چکیده

فقدان امکانات مناسب برای زندگی تنها مختص به مناطق کردنشین نمی شود؛ بلکه بیشتر مناطق مرزنشین ایران به خاطر شرایط سخت اقلیمی و نزدیکی به مرز به قاچاق کالا مبادرت می کنند. استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر و خوزستان نیز تقریبا شرایط مشابهی با استان-های کردنشین کشور دارند. در سال های اخیر می بینیم زندگی سخت کول بران کرد بیش از سایر مناطق مرزی مورد بحث و بررسی روشنفکران و جامعه شناسان قرار گرفته است. به نظر می رسد کول بران توانسته اند یک تصویر از خود در جامعه ارائه کنند. چون هم مسئولان را وادار به پاسخ-گویی در قبال آن ها کرده است و هم حس همدلی مردم و مسئولان را به نفع خود ایجاد کرده است. هر پدیده استثنایی بر پایه دلایلی شکل می گیرد. در این نوشتار می خواهم با خوانش زیبایی شناسیک به این پرسش پاسخ دهم که چه پدیده مهمی اتفاق افتاد که جایگاه کولبران در اذهان مردم به مثابه یک اسطوره ارتقا داد و صحبت کردن از آنها را وارد وضعیت خاکستری کرده است. به همین منظور از الگوی نظری و روش شناختی ژاک رانسیر مدد گرفته شده است.

Aesthetic reading of the political subject in the everyday movement of Kol-bran Kurd

The lack of suitable facilities for life is not only limited to Kurdish areas; Rather, most of Iran's border areas resort to smuggling due to the harsh climatic conditions and proximity to the border. The provinces of Sistan and Baluchistan, Hormozgan, Bushehr and Khuzestan also have almost the same conditions as the Kurdish provinces of the country. In recent years, we can see that the hard life of Kurdish Kolbaran has been discussed and investigated by intellectuals and sociologists more than other border regions. It seems that Col-Bran have been able to present a new image of themselves to the people. This idea has not only forced the officials to answer to them, but it has also managed to arouse the sympathy of the people and the officials in their favor. Every exceptional phenomenon is formed based on reasons. In this article, I would like to answer this question with an aesthetic reading, what important phenomenon happened that raised the status of Kolubran in people's minds as a myth and made talking about them gray. For this purpose, the theoretical and methodological model of Jacques Rancière has been used.

تبلیغات