بنیان های معیشتی و بینش روستاییان در رابطه با گردشگری الکترونیک (مورد مطالعه:ناحیه روستایی شهرستان رودبار) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
برون رفت از بحران های معیشتی طبق نظریه معیشت پایدار از راه هایی همچون توسعه گردشگری در نواحی روستایی میسر می شود. در عصر کنونی به کارگیری گردشگری الکترونیک روستایی، دستیابی به اهداف اقتصادی، اجتماعی و محیطی توسعه پایدار روستایی را تسریع و تقویت می بخشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی و تحلیل وضعیت بنیان های معیشتی روستاهای مورد مطالعه و طرح گردشگری الکترونیک در بین روستاییان و درک بینش آنان انجام شده است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی باشد. از نظر روش انجام، ترکیبی(کمی-کیفی) است. داده ها از طریق مطالعات اسنادی(کتب، مقالات، آمارنامه ها) و پژوهش میدانی(پرسشنامه، مصاحبه) گردآوری شده است. بدین منظور 16 شاخص و 78 متغیر که در شکل گیری سرمایه های معیشتی دخیل بوده، شناسایی و براساس آن پرسشنامه ای به صورت طیف لیکرت در اختیار جامعه نمونه پژوهش (311 خانوار) قرار گرفت. در بخش کیفی فرآیند نمونه گیری با رویکرد پدیدار شناختی صورت گرفت، سپس مصاحبه عمیق با ساکنان نواحی روستایی انجام شد که تا 36 نفر اشباع نظری حاصل شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزارهایSPSS ،Excel، MAXQDAو Arc GIS بهره گرفته شد. طبق نتایج، در بخش کمی با استفاده از مدل تاپسیس، در مرحله اول مشخص شد که سرمایه های طبیعی و اجتماعی وضعیت مطلوبی را نسبت به سایر دارایی ها داشته اند. در مرحله دوم وضعیت بنیان های معیشتی در روستاهای مورد مطالعه به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت که در این میان روستاهای شهربیجار، شیرکوه و حلیمه جان به ترتیب با ضرایب 654/0، 546/0و 526/0 در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند. در گام بعدی و در بخش کیفی روستاییان بینش خود از گردشگری الکترونیک را به مثابه بازدید، تبلیغ و بازاریابی، خریدآنلاین، حذف واسطه ها و کسب و کارهای نوین تعبیر می کنند. همچنین در بررسی ها مشخص شد روستاییان کمتر برخوردار از سرمایه های معیشتی بینش متنفاوتی نسبت به روستاییان برخوردار از سرمایه های معیشتی دارند.Livelihood Foundations and Villagers’ Insight into E-Tourism: A Case Study of Rural Area of Rudbar County
Based on sustainable livelihood approach, livelihood foundations form the basis of villagers’ ability and power to interfere in their individual and social destiny because they determine and direct the perception, expectations and activities of individuals and families living in rural areas. According to the theory of sustainable livelihood, to end livelihood crises, methods such as tourism development should be adopted in rural areas. But in the present era, it is rural electronic tourism that accelerates and promotes the achievement of economic, social and environmental goals of sustainable rural development. The current research aimed to investigate and analyze the status of livelihood foundations, the e-tourism project, and villagers’ insight in the villages under study. The research is an applied, mixed (quantitative-qualitative) one. The data were collected through documentary studies (books, articles, and statistics) and field research (questionnaires and interviews). Sixteen indicators and 78 variables involved in the formation of livelihood capital were identified and based on them, a Likert-scale questionnaire was developed and given to the research sample (311 households). In the qualitative phase, phenomenological approach was used for sampling, then, in-depth interviews were conducted with 36 villagers until theoretical saturation. To analyze the data, SPSS, Excel, MAXQDA and ArcGIS software were used. In the quantitative phase, using TOPSIS model, in the first step, it was found that natural and social capitals had a favorable status compared to other assets. In the second step, the status of livelihood foundations in the villages was examined separately, based on which Shahrebijar, Shirkoh, and Halimejan were ranked first to third with coefficients of 0.654, 0.546, and 0.526, respectively. In the next step and in the qualitative phase, the villagers interpret their understanding of electronic tourism as visiting, advertising and marketing, online shopping, eliminating middlemen and new businesses. Furthermore, based on the surveys, it was found that the villagers with less livelihood capitals have a different vision than the villagers having livelihood capitals.