامى نیز در این کشور وجود داشته و اکنون نیز خانواده‏هاى‏بسیارى وجود دارند که از گذشته‏هاى دور بر مذهب تشیع بوده و به‏آن عمل مى‏کردند از این دسته مى‏توان به خانواده‏هاى علوى وسادات هاشمى که در اندونزى به وفور یافت مى‏شوند اشاره نمود.شمار اینان بسیار قابل توجه و در حدود یک میلیون نفر مى‏باشند.اینان اصالتشان به کشور یمن و حضرموت بر مى‏گردد که براى تبلیغ‏اسلام به منطقه جنوب شرق آسیا به همراه خانواده‏هاى خود هجرت‏نموده بودند. آنها در ا صل شیعى مذهب بوده و در این کشور برمذهب خودشان باقى مانده بودند. پس از انقلاب اسلامى همانطور که‏گفته شد تشیع و شیعه‏گرى در بسیارى از شهرها و جزایر رواج‏چشمگیر یافت.
در جاکارتا پایتخت‏شمار زیادى از شیعیان زندگى مى‏کنند ونیز در استانهاى دیگر مانند استان جاوه مرکزى، استان جاوه‏غربى، استان جاوه شرقى، جزیره سوماتره در شهرهاى پارامبه،آچه، لاسوم و در جزیره سوماله پى در شهرى مانند پاندان و درجزیره کاریمانتان در شهر بارى پاکمان، آن جرماسین، چامرین‏را ودر دیگر جزایر و شهرها جمعیتى از شیعیان و پیروان‏اهل‏بیت(علیهم السلام) زندگى مى‏کنند.
شیعیان با این همه بیشتردر جزیره جاوه به صورت متمرکز وجود دارند. جاوه جزیره‏اى است‏که جاکارتا پایتخت در آن قرار دارد.قابل ذکر است که کشور اندونزى بدلیل این که یک کشور اسلامى است‏حتى بیش از انقلاب اسلامى مراکز اسلامى در آن به گونه بسیار فعال‏کار مى‏کردند. در همه جاى کشور مدارس اسلامى وجود داشته و دارد.این مدارس و مراکز اسلامى در آموزش جوانان این کشور بسیار کارنموده و جوى از اسلام خواهى و بیدارى اسلامى را پدید آورده‏بودند. در حقیقت فعالیتهاى اسلامى و نیز آموزشهاى فراگیر اسلامى‏در شکلهاى گوناگون در اندونزى یک پدیده نوینى نیست.
در باره مراکز شیعى باید گفت که شیعیان معمولا در هر شهرى که‏ساکن هستند براى خودشان یک مرکزى تاسیس مى‏کنند و این مراکزداراى موسسات آموزشى و خدماتى نیز مى‏باشد بنابر این در همه‏شهرهاى کشور اندونزى که از آنها نام برده‏ایم موسسات مذهبى‏شیعى با اسامى و نامهاى گوناگون وجود داشته و فعالیت‏مى‏نمایند.
بزرگترین و فعال‏ترین این موسسات که مى‏توان از آن نام برد.
-موسسه مطهرى که توسط آقاى جلال‏الدین رحمت تاسیس شد.
-موسسه الهادى که توسط سید احمد بارقبه تاسیس شد.
-موسسه المعهد الاسلامى که توسط مرحوم استاد سید حسین حسینى‏الحبشى تاسیس گردید.
-موسسه اولوالالباب در شهر آچه که به وسیله (سید زاهر یحیى)پایه گذارى شد.
-موسسه الکوثر در شهر مالانگ که یکى از فعالترین موسسات شیعى‏است.
-موسسه المنتظر(عج) در جاکارتا و...
این موسسات که ذکر شد خیلى فعال هستند.
بعضى از این موسسات افزون بر برپایى مراسم، نماز و آئین‏هاى‏دینى و مذهبى و نشر مذهب اهل‏بیت(علیهم السلام) مدارسى را هم‏اداره مى‏کنند.
از این نمونه که مى‏توان نام برد: موسسه المطهرى(ره) که یک‏دبیرستان خیلى خوب و در سطح بالایى را اداره مى‏کند. موسسه الهادى(ع) که یک مدرسه دینى را اداره مى‏کند و در ارتباطتنگاتنگ با سازمان حوزه‏ها است.
موسسه مدینه العلم که توسط خود سازمان حوزه‏ها تاسیس و راه‏اندازى شده است و یک مدرسه عالى به نام مدرسه عالى مدینه‏العلم‏را اداره مى‏کند و این موسسه در حومه پایتخت وجود دارد. مدرسه‏افزون بر فعالیت در علوم دینى یک مدرسه راهنمایى و یک‏دبیرستان را تحت پوشش قرار داده است و آنها را اداره مى‏نماید.مدرسه اولوالالباب در شهر آچه که از ماه ژوئیه 1998 شروع به‏فعالیت کرده و مدرسه‏اى را اداره مى‏کند به نام مدرسه‏اولوالالباب که یک مدرسه دینى است.