تحولات قوانین فرزند خواندگی، پل گذاری و سهم الارث در حقوق مدنی زرتشتی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
درد جاودانگی ریشه در فطرت بشر دارد. از دیرباز آدمیان هیچ گاه دوست نداشتند در پرانتز بین تولد تا مرگ محصور باشند. بی گمان فرزندآوری یکی از راه های درمان این درد و ارضای احساس عدم مرگ و محدود بودن بوده است. ایرانیان باستان نیز بر این نیاز جامه متافیزیکی پوشانیده اند. به باور آنان، کسی که فرزند ندارد، حیاتش به قبل از پل چینوت محدود می شود و بی فرزند نمی تواند از پل درگذرد و خلود یابد. از این رو قوانین ارث بازماندگان در راستای پذیرش فرزندی و فرزندخواندگی اهمیت بسیار یافته است. این مقاله به بررسی قوانین فرزندآوری، فرزندخواندگی، پل گذاری و سهم الارث بازماندگان در سنت زرتشتی می پردازد و متون کهن مزداپرستان را می کاود و همچنین آنها را با احوال شخصیه زرتشتیان در حقوق مدنی ایران معاصر مقایسه می کند. این مقایسه تغییرات بسیاری را نشان داده و عوامل تغییرات را بررسی می کند.Changes in the Laws of Foster Child, Adopted Child and the Portion of an Heir in Zoroastrian Civil Law
The desire for immortality is rooted in human nature. For a long time, people never liked to be enclosed in parentheses between birth and death. Undoubtedly, having children has been one of the ways to cure this pain and satisfy the feeling of not dying and being limited. The ancient Iranians also covered this need with metaphysical clothing. According to them, a person who has no children has a limited life before the Chinvat Bridge and cannot cross the bridge and become immortal. For this reason, survivors' inheritance laws have become very important with the aim of accepting children and adoption. This article examines the laws of childbearing, laws of Foster child and adopted child, and also the share of inheritance of survivors in the Zoroastrian tradition, and searches ancient Zoroastrian texts, as well as compares them with the personal status of Zoroastrians in contemporary Iranian civil law. This comparison shows many changes and examines the factors of these changes.
تبلیغات
