بوطیقای شهر در شعر فارسی: بازنمایی فضاهای شهر در اشعار نصرت رحمانی
آرشیو
چکیده
شهرها از نخستین اشکال آن ها تا امروزی ترین و مدرن ترین شان، همواره به عنوان پدیده هایی جغرافیایی، اجتماعی و سیاسی مطرح بوده اند؛ اتخاذ چنین نقش هایی در عرصه غیرادبی و همچنین قوت یافتن عنصر مکان در عرصه ادبیات مدرن، سبب گردیده است که شهر، هم به عنوان عاملی خوداتکا و هم به عنوان عنصری تأثیرگذار بر دیگر بخش های زندگی انسان مطرح گردد. بر همین اساس، شهر در شعر و داستان نیز جلوه ها و بازنمایی های خود را داشته است. در میان شاعران دهه سی ادبیات معاصر ایران، نصرت رحمانی از جمله شاعرانی است که نگاه ویژه ای به انسان شهری و شهر دارد. بازنمایی فضاهای عمومی شهری در آن سال ها از جمله فضاهایی هستند که بیشترین فراوانی را در دفاتر شعری او دارند. این مفاهیم در آثار نخستین رحمانی به چنان پیوندی با هم دست یافته اند که حتی در غیاب مفهوم و تصویر کلی «شهر»، فضاهای عمومی آن و به ویژه جغرافیای جنوب شهر را فرا خاطر می آورند. این امر از آن رو اهمیت دارد که دهه ی سی در حوزه جغرافیای شهری، آغاز نگاه مستقل به مفهوم شهر است و در عرصه ی ادبی نیز، با فاصله گرفتن از فضاهای غالباً عام، کلاسیک، روستایی و طبیعت محور شعر نیما یوشیج، نصرت رحمانی، اهمیت بازنمایی شهر را در شعرهای خود خاطر نشان کرده است. بر اساس همین نگاه، در این پژوهش تلاش می شود با توجه به نگاه رئالیستی آمیخته با رمانتیسم موجود در اشعار نصرت رحمانی، به بررسی تصویر شهر و مفصل بندی های اجزای آن در شعر بپردازیم، امری که سبب پدید آمدن تصاویر روشن، عینی، سطحیCity boutiques in Persian poetry: representation of city spaces in Nosrat Rahmani's poems
Cities, from their earliest forms to the most contemporary and modern ones, have always been prominent as geographical, social and political phenomena; The adoption of such roles in the non-literary field, as well as the strengthening of the element of place in the field of modern literature, has caused the city to be presented both as a factor of self-reliance and as an element influencing other parts of human life.Accordingly, the city has had its effects and representations in poetry and fiction. Among the poets of contemporary Iranian literature of the 1930s, Nosrat Rahmani is one of the poets who has a special view of urban man and the city. The representation of urban public spaces in those years are among the spaces that are most frequent in his poetry books. In Rahmani's first works, these concepts have reached such a connection that even in the absence of the general concept and image of "city", they recall its public spaces and especially the geography of the south of the city.This is important because the 1930s in the field of urban geography is the beginning of an independent look at the concept of the city, and in the literary field, by moving away from the often common, classical, rural and nature-oriented spaces of Nima Yoshij, Nusrat Rahmani's poetry, the importance of the representation of the city has mentioned in his poems. Based on this point of view, in this research, we try to examine the image of the city